FanFic.nl

ACCEPTEER JE MENSELIJKHEID

11. De Luitenant die naar harde muziek luistert

Ik verliet de bus. Het politiebureau was een paar minuten lopen. Ik pakte het briefje er nog bij waarop ik had geschreven welk model Android het was, en welke bus ze had genomen met het meisje.

Daar was het politiebureau. Ik stapte op het gebouw af en zag dat het nog redelijk druk was. Maar net toen ik naar binnen wilde lopen, werd ik afgeleid door een politieauto die aan kwam rijden met enorm luide muziek op. De muziek in de auto stond zo hard dat ik de woorden die gezongen werden kon horen zonder dat ik in de auto zat. Met gefronste wenkbrauwen keek ik hoe de auto geparkeerd werd en uitgezet werd. Er stapte een man uit met redelijk lang, grijs haar. En hij keek chagrijnig.

Hij gooide de autodeur dicht en liep ook richting de ingang van het politiebureau. Hij keek even naar mij en wees met zijn duim naar de ingang.

"You gonna go inside too?" vroeg hij.

Ik knikte snel.

"Uh, yes," zei ik. "I want to make a report about a possible deviant Android."

De man zuchtte diep.

"Great, more of those," zei hij verveeld. "Well, thank you for coming here to make a report and all that. Come on in."

Ik hield mijn hoofd even schuin en volgde hem toen naar binnen. Het politiebureau was goed bewaakt, je moest eerst langs een balie voordat je verder kon lopen naar het bureau. De man ging voor de balie staan.

"Lieutenant Anderson," zei hij tegen de Android achter de balie. "But you know that already."

"Yes, of course," zei de vrouwelijke Android. "Please, come in."

De luitenant rolde met zijn ogen en liep naar het poortje. Dat was wel een... aparte man, vond ik. Het leek hem allemaal niets te schelen. Niets! En dat als luitenant...

Ik liep naar de Android achter de balie toe.

"Yes, can I help you?" vroeg ze aan mij.

Ik deed mijn mond open om antwoord te geven, maar Anderson was mij al voor.

"Yeah, she wants to make a report on a deviant Android," zei hij. "She can come with me, I'll escort her in."

Verbaasd keek ik naar de man en ik knikte dankbaar.

"Oh, uh, thank you sir," zei ik terwijl ik achter hem aan door het poortje liep.

"You're welcome," zei hij, nog steeds nors. "What did you say your name was again?"

"Uh, I didn't... I mean, my name is Lena," zei ik snel. "Lena Bachman."

"Alright, nice meeting ya, I'm Hank Anderson, but you can call me Lieutenant Anderson." Hij haalde zijn schouders op. "Or Hank, or Johnny or whatever. I don't really care."

"Uh, okay," zei ik verward.

We liepen een kamer binnen die vol stond met bureaus waar mensen aan het werk waren.

"So, this is the office, my desk is up ahead," zei Anderson. "I'm just gonna write down your report and see what we can do for you--"

Toen bleven we allebei staan, en vervolgens zette ik geschrokken een stap achteruit. Naast het bureau van de luitenant stond een bekend gezicht. Hij keek met een glimlach op naar Anderson, wie gefrustreerd zuchtte.

"Oh, for fuck's sake," mompelde hij.

"Hello Lieutenant Anderson," zei Connor opgewekt. "I'm looking forward to working with you again."

"Jesus Christ, you again. You can't be serious," reageerde Anderson, duidelijk geïrriteerd. "Anyway, I don't have time for your crap now. This girl wants to make a report and I gotta take care of that first."

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.