FanFic.nl

Prince

012

Het gesprek lijkt een domper te hebben gezet op hun relatie. Louis weet niet meer wat hij eraan zou kunnen doen. Sinds die tijd zijn er ruim twee maanden verstreken en Harry heeft een schild opgetrokken. Hij draagt gewoon weer kleren, behoudt zijn afstand en lijkt zijn best te doen niets te forceren. Louis weet niet meer wat hij moet doen. Hij mist de aandacht, natuurlijk mist hij de aandacht. Harry was een bron van vrolijkheid in het kleine huisje en Louis mist het gewild-zijn. Harry geeft hem nog steeds les in paardrijden, maar raakt hem niet meer aan om zijn postuur te verbeteren, geeft alleen aanwijzingen. Harry maakt nog steeds eten, maar pusht Louis niet meer om aan tafel te komen zitten. Louis voelt zich een beetje in de steek gelaten.

De zomer is daadwerkelijk aangebroken in Fantasia en het is warm. Louis hangt wat rond in de stallen, een plekje waar het nog redelijk cool is, en aait Grey over de neus.
‘Wat moet ik nou doen, Grey?’
Het paardje snuift en Louis glimlacht. ‘Daar heb ik heel veel aan.’
Hij krijgt een duwtje in zijn buik en giechelt. Louis wrijft hem over zijn wangen en geeft een kus op zijn kruin. ‘Je bent lief, Grey.’
Het paardje hinnikt zacht en Louis lacht. Hij geeft nog een laatste aai over Grey’s neus. Dan verlaat hij de stallen en staat met een schok stil. Het beeld op de veranda kan zo uit een reclame komen en Louis voelt zijn hart sneller kloppen. Yup, duidelijk niet straight. Harry staat in de schaduwen van de veranda, de voordeur op twee staanders. Met ontbloot bovenlijf is hij druk bezig de onderkant de schuren. Louis staart. Zweetdruppels lopen langs Harry’s slapen, net zoals over zijn borstkas. Louis staart nog steeds. Hij weet niet wanneer Harry zo knap is geworden, maar het boeit hem eigenlijk ook niet zo erg. En dan is het moment verbroken. Harry kijkt op en grijnst.
‘Hoi, Lou!’
Beschaamd stapt hij het zonlicht in en maakt Louis zijn weg naar de veranda.
‘Wat ben je aan het doen?’
‘Eindelijk die verdomde deur maken.’
‘Dat zou inderdaad wel tijd worden, ja.’
Harry geeft Louis een speelse duw. ‘Oppassen jij.’
De duw verbaast Louis een beetje, hij had het niet verwacht na de koude weken die ze achter de rug hebben. Zou er dan toch iets veranderd zijn? Hij glimlacht en kijkt Harry aan.
‘Misschien. Wil je wat te drinken?’
Harry knikt en schuurt verder. ‘Dat zou fijn zijn, dank je wel.’
Louis loopt het huisje in en pakt een glas water. Hij brengt het naar buiten en geeft het aan Harry. Ongemakkelijk kijkt hij toe hoe Harry het vrijwel in een keer leegdrinkt. Hij lijkt net een model, met zweetdruppels langs zijn kaken en haar achterover getrokken. Ja, Louis weet nu wel vrij zeker dat hij niet straight is, al helemaal niet als hij terugdenkt aan de dag met Rapunzel. Hoewel hij niet kan ontkennen dat ze een knappe vrouw was, bleven zijn ogen toch telkens naar Harry trekken, want die was knapper.
‘Lou?’
Een hand zwaait voor zijn ogen en Louis schrikt op.
‘Sorry, ik moet vast even weggedroomd zijn.’
Harry grijnst. ‘Dat moet het vast geweest zijn.’
Louis steekt zijn tong uit en verdwijnt het huisje in. Het lijkt hem nu niet slim om buiten bij Harry te blijven. Louis trekt een boek van een van de planken van de boekenkast om zich vervolgens te nestelen in de grote stoel. Die is koud en Louis zucht opgelucht, het voelt fijn aan zijn verhitte huid. Het geluid van het schuren vergezeld hem in het lezen van het boek, en hij is blij dat alles weer terug naar normaal is.

De koelte in hun relatie lijkt verdwenen te zijn en Louis kon niet blijer zijn. Er is weer een zonnetje in huis en hij krijgt weer aandacht. Hij weet niet wat er veranderd is, maar hij hoeft het eigenlijk ook niet te weten. Het is goed zo.
‘Louis!’
Louis schiet omhoog en verlaat snel het bed. De lakens liggen ergens op de vloer, te warm om ze te gebruiken.
‘Louis!’
‘Ja ja, ik kom al!’ Hij verlaat de slaapkamer en vindt Harry in de keuken.
‘Wat.’
Met een pruilgezicht draait Harry zich om. ‘Ik heb me in m’n vinger gesneden.’
Louis rolt zijn ogen en stapt dichterbij om de snee te bekijken.
‘Serieus?’
Harry knikt en trekt een pruilgezichtje.
‘Dit is niks. Moest je me hiervoor uit bed halen?’
Harry knikt en grijnst. ‘Je bent nu wel wakker, of niet?’
‘Ik haat je.’
‘Niet waar.’
‘Wel waar. Ik haat je met passie,’ Louis verlaat de keuken en ploft met een zucht in de grote stoel. Nu hij toch wakker is, pakt hij zijn boek weer op en gaat hij verder waar hij gisteravond is gebleven. Het is nu nog koel, maar Louis kan de warmte al op het huisje voelen drukken. Het is niet niks, zo’n zomer hier in Fantasia. Louis verliest zichzelf al snel weer in het boek, de geluiden van Harry in de keuken op de achtergrond.

Het is midden op de dag en Louis weet niet waar hij het zoeken moet. Het is warm vandaag, extreem warm en hij zweet, zelfs zonder shirt en in korte broek. Harry is bezig in de stallen, de paarden aan het afspuiten met water, en Louis zit op de veranda, in de schaduw. De zon brandt op de open plek voor het huisje. Het gras is al dor aan het worden, want er is in weken geen water gevallen. De lucht is echter statisch en Louis heeft het idee dat dat zomaar kan gaan veranderen vanavond.
‘Lou!’
Louis knijpt zijn ogen samen. ‘Als dit voor iets kleins is als vanmorgen, dan sla ik je!’
Met een zucht staat hij op en loopt dan toch maar naar de stallen. De deur staat nog open en Louis kan het water nog horen lopen.
‘Harry?’
Met een schreeuw komt Harry tevoorschijn en richt hij een slang op Louis. Het koude water schokt hem, maar vrijwel meteen accepteert hij het. Het is verkoelend, zeer verkoelend, en precies wat hij nodig had. Toch gilt hij maar. Voor de vorm. Dan onderneemt hij actie. Hij rent richting Harry en ze worstelen om de slang. Uiteindelijk weet Louis de slang te bemachtigen en besproeit hij Harry met het water. Ook Harry schreeuwt, maar met Louis’ eigen ervaringen met het water zal het vast ook wel voor de show zijn. De twee worstelen weer om de slang en het water sproeit in het rond. Voordat Louis doorheeft wat er gebeurt, liggen ze beiden op de grond. Harry’s gezicht is dichterbij dan ooit en Louis houdt zijn adem in. In een klap is het stil en de twee staren elkaar aan. Louis wil hem zoenen. Die wil overvalt hem en Louis knippert even met zijn ogen.
‘Lou…’ Harry staart hem aan en Louis weet even niet meer wat hij moet doen. Dan hinnikt Grey en is het moment verbroken. Ze krabbelen snel omhoog en Louis kucht wat ongemakkelijk.
‘Ik euh, ik ga vast. Ja ehm. Ik ga.’
‘Ja, goed idee. Ik moet hier toch eh, opruimen enzo.’ Harry gaat met een hand door zijn haar en Louis schiet snel de stal uit. Wat. De. Hell.

Reacties: