Hoofdcategorieën
Home » Overige » Hell Hol. Ft. Shawn Mendes » Hoofdstuk 2.
Hell Hol. Ft. Shawn Mendes
Hoofdstuk 2.
Met mijn tafelpoot in mijn handen kwam ik stukje bij beetje dichterbij het politiebureau. de deur stond open
Met de stok in de aanslag liep ik de deur door en stuitte gelijk op een twee geïnfecteerde met een politie uniform aan. 'Het spijt me jongens.' ik zuchtte een keer diep en begon opnieuw met mijn stok te zwaaien terwijl ik de deur dicht gooide om meer geïnfecteerde tegen te houden.
Na een paar slagen en steken van mijn trouwe tafelpoot had ik hun al snel uitgeschakeld. Ik Haalde hun koppels los en bond ze beide om mijn eigen heupen. Nu had ik sowieso een knuppel, handboeien, twee handpistolen en daarbij 4 magazijnen.
Ik greep ook de sleutels bij één van hen vandaan en liep snel de deur door naar het magazijn. Ik was hier vaak genoeg geweest om te weten waar ik wat kon vinden. Thank god goed observerend vermogen!
Ik opende het hek en liep de wapenkamer binnen die gevuld was met messen, geweren, magazijnen, kleding en meer van dat soort spullen. ik pakte een mes en stopte die in de koppel die aan mijn heup hing.
Ik trok mijn eigen broek en schoenen uit en trok een broek van de politie aan en een paar kisten. Een broek van de politie had meer zakken, wat betekende dat ik meer mee kon nemen. Mijn broek gooide ik in mijn tas met bijna alle magazijnen die ik kon vinden. Ik pakte nog 3 kleine handgeweren en een paar stukken touw. Wanneer mijn tas vol zat, zag ik nog een sporttas hangen die waarschijnlijk van één van de geïnfecteerde waren.
Ik rolde mijn broekspijpen op, waar ik een kleinere soort koppel aan mijn benen bond. in beide stopte ik een mes en in de extra zakken nog de overgebleven magazijnen die ik eveneens in mijn broekzakken stopte. Dit ging ik dan ook niet delen met de rest. In zulke tijden moet je soms een beetje egoïstisch zijn toch? ik rolde mijn broekspijpen naar beneden en stopte deze bij mijn sokken in zodat ik het sowieso niet kwijt zou raken.
Ik pakte nog wat grotere wapens die ik in de sporttas gooide met handschoenen, extra messen, portofoons en een paar lampjes waarvan ik twee ook weer in mijn beenhouders stopte.
Als laatste pakte ik nog een paar schoenen in maar 36 voor Maya. Op haar hakken zou ze ons alleen maar teveel vertragen.
Ik tilde de tassen op mijn rug en met mijn stok in de aanslag liep ik weer richting het kantoor. De kust was nog steeds veilig. het gewicht op mijn rug was wel erg veel om te dragen, maar ik moest en zou dat terug brengen naar Rick.
De rit terug vermoorde ik nog één geïnfecteerde maar bereikte veilig het huisje.
'Nou Weirdo heeft nieuwe kleding gescoord hoor!' Maya kwam met haar handen in haar heupen voor me staan. Ik keek even naar mijn broek en schoenen en vervolgens weer naar haar.
'Is dat alles waar je aan kon denken?' Jayden was erbij komen staan. hij schudde zijn hoofd toen ik hem kalm aan bleef kijken. 'Egoïst.' Mopperde Maya. Ik gooide de schoenen voor haar voeten neer waarna ze mij met een open mond aan keek. 'Trek aan. Zo blijf je niet achter en krijg je geen zere voeten..' Was het enige wat ik zei voor ik ze beide voor bij liep en de sporttas van mijn schouders af hees en voor Rick op de grond zette die het met open mond opende. ik legde mijn stok op de bank neer, haalde een koppel los en gaf die aan Rick. 'Aangezien jij de enige bent die ook durft te schieten.' Hij pakte hem dankbaar aan. Ik zakte door mijn knieën en ritste mijn tas een klein stukje open. de drie geweren die ik gepakt had, had ik boven aangelegd met een 6 paar magazijnen. De rest had ik onder in de tas gestopt.
ik ritste mijn tas dicht en deed hem weer op mijn rug.
Ik overhandigde een hand geweer en twee magazijnen aan Rick. 'Er zitten nog twee in je koppel.' fluisterde ik hem zacht toe. hij knikte dankbaar.
Daarna liep ik naar Jayden en Maya en duwde hun beide ook een geweer in de handen met twee magazijnen. 'Voorzichtig hiermee. Dit is al het animo wat we hebben.' Met open mond en hele grote ogen keken ze me beide aan.
ik knikte en liep naar de bank waar ik plaats nam. 'over een paar uur gaan we weer verder. Nu kan iedereen even rusten en Maya, trek die schoenen aan.' Ze knikte beduusd naar Rick en liet haar blik even dankbaar langs mij glijden.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.