FanFic.nl

Het Tweede Griffel Zusje

Kerstcadeau's en Leugens

Hermelien's perspectief

Ik zit buiten de leerlingenkamer, naast de Dikke Dame en kijkt al een half uur om de vijf minuten op mijn horloge. Ik voel een mix van zorgen en irritatie. Ja, Liz is altijd te laat. Maar bijna een uur? Dat nooit. Ik kijk weer op mijn horloge en als ik op kijk zie ik Liz in haar pyjama en sloffen aankomen rennen. Haar haar is duidelijk niet geborsteld en er zat ei in de hoek van haar mond.
Nu ik weet dat dat ze veilig is, voel ik de irritatie overnemen en sta op, met een wenkbrauw opgetrokken en mijn armen over elkaar geslagen, sta ik met mijn voet te tikken. Als ze voor mijn neus staat, doet ze haar handen op haar knieën en probeert ze haat adem te reguleren.
'Wat... veel... trappen... zeg...' ze steekt een vinger in de lucht, om aan te geven dat ik haar nog even moet geven. Als ze weer op adem is kijkt ze me grijnzend aan en zegt: 'Ik kwam Sneep tegen, heel ongemakkelijk om je afdelingshoofd tegen te komen in je pyjama.' ze moet lachen, maar ik blijf haar met een strenge blik aankijken. Ze rolt met haar ogen. 'Sorry, dat ik wat later ben.'
'Wat later?! Een uur!'
'Ik zei toch, sorry. Ik had me verslapen.'
Ik kijk haar met toegeknepen ogen aan en zie dat ze een glinstering in haar ogen heeft.
Ik zucht. 'Nou, kom. De jongens wachten op ons.'

Ron, Harry, Liz en ik kregen een zelfgemaakte trui en zelfgemaakte toffee van mevrouw (en meneer) Wemel. Liz kreeg een Zwadderich groene en wij een Griffoendor rode. Van onze ouders kregen Liz en ik beide en boek (en flosdraad, het blijven tandartsen). Van de Wemel jongens, Ginny en Harry kreeg ik een boek over Zwerkbal (ach, ze probeerden het) en kreeg Liz fopspullen van Zonko's Fopmagazjin. Harry kreeg een Vuurflits, waarvan we niet wisten van wie. Niet dat de jongens en Liz dat ook maar iets interesseerden, want het was een Vuurflits. Ik rol met mijn ogen.
Liz lijkt zoveel vrolijker dan de afgelopen dagen, waardoor ik me afvraag of er iets gisteravond gebeurd is.
'Nou, ik vond het gezellig, maar ik moet gaan.' zegt ze opeens, terwijl ze haar cadeau's bij elkaar raapt.
'Ehm,' zeg ik, haar doordringend aankijkend. 'waarheen?'
'Ik ga terug naar...' ze ontduikt opeens mijn blik, een stuk toffee in haar mond proppend. Ze zegt iets onverstaanbaars, waardoor de toffee haar mond uitvliegt.
'Sorry, waar moet je heen?' nog steeds bezig met haar blik op te vangen, terwijl de jongens om haar rare gedrag moeten lachen. 'Liz?' hou ik vol, als ze met haar armen vol naar het portretgat loopt. Ze draait zich met tegenzin om.
'Naar de leerlingenkamer, ik heb daar met... iemand afgesproken.'
'Iemand?' mijn armen glijden over elkaar heen en ik merk dat de jongen ook geïnteresseerd worden.
'Ja.'
'Met wie?' vraagt Ron.
'Professor Sneep, duh!' ze lijkt trots op zichzelf en hierdoor geloof ik haar niet,
'Liz.' ik loop naar Liz toe en als we op de geluidsafstand van de jongens zijn fluister ik: 'Als er iets is, wat dan ook, weet je dat jet het mij kan vertellen toch?' ze knikt, zonder mijn ogen te ontmoeten en draait zich met een snelle doei om.
Er gebruikt me een naar gevoel, als ik bedenk dat Malfidus de enige Zwadderaar op Zweinstein is.

Als het kerstdiner begint komt Liz precies op tijd, Malfidus iets later, maar ik ben nog steeds niet overtuigd. Ik neem Malfidus in me op en zie dat zijn haar een beetje warrig is, niet gestyled zoals altijd, en ook hij heeft een glinstering in zijn ogen. Alsof hij voelt dat ik ijk, kijkt hij op van zijn bord en recht in mijn ogen. Ik blijf hem even aankijken en in plaats van me een vieze blik te werpen, vormt er een klein glimlachje op zijn lippen. Ik wend boos mijn blik af en vervloek mijn stomme zusje.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.