FanFic.nl

Het Tweede Griffel Zusje

De Zweinsteinexpres

Elizabeth’s perspectief

De dag is eindelijk aangebroken: we mogen weer naar Zweinstein! Het perron 9 3/4 is overspoeld met emotionele ouders en kinderen, die proberen te ontsnappen aan de knuffels.
Ben ik blij dat ik al afscheid genomen heb van mijn ouders. Ik had mijn gedachten nog niet afgemaakt of mevrouw Wemel neemt Hermelien en mij in een stevige knuffel. Uit beleefdheid blijf ik staan, maar stiekem ben ik blij dat ze mijn gezicht niet kan zien. 'Geniet van jullie schooljaar meiden. Doe geen rare dingen!' hier kijkt ze naar mij en ik trek een onschuldig gezicht. Wanneer mevrouw Wemel ons eindelijk loslaat, wordt ik in een volgende knuffel getrokken. Ik ruik een bepaalde parfum en een geur waar alleen mannen naar kunnen ruiken. 'Dag, lieve Lizzie!' schreeuwt Charlie vanaf de ene kant van de knuffel.
'We zullen je missen, lieverd!' schreeuwt Bill vanaf de andere kant.
Ik voel mijn gezicht rood worden en probeer mezelf tevergeefs los te wurmen. 'Jongens,' schreeuw ik moedeloos. 'Laat me los! Ik schaam me dood!'
'Maar dat is ook de bedoeling, Lizzie!' schreeuwt Bill lachend terug.
'Oh, hallo Malfidus!' zegt Charlie opeens. 'Niks te zien hier, alleen twee grote broers die afscheid nemen van hun kleine zusje!'
Ik draai mijn hoofd om en verstijf als een knappe, blonde jongen me aankijkt met een half geamuseerde, half verwarde blik. Ik weet niet of het mogelijk is, maar het voelt alsof mijn hoofd nog roder wordt.
'Ik ben... Laat me...' er komt niks intelligent uit mijn mond, als ik in de lichtgrijze ogen van Draco Malfidus staar.
'Jongens,' Ron komt aanlopen. 'laat Liz met rust.' de oudste Wemels laten me eindelijk los en ik duik gauw langs hun en Malfidus. Ik grijp mijn koffer en uilenkooi en spring de eerste beste treindeur in.
Ik vervloek de Wemels onder mijn adem door, terwijl ik langs allemaal volle coupés loop. Ik zie Ron, Harry en Hermelien met iemand in een coupé zitten die lijkt te slapen, maar voor Ron zijn hand helemaal opgestoken heeft, ben ik doorgelopen.
Na een tijdje geef ik het op om een lege coupé te vinden en stap ik de eerste volgende in zonder te kijken wie erin zit. Wanneer ik de deur sluit, klinkt er een ijzige stem vanaf het raam. 'Eh, deze coupé is al bezet.' ik kijk op, klaar om me te verontschuldigen, maar zie dat d coupé leeg is op de eigenaar van de ijzige stem na. Ik neem het meisje met een boze blik in me op. Ze lijkt een jaar ouder, dan ik, ze heeft zwart haar geknipt in een boblijn. Ze heeft haar schooluniform al aan: Zwadderich.
'Eh,' zeg ik op dezelfde toon. 'volgens mij zie ik helemaal niemand?'
'Mijn vriendje' ik walg nu al van haar. 'en zijn vrienden komen eraan.' Als ze haar zin afmaakt, hoor ik achter me de schuifdeur van de coupé open glijden. Ik zie de de gemene blik van het meisje veranderen in een mierzoete glimlach. 'Hoi Dracy.' zegt ze met eenzelfde mierzoete stem, waardoor er een rilling over mijn rug gaat. Ik draai me langzaam om en kijk weer in de lichtgrijze ogen van Draco Malfidus. Hij kijkt me kil aan en kijkt vervolgens over mijn schouder. 'Patty,' gromt hij, zijn stem even kil. 'wat doet zij hier?' vraagt hij aan het meisje, genaamd Patty, zonder mij nog een blik waardig te gunnen.
'Dat is toch het zusje van Griffel?' klinkt een grom vanachter Malfidus. Ik kijk langs hem en zie Korzel en Kwast en ernaast Benno Zabini. Ik open mijn mond, maar kan alleen maar ongemakkelijk glimlachen. Benno bekijkt me van top tot teen. 'Dit is het zusje van Griffel?' zegt hij, terwijl zijn blik blijft hangen bij mijn rondingen. Hij klikt met zijn tong en kijkt me aan met een verlangende blik in zijn ogen. Ik voel een blos ontstaan op mijn wangen. Ik hoor Patty achter me een zeurend geluidje maken, terwijl ik mijn mond weer open.
'Is dat waar?' zegt Malfidus met een minachting in zijn stem. 'Ik dacht...' hij kapt zichzelf af en herstelt zichzelf. 'Wat doe je in onze coupé, Modderbloedje?'
Er gaat een schok door me heen en tranen komen op. Ik wist dat Malfidus tegen niet-Puurbloed mensen is. Ik wist dat hij Hermelien een Modderbloed heeft genoemd... Maar toch had ik de hoop gehad, dat hij mij anders zou zien, dat hij mij zou zien als een Zwadderaar en niet voor iemand met vies bloed.
'Ik, eh.' is het enige wat ik er uit krijg, zonder in tranen uit te barsten. Ik adem schokkerig in maar voel één traan uit mijn ooghoek ontsnappen en duw me gauw langs Malfidus en zijn vrienden. Benno laat zijn hand langs mijn arm glijden, terwijl ik langs hem probeer te lopen. In reactie sla ik zijn hand weg en kijk hem giftig aan. Hij kijkt me hongerig aan, maar kijkt verbaasd als hij de ontsnapte traan ziet. Ik maak gebruik van zijn verbazing en stamp het gangpad in.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.