FanFic.nl

Het Tweede Griffel Zusje

Halloween

Elizabeth's perspectief

Ik laat voorzichtig een zucht ontsnappen en glimlach. Stiekem had ik heel erg opgekeken naar een Halloween feest met alleen maar Zwadderaren. Nu kan ik met Ginny gaan. 'Natuurlijk is het wel de bedoeling dat je verkleed komt.' Professor Perkamentus glimlacht en gebaart dat hij klaar is.
Ik zoek Ginny aan de Griffoendor tafel en we vangen elkaars blik op. We kijken elkaar even aan en knikken vervolgens. We wisten al hoe we verkleed zouden gaan...

'Oké,' zegt Ginny als we na het eten door de gang lopen. 'we hebben nog een week om onze kostuums af te hebben.' ze kijkt zo serieus, dat ik begin te grinniken.
'Gin, zo moeilijk is het niet. We hebben een witte en een rode jurk nodig.'
'En dingen voor op ons hoofd!' zegt ze met een vinger omhoog.
'Zo gedaan! Maak me meer druk om de jurk, eigenlijk.'
'Ik heb een witte zomerjurk.' zegt Ginny meer tegen zichzelf.
'Ook een rode?' vraag ik hoopvol. Ze schudt haar hoofd terneergeslagen.
'Misschien één van je Zwadderich klonen?' Ik rol met mijn ogen, maar laat de opmerking gaan. Ginny heeft nooit mijn vriendinnen van Zwadderich gemogen, maar om eerlijk te zijn is het wederzijds.
'Misschien.' zeg ik, terwijl ik Ginny een knuffel geef. 'Tot morgen.' en ik loop door naar de kerkers.
Als ik mijn slaapzaal in loop, zijn de meiden druk bezig met het bespreken van het feest.
'Liz!' roept Isabel, als de meiden me zien. Ik zwaai met een glimlach. 'Heb jij een witte broek?'
'Eh... ja.' Ik loop naar mijn koffer en trek wat kleren eruit, tot ik de witte broek hebben gevonden. Ik trek hem triomfantelijk uit de koffer en gooi hem naar Isabel. 'Hé, heeft één van jullie misschien een rode jurk?'
'Ja, ik wel.' zegt Polly. Ze duikt in haar koffer en trekt een kort jurkje tevoorschijn, ze ziet de aarzeling op mijn gezicht. 'Niet goed?'
'Misschien is dat voor mij een beetje te kort.' zeg ik voorzichtig.
Pollly lacht en gooit het jurkje naar mijn hoofd. 'Voor als je je bedenkt.' Ik glimlach en gooi de jurk in mijn koffer.

Draco's perspectief

Benno staat voor de spiegel zichzelf te bewonderen. Ik zucht en kijk op mijn horloge. 'Merlijn's baard, Benno, ik zit al twintig minuten op je te wachten!' Ik haal mijn handen door mijn haar en geef dan een schreeuw als ik besef dat ik mijn haar door de war haal.
'Oké, Dracula.' zegt Benno grijnzend. 'Sommige mensen doen iets meer aan hun outfit, dan gel en nep tanden.' Hij raait zich naar me om een maakt een 'tada-beweging'.
'En wat moet je ook alweer voorstellen?' vraag ik geamuseerd.
Hij gooit me een vernietigende blik en gebaart naar zijn Zwerkbal outfit en kleine bezemsteel. 'Viktor Kruml!' Ik kijk hem nog eens goed op en doe net alsof ik het nog steeds niet zie.
'Gaan we dan meneer Kruml?' ik sta op en we lopen richting de Grote Zaal. Ik kijk mijn ogen uit als ik zie dat de hele zaal versierd is en dat alles tafel weg zijn. De zaal is één grote dansvloer met wat kleine tafeltjes met drinken en snacks erop. Ik betrap mezelf op een glimlach en corrigeer de glimlach in een minachtende blik. Ik probeer verveeld om me heen te kijken. Mensen zijn langzaam aan het binnen stromen, maar nog niemand durft echt te dansen. Benno steekt zijn hand in zijn binnenzak en haalt er een flacon uit. Ik begin te grijnzen en haal snel snel drinken voor ons, Benno gooit er stiekem wat van zijn flacon erin en we nemen gulzige slokken. Korzel en kwast vroegen zich bij ons en Benno begint heel hard te lachen. 'Wat moeten jullie voorstellen?'
Waarop Korzel gromt: 'Spook.'
Ik moet mijn lachen inhouden, niet goed voor mijn imago, als ik naar de twee jongens kijk: beide een wit laken over hun hoofd met gaten op ooghoogte geknipt. Ik sla mijn hand voor mijn mond.

De menigte in de Grote Zaal lijkt opeens opgewonden te fluisteren en wanneer rik richting de deuropening kijk, zie ik dat het Potter, Wezel en de oudste Griffel is.Wezel was duidelijk ook verkleed als Kruml, maar de andere twee waren mij niet helemaal duidelijk (zal wel een Dreuzel outfit zijn). Ik kijk naar Benno en ik zie hem Wezel in zich opnemen. Als het trio voorbij loopt roep ik overdreven hard, zodat iedereen mee kan luisteren: 'Hé, Wemel. Voor een Kruml outfit moet je je uiterlijk mee hebben, zoals Benno hier.' Wezel blijft staan met zijn handen gebald, maar Griffel pakt hem bij zijn arm. 'Kom, Ron.' fluistert ze in zijn oor en trekt hem naar een dranktafel. Benno en ik beginnen te grinniken en klinken onze glazen tegen elkaar.

Mensen begonnen weer enthousiast te fluisteren en ik kijk weer richting de deuropening. De Grote Zaal lijkt te verstommen, als ik het Wemel meisje in een kort, wit jurkje en een halo boven haar hoofd binnenkomt, naast haar loopt een duiveltje in een kort, rood jurkje, rode hakken en duivels oortjes op haar hoofd. Ik voel mijn keel droog worden, als ik het gitzwarte haar over jurkje zie vallen. Weer bekruipt dat onbekende gevoel me, net zoals toen ze weg van me liep tijdens het ontbijt. Nog steeds kan ik dit gevoel niet plaatsen, maar het groeit als ik Benno naar haar zie kijken. 'Damn.' fluistert hij.
Het zicht op Liz en het Wemel meisje wordt onderbroken door de Wemel tweeling, die voor ze gaan staan. Beide niet geamuseerd met de outfits van de jongere meiden, ze gebaren naar de lengte van het jurkje en de hakken eronder. De meiden lijkt fel te reageren, aan hun blikken te zien. Voor het eerst voel ik iets van respect voor een Wemel. Ze deden iets wat ik nooit had kunnen doen en ik was blij dat zij het wel deden. Eén van de tweeling legt zijn hand op Liz haar schouder maar ze schudt hem weg en loopt weg het Wemel meisje achter haar aantrekkend.
'Draco.' hoor ik de vreselijke mierzoete stem van Patty, ik draai me naar haar om en zie dat ook zij verkleed is als een vampier. Ik probeer mijn ogen niet te laten rollen en vang hierdoor een geamuseerde blik van Benno op. 'Hé, Patty.' zeg ik met een monotone stem.
'We hebben hetzelfde outfit aan.' zegt ze heel onschuldig. 'We lijken wel ene stel.' Ik voel een misselijke schok door me heen gaan, maar glimlach terug. Patty begint te roddelen over iedereens kostuum en ik knik, lach soms en geef soms een antwoord. Benno heem me al in de steek gelaten en is verdwenen in de (nu wel) dansende menigte. Ik neem een paar grote slokken van mijn tweede glas en begin de werking van de alcohol te voelen. 'Patty,' onderbreek ik Patty opeens. 'als je me even wil excuseren.' en voor ze antwoord kan geven, verdwijn ook ik de dansende menigte in.

Elizabeth's perspectief

Ik sta te dansen met Ginny en Lijpo... Loena, ik bedoel Loena. En soms wissel ik het af en dans ik met mijn andere vriendinnen. Ik probeer te vergeten dat Fred tegen me tekeer zijn gegaan. Ik ben niet zijn echte zusje. Hij heeft geen recht om zich zo te gedragen. Als ik een kort jurkje wil dragen, dan doe ik dat! Als ik even met de Zwadderaars sta te dansen, staat opeens Benno Zabini voor mijn neus en mijn glimlach verdwijnt als sneeuw voor de zon. Ook stop ik met dansen en geef ik de giechelende meisjes een waarschuwende blik. Hij geeft me een klein lachje, anders dan zijn zelfvoldane grijns. Hij steekt een beker drinken naar me uit. 'Je lijkt dorstig.' Ik discussieer met mezelf in mijn hoofd, maar zeg dan tegen mezelf: Wat kan er gebeuren?
Hij grijnst, als ik de beker aanneem en gaat verder met dansen, een halve meter van me vandaan. Ik schenk geen aandacht aan hem en dans verder met de meiden. Als mijn drankje op is, draai ik me naar hem om. Hij kijkt me afwachtend aan. 'Als wat ben je eigenlijk verkleed?' vraag ik.
'Viktor Kruml.' zegt hij.
Ik heb geen flauw idee wie dat is, maar knik gauw, hij biedt me nog een drankje aan en we blijven praten. Tijdens het praten voel ik steeds minder controle over mijn lichaam en mijn gedachten. Ik stoot soms per ongeluk tegen Benno aan aan en ik begin tegen mezelf te zeggen, dat Benno best een knappe jongen is. Duh, zeg ik tegen mezelf. dat weet hij zelf ook maar al te goed. Toch lijkt het eerste stemmetje te winnen en elke keer als ik hem per ongeluk aanraak voel ik een schokje. Er komt een rustiger nummer en Benno kijkt me voorzichtig aan, warmte stijgt naar mijn gezicht, als hij langzaam zijn hand opsteekt en ik hen aanneem. Ik voel mijn hoofd duizelen, terwijl ik probeer geen aandacht te schenken aan het opgewonden gefluister van mijn vriendinnen. Ik kijk stiekem om me heen om zeker te zijn dat er geen bekende Griffoendors in de buurt staan en als ik gerust mijn hoofd terugdraai, is Benno zijn gezicht nog maar een paar centimeter van de mijne vandaan. Ik zie zijn ogen een paar keer naar mijn mond schieten.
'Je ziet er mooi uit vanavond.' zegt hij, voor hij de afstand tussen onze lippen nog kleiner maakt. Hij wacht even, mijn reactie afwachtend, maar ik trek niet terug. Hij glimlacht en drukt dan zijn lippen tegen die van mij. Ik voel me duizelig worden en sluit mijn ogen. Zijn zoen is teder, niet wat ik had verwacht, en zachtjes drukt hij zijn tong tussen mijn lippen opzoek naar mijn tong. Als hij die vindt, begint hij er langzaam om heen te draaien. Mijn lichaam verliest zijn stabiliteit, maar voor ik omval wikkelt hij zij armen om mijn middel en duwt mijn lichaam tegen de zijne.
Het rustige nummer gaat over in een dansnummer, die me lijkt wakker te schudden. Ik stop abrupt met terug zoenen, trek me weg uit zijn omarming en kijk naar de grond. 'Ehm,' begin ik tegen zijn schoenen. 'ik moet even naar het toilet.' en loop gauw de Grote Zaal uit.

Als ik de drukte ben ontsnapt, moet ik mezelf even oriënteren en lijkt mijn hoofd wel gevuld met watten. Ik kijk om me heen. Waar ging ik ook alweer heen? Oh, ja. Toilet. Ik zet langzaam een stap, maar val bijna om. Zuchtend doe ik mijn hakken uit en loop richting de trap naar boven. Nog steeds ging het lopen niet helemaal soepel, maar vallen deed ik niet. Ik zie twee schimmen aan de voet van de trap staan in een innige omhelzing. Ugh. denk ik, alweer vergeten dat ik net in de Grote Zaal precies hetzelfde heb gedaan. Als ik dichterbij kom, herken ik het blonde haar dat met gel naar achtergehouden wordt (net als toen ik hem voor het eerst zag, vorig jaar). Daarna zie ik het zwarte bobkapsel en mijn hoofd vol met watten legt langzaam, maar zeker de link. Ik laat van schrik mijn hakken vallen. In de stille gang, maakten ze een harde klap op de stenenvloer. Malfidus draait zich om, zijn gezicht niet hetzelfde als ik gewend ben en ziet mij daar staan bevroren. Zijn ogen lijken even groot te worden, maar hij herstelt zich en kijkt me minachtend aan. 'Is het interessant, Modderbloedje?'
Ik kijk naar Patty, die me zelfvoldaan aankijkt, draai me met een ruk om en loop gauw de trap op. Als ik het toilet heb bereikt, bedenk ik me dat ik mijn hakken ben vergeten.

Draco's perspectief

Als Patty me op pad heeft gestuurd om drinken te halen, ga ik eest opzoek naar Benno. Ik ben dronken genoeg om om niet helemaal helder na te denken, maar niet genoeg om het geroddel van Patty aan te kunnen. Ik duw mezelf door de menigte, moeite om een rechte lijn te lopen. Na een tijdje lopen, vond ik Benno met een meisje dansen. Ik loop er struikelend naar toe, maar kom met een een ruk tot stilstand als ik zie dat Benno het meisje begint te zoenen. Er gaat en schok door me heen als ik het meisje herken. Ik sta aan de grond genageld, woede sluit om mijn hart heen en ik vervloek mezelf voor mijn zwaktes. Ik draai me om en loop gauw de Grote Zaal uit. Als ik naar buiten storm, zie ik Patty de trap afkomen. 'Draco?' zegt ze verbaasd. Ik storm op haar af, mijn gedachten niet aanwezig, pak haar gezicht tussen mijn handen en begin haar te zoenen. Patty lijkt eerst niet te reageren, maar begint me dan terug te zoenen. Ik duw haar hardhandig tegen de muur aan en laat mijn handen over haar schouders en rug glijden. In mijn hoofd zie ik alleen maar Benno met zijn handen op Liz haar heupen, lichamen dicht tegen elkaar ingedrukt. Ik hoor zijn stem de hele tijd zeggen: 'Gewoon een speeltje.'
Ik wordt uit mijn gedachten gehaald door een harde klap de stenenvloer. Mijn hoofd lijkt langzamer te bewegen. als ik me omdraai. Ik heb even wazig zicht, maar zie vervolgens Liz voor me staan. Schrik schiet door omhoog, maar ik herstel me gauw en kijk haar minachtend aan. 'Is het interessant, Modderbloedje?' hoor ik mijn dronken stem zeggen. Haar blik glijdt naar Patty met grote ogen van de schrik, haar masker van de vorige keer totaal verdwenen. Ze draait zich om en rent de trap op.
Ik kijk haar na, totdat Patty met haar hand door mijn haar gaat. Ik kijk haar niet aan, maar kijk naar iets wat op de grond ligt: hakken.
'Wat is er met mij?' mompel ik tegen de schoenen. Ik duw Patty's hand afwezig weg, pak de hakken op en loop weg van de Grote Zaal.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.