FanFic.nl

Shadows in the light (or: part two.two in the Potter family)

Previously: what did happen before

15 januari 2018, alternate universe, Londen, klein cafétje in de buurt van King's Cross.

"Vertel, waar gaat je verhaal over?" De dikkige man tegenover haar roerde verveeld in het kartonnen bekertje met de te slappe koffie die naar plastic smaakte.
"Wilt u de korte of lange versie?" De vrouw in kwestie had een grote bos, donkerrode krullen tot halverwege haar rug en raakte haar water niet aan.
"De echte versie," dat antwoord verraste haar en ze glimlachte. Misschien had ze nu geluk.
"Prima, beter nog iets te drinken te bestellen want dit wordt een lange zit," ze trok haar benen op, ze droeg een zwarte harembroek, een donkerblauw t-shirt met een een zwart xl-vest, haar voeten waren nu bloot, maar op de grond stonden een paar stoffen gympies.
"Vertel," dat woord deed haar mond opentrekken.
"Dit verhaal gaat over een meisje, Nayla genaamd, die in een armmoedige flat woont met haar moeder en broer. Nayla is vier wanneer ze steeds meer in het huishouden moet doen van haar moeder. Die ze Meesteres moet noemen. Haar broer wordt als een prins behandeld. Elke foutje dat er gebeurd wordt op Nayla afgeschoven. Als ze zestien is wordt ze het huis uitgezet. Ze is voor zeven jaar dakloos. Dan wordt ze opgepikt door een stel mensen die haar in een donkere kerker opsluiten, ze krijgt te eten, een deken en heeft het eigenlijk wel best daar. Maar dan wordt ze bevrijd door mensen, waaronder haar broer, die haar meenemen naar hun locatie, hier wordt ze ook weer opgesloten, maar niet voor lang, ze heeft namelijk geen informatie voor ze over de mensen waar ze eerst zat. Zij helpen haar, en langzaam vertrouwen ze haar meer. Dan gaat ze mee in een van hun missies die fataal afloopt voor de meesten. Maar door een speciaal ding komt ze terug in de tijd dat ze vier is. Hier praat ze met vierjarige zelf, en met haar moeder. Maar doordat ze het verleden veranderd verdwijnt ze, en groeit ze opnieuw op, maar nu zonder mishandelingen, of huishoud werk. Als ze elf is gaat ze naar dezelfde school als haar broer en krijgt ze haar vrienden, volgt ze de lessen, maar er loert ook gevaar; een gevaarlijk man probeert herhaaldelijk aan de macht te komen, in haar eerste én tweede jaar, in haar eerste jaar zijn het zij en haar vrienden die het weten te verhinderen, in het tweede jaar is zij in een soort coma waardoor ze dat jaar praktisch mist. In haar derde jaar ontmoet ze voor het eerst haar vader. En die van haar broer- die dus eigenlijk haar halfbroer is- d'r broer is homoseksueel. En Nayla helpt haar vader ontsnappen aan mensen die hem willen opsluiten.-dat is wat ik nu heb. O, ik vergeet te vermelden dat ze een heks is, dat haar moeder dat ook is, en haar broer een tovenaar, en de school daarop gericht is. Dat de slechte man een van de grootste en duisterste tovenaars allertijden is." Ze leunde achterover en nam een slok van haar water nam dat teveel kalk had.
"Hm..." de man tegenover haar keek naar zijn aantekeningen.
"Hoe wil je verder gaan?"
"Spoilers!"* Ze sprak het uit met een grijns, met een toon die een speelse waarschuwing gaf. De man grinnikte, die truc kende hij.
"Groot gelijk. Hoe zit zij, Nayla in de liefde?"
"Ze heeft er een vriendje gehad..."
"Hobby's?"
"Tekenen, schrijven, streken uithalen en er is een speciale sport die ze graag speelt."
"Hoe heet het?"
"Zwerkbal... een sport gespeeld op bezems, in de lucht, er zijn zeven spelers per team, een keeper, twee drijvers, die de verdediging doen, drie jagers, die scoren, de zoeker die uiteindelijk de winnende slag heeft. Er zijn vier ballen, twee beukers, die de drijvers rondslaan, de slurk waarmee gescoord wordt en de gouden snaai. Er zijn drie palen met een soort hoepels erop waardoor de slurk gegooid wordt. De gouden snaai moet de zoeker vangen om het spel te eindigen. Het team met de meeste punten wint."
"Klinkt spannend," slurp, dat hij die koffie dronk snapte ze niet.
"Dat vinden de meeste mensen om haar heen ook."
"Hoeveel vrienden heeft ze?"
"Ze is best populair, haar broer, en dan even zien... negen vrienden die heel close zijn, en verder kan ze het met ongeveer honderd andere leerlingen goed vinden. Oh natuurlijk haar teamgenoten, waarmee ze drie vrienden al had, de anderen drie kan ze ook goed hebben, eentje had net zijn laatste jaar, de andere twee dames kan ze goed hebben."
"Waardoor is ze populair?"
"Doordat ze knap is, doordat ze slim is, doordat ze open is, omdat ze gevat, sarcastisch en creatief is. Ze komt op voor onrecht en gepeste leerlingen."
"Heeft ze nog speciale krachten?"
"Ja, ze is faunaat, ze kan zichzelf in een hond veranderen."
"Waarom is het speciaal?"
"Omdat het vergevorderde magie is die zelfs volwassen tovenaars vermijden."
"Wie heeft haar geholpen?"
"Een van haar slimste vrienden," even keek ze naar buiten toen er een ambulance voorbij reed met zijn sirene.
"Hoe oud was ze toen?"
"Elf á twaalf."
"Geboorte datum?"
"5 janauri, net als haar broer."
"Zijn ze tweeling?"
"Nee, hij zit een jaar hoger."
"Ah, oké, hoeveel leerlingen zijn er?"
"Ongeveer duizend, en tweehondervijftig per afdeling, verdeeld over zeven jaar."
"Afdeling?"
"Er zijn er vier; Slytherin, Hufflepuff, Ravenclaw en Gryffindor."
"Oké leg uit hoe die verdeeld worden."
"Door de sortinghat, een magische hoed, die de eerstejaars bij binnenkomst op krijgen, de hoed kan in hun hoofd en die weet dus bij welke afdeling ze passen."
"Elk huis heeft zijn eigen karakter eigenschappen?"
"Ja."
"Vertel."
"Ik kan het beste een lied geven die het beschrijft..." Ondertussen pakte ze haar gitaar uit.
"Ga je gang..."

"Long long ago when this land was bare
Four friends travelled north.
Brave, wit, cunning and loyal.
They saw what we see now.

Long long ago when this land was theirs.
Friends chased the dreams forth and forth.
Willing, knowing, clever, and warm.
They were what you’ll be.

Long long ago they build a castle.
Nothing more but a barn.
Fierce as the lion roars.
He became me, as I became him.

Long long ago there grew hassle.
This barn became a farm.
Twist between two friends.
As every story goes.

Long long ago the ladies stayed put.
Farm becamo manor.
Loyal, she was and remained here.
For the young and bold.

Long long ago the man spraid soot
As the manor got it´s own banner.
Made by ladies, cared by them.
The wise became sad, but remained knowing.

Long long ago when this land was bare.
Four friend saw what we see.
Once Hogwarts was theirs.
And I will see you no more.

Because the time has past with flair.
The next step is between you and me.
Put me on, put me on.
I say you belong in a house.

Ravenclaw for the wit and smart.
Hufflepuff for warm of heart.
Gryffindor for the brave and loyal.
Slytherin for the cunning and royal.”

De dikke man keek toe hoe ze haar gitaar weer opborg. Hij ademde wat zwaar maar gezien zijn omvang verraste dat haar niet.
"Dankje, ik zal met mijn collega's overleegen of we het willen uitgeven."
"Intussen schrijf ik verder."
"Tot?"
"Totdat ik vind dat het goed is."
"Succes."
"U ook," de man hees zichzelf van de stoel en verliet na vijf pond op de tafel te hebben gelegd het cafeetje. De vrouw trok haar gympen aan, pakte haar tas en gitaar en zwaaide kort naar de barman die een hand op stak.
Buiten sloeg de ijzige kou van januari haar in het gezicht en haastte ze zich naar haar kleine auto; een Renault R8 Gordini 1300 uit 1970. Ze was er verliefd op, hoe ze hem op de kop getikt had was nog steeds een bizar verhaal. Maar dát was voor een andere keer.
Eenmaal terug thuis schoof ze zichzelf met thee achter haar computer. Tijd om verder te gaan met het verhaal van Nayla. Ze had nog zoveel te vertellen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.