FanFic.nl

Prince

005

‘Wat zeg je ervan?’ vraagt Robin.
Louis kijkt hem verward aan, kijkt dan naar Harry die precies lijkt te weten wat Robin bedoelt. De jongen lijkt even na te denken en grijnst dan.
‘Alleen op mijn voorwaarden.’
Deze zin lijkt zowel Robin als zijn eigen moeder te irriteren en Louis raakt nog verwarder. Robin en Louis’ moeder kijken elkaar even aan, knikken dan en Robin steekt zijn hand uit.
‘Deal.’
Harry schudt zijn vaders hand en lijkt te stralen van trots.
‘Wat zijn je voorwaarden?’ vraagt Robin aan zijn zoon.
Louis vindt dat het nu maar eens tijd wordt dat hij ook wordt ingelicht en springt op.
‘Wil iemand me nu eindelijk is vertellen waar dit om gaat?’ roept hij boos.
Harry lijkt te beseffen dat zijn idee, wat het dan ook mag zijn, ook betrekking heeft op Louis en kijkt zijn vader aan.
‘Voordat ik je mijn voorwaarden geef, wil ik eerst met Louis praten.’
Robin zucht diep en leunt achterover in zijn stoel.
‘Best. Over een half uur laat ik je weer zoeken door Niall.’
Harry knikt en pakt Louis bij de pols, waarna hij hem meesleept naar buiten.
Louis stribbelt niet eens tegen, voelt zich veel te verlamd met verschrikkelijke ideeën.

De jongen neemt hem mee naar de tuin en plant hem op een van de bankjes die verspreid staan door de tuin. Louis kijkt hem boos aan.
‘Waar ging dat allemaal over?’
Harry blijft even stil en Louis tikt ongeduldig met zijn voet op het grind.
‘Nou?’
‘Shh, ik probeer te bedenken hoe ik je dit ga vertellen.’
‘Nou. Gewoon. Vertellen,’ zegt Louis.
Harry lacht zachtjes en Louis rolt zijn ogen.
‘Oké, oké. Rustig maar. Nou, je weet dat ze een huwelijk willen tussen onze families?’
‘Dat is een paar keer genoemd ja,’ antwoordt Louis sarcastisch.
‘Ja nou, aangezien we allebei niet willen trouwen met een meisje van zestien hebben onze ouders het idee dat we dan maar met elkaar moeten trouwen.’
Louis is even stil, dan:
‘Oh nee, nee nee nee, nooit, oh nee, nee nee nee.’
De jongen springt op en schudt wild zijn hoofd. ‘Hoe kon je daarmee instemmen? Ik weet niet eens of ik wel homo ben. Wat de fuck, Harry?’
‘Luister nou!’ Harry trekt Louis aan zijn arm weer naast hem op het bankje.
Louis trekt boos zijn arm terug en kijkt de jongen naast hem met een woedende blik aan.
‘Als je hebt geluisterd, heb je ook gehoord dat ik mijn eigen voorwaardes eraan wil hangen. Luister, ik weet dat het misschien niet je eerste idee was, maar voor mij is dit belangrijk. Als ik over een jaar niet verloofd bent, kan ik niet op de troon.’ Harry kijkt Louis even aan, die zijn woede langzaam lijkt te verliezen.
‘Ik kan niet ontkennen dat je een leuke jongen bent, Louis. Dus ik wil het zeker proberen. We hebben een klein buitenhuisje in Irea en ik wil als voorwaarde stellen dat wij daar samen gaan wonen. Zo kunnen we elkaar leren kennen. Als we over een jaar dan niet kiezen voor het huwelijk, kan ik altijd nog met Felicity trouwen om zo de troon over te kunnen nemen.’ Louis zucht en laat zijn hoofd in zijn handen rusten.
‘Niet te geloven dat ik hier over nadenk.’
Harry kijkt hem hoopvol aan en Louis vindt het onmogelijk de groene ogen te weigeren.
‘Best.’
Harry juicht en trekt Louis in een omhelzing.
‘Dank je wel.’
‘Ja ja ja, het is al goed.’
Louis klopt wat onhandig op Harry’s arm en staat dan op.
‘Dit betekent niet dat ik er heel blij mee ben, als je dat maar weet.’
Harry lacht en maakt een saluutgebaar.
‘Begrepen. Kom, we gaan weer terug.’ De jongen staat op en loopt richting het kasteel.
Mokkend volgt Louis hem.

Zachtjes klopt Harry op de deur naar de studeerkamer. Louis staat naast hem, armen over elkaar geslagen. Fronsend staart hij naar het gladde oppervlakte van de eikenhouten deur. Dan zwaait hij open en staan de twee jongens oog in oog met Robin.
‘Met elkaar gepraat?’
Harry knikt en de twee jongens stappen langs Robin de kamer in. Johanna zit nog steeds in haar stoel, op het bureau ligt een leeg vel papier. Harry en Louis nemen plaats in de twee stoelen die bij het bureau zijn aangeschoven en Louis stopt zijn handen tussen zijn knieën.
‘Dus, je voorwaarden?’ vraagt Robin.
Hij klinkt ongeduldig en Louis gniffelt zachtjes. De bal ligt bij Harry. Louis moet toegeven dat Harry het goed gespeelt heeft.
‘Ik wil een belofte dat je alles opschrijft en dat we het alle vier ondertekenen.’
Robin rolt met zijn ogen en wenkt dan naar een man in de hoek, die Louis nu eigenlijk pas opvalt. De man komt naar voren en pakt het lege vel papier op. Dan pakt hij een veer en een inktpotje en gaat aan een klein bureau zitten. Harry knikt tevreden en leunt wat achterover in zijn stoel. Louis blijft stijf rechtop zitten.
‘Ik stem toe met uw voorstel, maar wil hier mijn eigen voorwaarden aan hangen. Louis en ik krijgen een jaar het buitenhuisje in Irea, waar wij elkaar kunnen leren kennen. Over een jaar beslissen wij of wij het huwelijk aangaan of niet. Beslist een van ons dat we eerder het huwelijk aan willen gaan, dan doen wij dit. Besluiten wij over een jaar het huwelijksbroodje niet te betreden, dan stem ik hierbij toe met een huwelijk met Felicity Tomlinson om zo de troon veilig te stellen.’
Louis kijkt naar zijn moeder, die onder de indruk lijkt te zijn van Harry’s onderhandeling. Robin lijkt daarentegen alleen maar geïrriteerd te zijn. Toch houdt hij zijn hand op naar de notulist. Deze schrijft de laatste letters op en overhandigt het vel aan Robin. Hij leest het even door en gebaard dan om de veer. Die krijgt hij overhandigt en Robin zet met snelle halen zijn handtekening onderaan het vel. Vervolgens overhandigt hij het aan Johanna, die het snel leest en dan ook haar handtekening zet. Zij legt hem voor de twee jongens neer, die er gespannen naar kijken.

‘Ga jij eerst maar,’ zegt Louis zachtjes.
Harry knikt en schuift wat dichter naar het vel toe. De jongen leest het door en zet dan zijn handtekening eronder. Louis zucht opgelucht en zet ook snel zijn handtekening. Als Harry tekent moet het wel goed zijn.
Nadat alle vier de handtekeningen eronder staan, stempelt Robin het met de officiële zegel van de Styles. Hiermee is de afspraak definitief. Zodra dit is gebeurd staat Robin op en schudt hij de hand van Harry. Ook Johanna schudt Harry’s hand. De jongen zelf glimlacht en kijkt dan naar Louis.
‘Zullen we de rondleiding dan maar afmaken?’
Louis lacht en Harry leidt hem de studeerkamer uit.
‘Nou, dat viel wel mee toch?’
Louis knikt en Harry glimlacht.
‘Het komt wel goed, Louis. Wat is nou het ergste dat kan gebeuren?’
Louis denkt even na en haalt dan zijn schouders op.
‘Niet veel eigenlijk.’
‘Precies,’ glimlacht Harry, ‘-kom, ik zal je de stallen laten zien.’

Reacties: