FanFic.nl

Shadows in the light (or: part two.two in the Potter family)

Hoofdstuk 10: Just another normal week in my life

Norren lag eindelijk op de ziekenzaal, ik leunde voor een moment uitgeput tegen de koude muur naast de deur. Dit was een uitzonderlijk zware nacht geweest… Ten eerste om de zonnewende die eraan kwam, ten tweede omdat ik vier Beauxbatons leerlingen had moeten redden van een bloederige dood, wie bedacht er dan ook om midden in de winternacht, op volle maan te gaan picknicken op het ijs?! Ten derde had professor Moody, dat Mad-Eye werd steeds meer toepasselijk, het in zijn vierkante kop gekregen dat hij een uit de kluiten gewassen weerwolf wel aankon, alleen dankzij mijn actie om Norren achterna te zitten op het ijs - goddank waren de leerlingen al weg- had voorkomen dat we nu geen DADA leraar meer zouden hebben.
“Juffrouw Black, een woord alstublieft!” McGonagall stond een paar meter verderop. Ik haalde diep adem, wankelde even, maar herstelde me en volgde haar naar haar kantoortje. Dumbledore én Mad-Eye zaten daar ook. Alledrie keken zij behoorlijk ernstig.
“Is er iemand dood?” Vroeg ik met een opgetrokken wenkbrauw, iets wat ik altijd gekunt had.
“Nee, gaat u alstublieft zitten…” Dumbledore gebaarde naar een comfortable fateul naast hem. Ik nam plaats, te moe om het af te slaan.
“Juffrouw Black… hedenochtend zag professor Moody u en uw broer, Norren Potter, naar de ziekenzaal gaan.”
“Ja klopt, dat doe ik altijd na Volle Maan.” Het had geen zin om zijn conditie te verzwijgen.
“Juist, en was hij altijd mens als u arriveerde?” Tja, nu moest ik liegen.
“Ja…”
“Herinnert uw broer zich zijn nachten?”
“Niet de details, maar het algemene geheel wel.”
“Ook dat hij schijnbaar vrienden is geworden met een grote zwarte hond?”
“Ja…” ik haalde mijn schouders op, om mijn angst en lachen te verbergen. God, ze waren zo stóm.
“Juist, professor Moody heeft onderzoek gedaan en geconcludeert dat deze hond in feite een faunaat is…”
“Oh… wel… als weerwolf zijde, zegt mijn moeder, kan een faunaat zonder problemen een weerwolf gezelschap houden.”
“Hoe weet ze dat?” Voor het eerst sprak Moody.
“Omdat zij met haar broer en vrienden op die manier hun tijd hebben doorgebracht…”
“Pardón?” Moody fronste. Ik zuchtte.
“Ja…”
“Juffrouw Black, helaas heeft uw vader afgelopen schooljaar mij niet volledig kunnen inlichten over zijn bijzondere avonturen in zijn bewogen schoolcarriëre. Zoudt u zo vriendelijk willen zijn ons wat meer daarover te vertellen?” Oh de sneaky bastard! Ik dacht even na maar begon toen te vertellen.

Mijn moeder is geboren op zevenentwintig maart negentienzestig, tien minuten na haar broer. Zij groeiden op in een welgestelde tovenaarsfamilie. Toch hadden zij best veel dreuzelvrienden, zodoende dat zij in een hoog huis woonden. Eenmaal op Hogwarts werden zij gesorteerd in Gryffindor, gezamenlijk met mensen die hun beste vrienden, hun partners zouden worden. Mijn moeder en vader waren tot hun hun vierde jaar close, en haalden veel grappen uit, toch kon ze het ook vinden met de ‘bravere’ leerlingen. Ze haalde goeie cijfers, en had het goed. Echter toen de oorlog volledig ontwikkelde kregen ze het allemaal moeilijker. Ze waren onder andere vrienden met Remus Lupin. Zijn situatie werd er, van hen allen, het meest moeilijk op. Want Voldemort discrimineerde hen, en het Ministerie maakte jacht op hen. Mijn moeder werd in hun vierde jaar verliefd op hem. En in die zomer liet ze zichzelf bijten. Vanaf dat moment waren zij een stel. Ze raakte in haar laatste jaar zwanger, om in januari negentiennegenenzeventig geboorte te geven aan mijn broer. Maar daarvoor, waren Lupin en zij met ruzie uit elkaar gegaan. Hij wou geen kinderen. Mijn moeder schreef in haar dagboeken dat hij haar geslagen had en wou aanvallen met een mes. Dus ging ze weg, en vanaf dat moment woonde ze alleen. In mei van dat jaar raakte ze in verwachting van mij. En vanaf mijn eerste maand heeft ze nooit meer geschreven. Mijn moeder vertelde ons niets over haar tijd hier, of erna. Ik betwijfel zelfs of ze dat ooit zal doen. Ook gezien haar staat tot alcoholisme en binnenvetterigheid.
Mijn vader groeide op, ook in een tovenaarsfamilie, maar heel anders dan die van mijn moeder. Hij leerde dat tovenaars superieur waren, weerwolven en dergelijke monsters. Ook hij ging naar Hogwarts, werd gesorteerd in Gryffindor. Hier raakte hij bevriend met diezelfde groep. En al snel liet hij alle moralen van zijn familie vallen. In de zomer dat mijn moeder weerwolf werd, liep hij weg van huis. Hij trok bij hen in. Hij is niet meer terug gekeerd naar zijn ouderlijk thuis. Hij sloot zich aan bij de Orde van de Feniks na zijn tijd op Hogwarts. Hij ging samenwonen met zijn schoolliefde en toen… op 31 oktober… mijn moeder veranderde van de een op andere dag. Haar hart was ze kwijt, die lag in een dubbelgraf. Mijn vader realiseerde wie hun geheime woning had verraden, en ging achter Peter Pettigrew aan. Sommigen zeggen dat hij vrienden met hen was op Hogwarts, maar mijn moeder noemt hem nauwelijks. Een enkele keer dat hij knapper was geworden of zo. Maar hij was een deel van de Orde en dus vertrouwden ze hem. Helaas. Maar goed, mijn vader ging achter hem aan. En… Peter blies de straat op achter zijn rug, sneed zijn vinger af en transformeerde zich in zijn faunaat vorm, een rat, en verdween. Mijn vader werd ten onrechte beschuldigd en verbleef twaalf jaar in Azkaban.
Tot… die zomer. Ron, een van mijn beste vrienden, zijn familie won een lotterij en nam zijn rat mee naar Egypte. Dit kwam in de Daily Prophet en op een of andere manier kreeg mijn vader die krant in handen. Een paar dagen later ontsnapte hij. Hij wist dingen die anderen niet wisten, Azkaban kent geen privacy. Hij vond de rat, die Peter bleek te zijn, hij herkende hem van de afgesneden teen… eh vinger. Hij ontmoette mij, Norren, en zijn peetzoon, Harry. Maar doordat Peter opnieuw wist te ontsnappen is hij nog altijd voortvluchtig.
Mijn broer, kind van twee weerwolven, is er een sinds hij klein was. Ik weet dus sinds klein kind al wat ik kan doen. Toen ik naar Hogwarts ging besloot ik, door stiekem mijn moeders dagboeken te lezen, gewoon om haar te begrijpen, weet je, om net als mijn moeders vrienden, in een faunaat te veranderen. Ik ging op zoek. Ik wist dat ik honderden regels brak, maar dat maakte me niet uit. Alles om mijn broer te helpen. Aan het begin van februari lukte het me om faunaat te worden. Sindsdien breng ik die bijna allemaal met hem door. In mijn eerste jaar ontdekte ik dat ik familie was van Harry, en in mijn tweede was ik negentig procent van de tijd versteend en in mijn derde leerde ik eerste Norren zijn vader kennen, als een van de beste Defense Against the Dark Arts leraar die we ooit hadden gehad, en daarna ook mijn vader, en nou ja de rest weten jullie.

Ik zweeg. Het drietal zweeg een poosje, ik gaapte.
“Dus zo is het gegaan,” concludeerde het schoolhoofd met een zucht.
“Dus Black was onschuldig?” Minnie, zoals papa haar noemde, keek tevreden.
“Ja,” ik knikte.
“En Pettigrew, Potter en Black waren allemaal faunaat in hun tijd?” Ik knikte opnieuw.
“Godalle-!” Ik trok mijn wenkbrauwen op, McGonagall die schold? Ze keek me aan en zuchtte verslagen. Plots daagde het me, ze moest gezien hebben dat er een hond rondliep waar Sirius Black had moeten zijn, of een hert als ze een leerling uit bed wilde betrappen die erg zijn best leek te doen gewoon te zijn- ook al was het op de torentrap naar het astronomy lokaal. Ik grijnsde en trok mijn linkerschouder op.

Die maandag ging ik als in een droom naar de lessen. Ik was zo uitgeput van twee (bijna) slapeloze nachten dat ik niet zag dat mama hier was, tijdens het avondeten. Ik ging die avond voor mijn doen vroeg naar bed. Ik had het huiswerk af, wenste het groepje rondom me welterusten en vertrok naar boven. Eenmaal in bed kon ik de slaap niet vatten. Na een uur woelen pakte ik mama's dagboek nummer acht.

2 juli 1978, London

Lief dagboek,
Het is voorbij… Ik ben niet langer een student. Ik mis het kasteel, haar gangen, de onschuld die het ons bracht… Remus en ik hebben een appartement weten te huren voor weinig geld. En hij zit al in de Order of the Phoenix, als alles naar wens gaat ben ik er morgen ook bij.
Vorige week overleed er een lid door de hand van Mr Bald, zoals mijn broers hem noemen. Dus weten we niet wie er vandaag de pijp uitvliegt. Of morgen.
Ik mis nog altijd mijn ouders. De onschuld van onze jeugd. James heeft Lily een uur geleden ten huwelijk gevraagd en ze heeft ja gezegd. Ik weet het, dat is jong. Maar er gaat tegenwoordig geen dag meer voorbij zonder nieuws van een missend, gedood of gemarteld persoon. Het Ministerie heeft een harde noot te kraken om de oorlog enigszins naar hun hand te zetten.
Sirius en Marlene wonen nu in Sirius's flat. Hij vertelde mij dat ze nu viermaal per dag een kneazle is… Ik denk dat het niet heel lang meer duurt voordat ze voorgoed een kneazle is. Ik ga zo naar huis, mijn thee is op.

Rebella,

Ps: ik ben zwanger

Ik liet het dagboek zakken terwijl ik in een diepe slaap zakte. Voor het eerst in mijn leven kon ik de volgende ochtend me niet herinneren wat ik gedroomd had.
Ik realiseerde me niet dat dit een slecht voorteken was van wat nog moest komen.
History of magic ging in een waas voorbij, het was op zichzelf een interessant vak, alleen Binns gaf het zo ongelooflijk saai waardoor mijn gedachten afdwaalden naar de laatste droom die geen Norren-transformatie bevatte.

De snijdende pijn schoot door me heen als bliksem door een boom. Haar schreeuwende stem drong tot me door als in het slaan van een zweep. De donkere, smoezelige woonkamer werd claustrofobisch en mijn ademhaling, dat al snel was, ging over in hyperventilatie. De meesteres vuurde nog een vloek af op mijn ineengedoken lijf, ik drukte mijn handen tegen mijn ribben, die uitstaken. Brand! Mijn lijf verkrampte, ik wilde schreeuwen maar mijn stem deed het niet meer.

“Nayla!”
Verschrikt ging overeind zitten.
“W-wat?” Ik keek om me heen en zag dat de hele klas zorgelijk naar me keek. Neville, die naast me zat, had me uit mijn niet bedoelde slaap gehaald. Een herhaling van een droom.
“Oops, sorry, slechte droom…” mijn stem was schor, blijkbaar had ik gegild.
“Juffrouw Back, is alles goed met u?” Binns zijn monotone stem kalmeerde me verrassend genoeg.
“Ja, mijn excuses, professor, het zal niet meer gebeuren.”
De les ging verder en ik leidde mezelf af door een brief te schrijven aan Sirius.

Hi daddog!
Een update vanuit het kasteel. Gisteren heb ik gesproken met Minnie en Dumbles, en oh ook met Mad-eye. Ik heb ze moeten vertellen, voor een groot deel wat ze al wisten. Hoewel ze duidelijk geen idee hadden over mij. Ze wilden oorspronkelijk me onder een kruisverhoor wilden plaatsen. Gezien mijn wantrouwen tegenover volwassenen is dat ook wel logisch.
Zonet had ik weer een nachtmerrie, ik werd weer gemarteld… Nog altijd snap ik het niet.
Gister avond las ik in het een na laatste dagboek over Marlene, ik neem aan dat dit Marlene McKinnon is? Ze veranderde steeds meer in een kat. Ik heb verder gebladerd maar er wordt verder niks over haar gezegd. Weet jij wat er van haar geworden is?
Norren is vanochtend ontslagen uit de ziekenzaal. Weet jij hoe Remus deze maan heeft beleefd?
Pap? Mag ik kerst bij jou vieren? Ze gaan hier een fucking kerstbal doen en de vierdejaars (en hoger) zijn verplicht daar heen te gaan. Maar hoewel ik ontzettend van dansen en muziek hou zie ik op tegen de dresscode; gala!
Ik zal blij zijn als deze poppenkast voorbij is.
Papa, ik verbaas me over hoe leuk en gezellig mama was als tiener… Hoe kan het dat ze zo veranderd is?
Genoeg gekletst.

Fijne kerstdagen!

Je trotste, liefhebbende dochter,
Nayla

De bel ging.
Neville en ik vertrokken naar de kerkers voor de een na laatste les die dag. Toverdranken was niet beter of slechter dan andere jaren. Maar Snape was wranger dan anders.
“Hey Nev? Ben je nou nog steeds bang voor Snape?” Neville dacht even na voordat hij met tegenzin knikte.
“Ik vraag me al tijden af, waarom hij je zo haat… “ Dean stond naast ons te wachten op Snape. We knikten, de buttons van de Slytherins lichtte op in de kerker.
“Hij… Hij is erger dan andere jaren.”
Snape arriveerde.
“Hij is gewoon een gemartelde huis-elf.” Ik deed niet de moeite om mijn stem te dempen, noch om mijn afkeer voor Snape uit mijn gezichtsuitdruking te verhullen.
“Straf, juffrouw Black.” Wat in principe niet kon want we waren nog niet in de les en dus mocht ik mijn mening uiten. Maar aangezien ik nooit naar de straffen ging hield ik mijn mond zodat er geen punten konden worden afgetrokken.
Ik ging naast Neville en Hermione zitten. Tijd voor deze les, marteling.

“Fucking hell!” mijn hand brande van de bijna kokende toverdrank voor me, de spetters moesten er zijn, maar prettig was anders.
“Taal, Black.” Snape hield dus niet van schelden.
“Wellke? Duits van Duitsland?” Hermione giechelde en reageerde droogjes.
“Frans voor Frankrijk?”
“Italiaans voor Italië? “
“Spaans voor Spanje?”
“Zweeds voor Zweden?”
“Pools voor Polen?”
“Russisch voor Rusland?”
“Koreaans voor Korea?”
“Japans voor Japan?”
“Nee, Nederlands voor Nederland?”
“Mwah, Noors voor Noorwegen?”
“Of Deens voor Denemarken?”
“Dan Grieks voor Griekenland?”
“Genoeg!” De snauwende stem van Snape knalde door de kerker en de bel ging. Vrij.
De hele klas maakte herrie voor hun opruimen en vertrek dus Snape had geen kans om ons (nog meer) straf te geven. Ik was met Neville de eerste om weg te komen.
We begaven ons naar de Grote Zaal voor lunch.

Tijd voor de grap van de dag. Ik moest alleen nog wachten op mijn slachtoffer en gelukkig kwam die daar al aanlopen.
“Wel, hallo Ginny, hoe was jouw marteling vandaag?” Ginny keek Nayla vreemd aan
“Eh ja, net transfiguration grhad, dus wel oke. Heb alleen zometeen potions, dat is pas marteling!”
“Aww, wij hebben de oude fladder al gehad, hij is een beetje boos dus heel veel sterkte… ” Ik grijnsde naar Ginny.
“Kom zitten, ik heb zin in gezelschap.” Ik schonk haar pompoensap in.
“Ey, wat ben ik dan?” Vroeg Neville nep verdrietig
“De buurman.” zei Fred die tegenover ons plaats nam.
“Ennnn Fred en George zijn weer in the house!”Riep ik lachend. “Hebben jullie trouwens Harry gezien? Ik heb zijn cloak nodig voor een prank…”
“Hij bleef achter met Ron en Hermione omdat Malfoy weer eens bezig was.” Neville sneed een stukje kaas af.
“En dat zei je niet eerder?! Hij is geweldig prank materiaal…” Ik hief dramatisch mijn handen op.
“Geen zorgen, we hebben nog drie en een half jaar voordat.” grijnste Ginny
“Oh kijk, daar is Harry.” Ginny keek op naar een naar binnen lopende Harry, het lukte ook elke keer weer, en ik goot snel wat in Ginny's drinken. Zelfs na twee en een half jaar kon ik nog zo'n reactie uit Ginny krijgen en dat maakte me heel blij. Het was een van de weinige manieren om Ginny voor de gek te houden, normaal was zij altijd erg opmerkzaam.
“Harry, ik heb je cloak nodig voor vanavond.”
Harry ging zitten en nam een hap van de overheerlijke chocoladepudding
“Is goed, kan ik mee? Ik heb de afleiding even nodig…”
“Harry, je hebt geen tijd voor dat! Je moet je voorbereiden op de tweeds opdracht!” Riep Hermione verontwaardigd uit.
“Daarom nou! ” Snauwde Harry “Ik moet iets hebben om even niet te denken aan mijn aankomende afgang!”
Ik veranderde snel het gesprek van overwerp om een ruzie te voorkomen.
“Tuurlijk Harry, vanavond half twee in de commonroom, breng je cloak” Ik knipoogde naar Harry voor de onderliggende grap tussen mij en hem en dat was ook de reden dat alleen hij lachte, wat dan weer geweldige vreemde blikken van de rest op leverde.
Op dat moment gleed zijn blik heimelijk naar Ginny en verslikte zich pardoes in zijn thee.
“Wat?” Ginny had een prachtig, groot gewei gekregen. Ik grijnsde schijnheilig. Ginny ging met haar hand naar haar hoofd en vervloekte de vier windstreken.
“Black! Jij freaking bitch!” Ze lachte en ik transformerrde mijn oren in hondenoren.
Ze sprong op en probeerde me te slaan over de tafel heen. Ik leunde achterover om haar te ontwijken.

Beste Remus,
MERRY CHRISTMAS!
Bedankt voor je laatste brief, die heeft Norren en mij hoop gegeven voor de toekomst.
Hier is het vreemd, vierdejaars en hogers zijn verplicht om naar dit kerstfeest te gaan… Een feest met the Weird Sisters- wat cool is daar niet van, maar ik verlang ook wel naar wat power. Je kent me inmiddels,Rem, Led Zeppelin is mijn leven, haha!
Hoe vier jij je feestdagen? Hopelijk niet alleen? Zo wel, dan beloof ik je bij deze dat het volgend jaar niet zo zal zijn.
Maar nu even een ander ding…
Je weet dat Snape (oh vlieg op met je Professor), Neville pest, toch? Ja pest, geen ontkenning daar. Nu vroeg ik mij af of hij het nog deed, en Neville vertelde dat hij erger was dan ooit, maar dat hij niet zo ontzettend bang meer was… Wat jij hebt gedaan, top!
Terug naar het onderwerp. Afgelopen jaren heb ik mama’s dagboeken gelezen, ze had er nogal wat, dus het duurde even voordat ik die van nu tegenkwam. Maar Remus, ze beschreef een situatie in jullie laatste jaar hier. Ik heb de bladzijde gekoppieerd en bijgesloten in de brief. Hoe kan het dat er niemand geboren werd, in juli, tot Neville en Harry? Hoe kan het dat het Harry was en niet Neville?
Weet jij hier meer over? Want ik snap het niet… Ik kan hiermee niet naar Dumbledore stappen, want ze hadden beloofd het geheim te houden - wat is het met Dumbledore en geheimhoudingen?- maar vanaf daar worden de dingen in het dagboek wel duisterder… En minder getailleerd. Dus helaas ontbreekt hier alle uitleg over deze profetie… Wat ik wel denk te begrijpen is dat het zowel Neville als Harry had kunnen zijn… Dat Voldemort Harry koos, waarom weet ik niet- jij? En dat Harry en Voldemort gelijke zijn? Hoe dan? Buiten het feit dat ze beiden ‘mens’ zijn/waren… Ik hoop dat je hier meer antwoorden op kan geven… zoniet geeft dat niet, dan weet je in ieder geval van de profetie af.
Je hebt de groeten van Sniffles- hij bivakkeert hier in de buurt dus met enige regelmaat ontmoet ik hem.
Flitwick had me laten nablijven vorige week- ik kon er niet onderuit- maar deze was best leuk; ik moest een doos met nablijfkaartjes uit het archief overschrijven- als een resultaat om me verkeerd eten te geven besloot ik er een paar na te doen. Natuurlijk kreeg ik daar ook straf voor- maar daar ben ik niet heen gegaan. Ik ga niet in details in deze brief- want ik ben nu nog aan het onderduiken voor de laatste grap die ik heb uitgehaald- alle schilderijen neuzen geven die uitsteken- waardoor ze niet naar andere portretten kunnen- beetje gemeen, maar wel erg grappig om te zien- en de spreuk duurt maar vijf uur...Geen zorgen, ik sla geen klassen over - oke dat neem ik terug- History of Magic- maar dat telt niet… Zeg is het een idee als ik van de zomer eens langskom? Bijvoorbeeld met Norren- met volle maan? Dan kunnen we die samen doorbrengen? Andere dagen kunnen natuurlijk ook.
Oh- hallo muis… die een beker bleek te zijn- McGonagall zal blij zijn dat ik die terug kom brengen… oh wacht dat had ik niet moeten zeggen… Ik had vorige week alle bekers in Transfiguration veranderd in muizen die er vandoor waren gegaan en ik had er al twaalf van de vierendertig, dit is dertien…

Ik moet gaan, ik spreek je snel weer Remus!

Liefs,
Nayla

P.S. Accepteer alsjeblieft het vervroegde kerstcadeau, er is een tekort aan uilen aangezien tachtig procent van de leerlingen op school blijft…

Ik stopte de brief in de envelop en wou het kopie van het dagboek fragment pakken, maar door mijn vele notities over dat fragment duurde het even voordat ik het vond.

Lief dagboek 27 mei 1978
Ik weet niet waar ik moet beginnen. Zojuist wou professor Dumbledore met ons spreken. Het bleek dat hij een nieuwe docent had gezocht voor devination (de vorige gaat dit jaar met pensioen). Tijdens het interview maakte ze (de nieuwe dus) een echte voorspelling- dus niet zweef-zweef - en omdat James en Lily nu een stel zijn wou hij ons daarover informeren. Evenals omdat Remus en ik, Sirius en Marlene ook een koppel zijn. De voorspelling is als volgt:

The one with the power to vanquish the Dark Lord aprroaches.
Born to those who have trice defied him, born as the seventh month dies.
And the Dark Lord will mark him as his equal,
but he will have a power, the Dark Lord knows not.
And either must die at the hand of the other,
For neither can live while the other survives…
The one with the power to vanquish the Dark Lord will be born as the seventh month dies.

Nog altijd had ik het gevoel dat er nog iets erop moest volgen maar er was niks meer, niet over deze profetie. Met een zucht stopte ik ook dit in de envelop. Als cadeau voor Remus had ik een zalf, gekocht in Hogsmeade, die verzachtend was voor pijn- wonden, littekens, spieren, pezen, alles. Ik had een klein brief erbij gedaan dat als het hielp en het op was hij me gewoon kon schrijven en ik stuurde hem dan nieuwe. Naast de zalf had ik ook twee nieuwe, magische gewaden toegevoegd, deze zouden hem passen hoe dan ook, en zouden zichzelf repareren. Gezien het kleine budget hij ter beschikking had, vond ik dit wel een goede toevoeging aan zijn leven. Tevreden met het pakket begaf ik mij naar de uilenvleugel.

Norren kwam die middag op me af met een meisje waarmee hij een interessant gesprek leek te hebben. Ik schoof mijn boeken opzij zodat ze bij me konden komen zitten. De bieb was afgeladen met studenten, met name vierdejaars. Morgen hadden we een tentamen over de onvergeeflijke vloeken, leuk onderwerp voor het einde van het trimester.
“He, Nay.” Groette Norren me en ik keek op.|
“Hey, Norren, wie is je vriendin?”
“Dit is Luna Lovegood, Luna, dit is mijn zusje, Nayla.” We schudde elkaar de hand terwijl we elkaar nieuwsgierig opnamen. Ze had vuil blond haar dat langer was dan het mijne ooit was geweest. Haar ogen leken grote dan die van normale mensen en waren zo licht van kleur dat ze er een soort permanente verbaasde uitdrukking van had.
"Oh, is dat een ring van de watervliegvleugels?" Vroeg Luna op een vreemde opgewekte manier
"Uh, nee...?" Nayla keek met een vreemde blik naar Norren, die geen moeite deed om een grijns te verbergen, maar hij zei niks.
“Oh, hij lijkt erop…”
“Het was een ring van mijn moeder...”
“Misschien kun je je haar vragen waarvan het gemaakt is?”
“Eh nee, ze praat niet met mij…” Luna gaf me een vreemde blik, maar nam tenslotte tegenover me plaats. Ik wist niet goed wat ik van haar moest vinden, maar Norren leek haar erg te mogen.
“Nay?”
“Norren?”
“Heb jij recentelijk nog met Moony gesproken?”
“Ik heb hem vannochtend een brief gestuurd, hoezo?”
“Omdat ik me afvroeg of je hem over mama’s dagboekfragment had verteld.”
“Dat heb ik… is dat erg?” Door een onbreekbare eed af te leggen moesten we elkaar elkanders geheimen vertellen, ik had er tot dusver nog geen spijt van gehad.
“Nee, juist niet, ik denk dat hij het kan verhelderen…”
“Ja, tenzij hij het niet kan vertellen, door een eed ofzo…”
“Wat voor dagboekfragment is het?” Luna keek oprecht geïnteresseerd en voordat ik mijn broer kon tegenhouden legde hij uit dat mama niet over haar verleden sprak en dat ik haar dagboeken was gaan lezen. Dat daardoor we erachter kwamen wie onze vaders waren, dat Harry Potter ons neefje was en dat Voldemort het op Harry had gemunt vanaf het moment dat hij wist van een bepaalde profetie. Hij legde uit dat dit fragment incompleet leek te zijn en we hadden zijn vader om hulp gevraagd. Luna was een goede luisteraar merkte ik.
“Wie is de andere mogelijke persoon voor de profetie?” Haar heldere stem had ze gedempt.
“Neville Longbottom.”
“Oh mijn danspartner voor het kerstbal,” haar vrolijke toon deed mijn rechter wenkbrauw oprijzen.
“Je wat?”
“Danspartner?”
“Ja, er is een kerstbal op de vierentwintigste en Neville heeft mij gevraagd, via Ginny Weasley…”
“Hah, dankje voor deze inlichting, ik wist namelijk van geen bal…” Ik grijnsde schouderophalend, ik wist wie ik wou vragen, en ook dat ik daar spijt van zou krijgen.
“Flitwick vertelde het huidige morgen tijdens het ontbijt.”
“Goeie gozer, Flitwick.” Wat waarheid was, hij was sowieso een van mijn favoriete docenten, al vier jaar. Norren die een beetje stil was geweest grijnsde plotseling, sprong op, en verdween tussen de kasten.
“Wat gaat die doen?” Vroeg ik me hardop af en Luna trok een ‘geen-idee’ gezicht en we wachtte af tot hij terug zou komen. Ondertussen kletsend over algemene dingen zoals vakken. Ik merkte dat ik haar best wel mocht. En was blij dat Neville haar had gevraagd.
“Zeg, Luna?”
“Ja?”
“Weet jij of Ginny al een danspartner heeft?”
“Ze was van plan Michael Corner te vragen…”
“Die sukkel? Serieus?”
“Ja… hoezo?”
“Nou… ik weet iemand waar ze véél beter bij past…” ik kreeg een ondeugende grijns om mijn mond en Luna hield haar hoofd scheef, een perfect impressie van een nieuwsgierige uil.
“Ga je ze koppelen?”
“Jup, dus ik zie je later?”
“Is goed, succes!”Ze zwaaide terwijl ik de bieb verliet, op jacht naar Ginny.

Mijn koppel missie slaagde sneller dan verwacht en tijdens het avondeten zaten Ginny en haar partner te kletsen, ik zat tegenover Neville en had hem toe gejubeld voor zijn actie met Luna, toen de avondpost arriveerde. De barnuil die ik gebruikt had voor mijn brief aan Remus zat er ook tussen en lande tussen een pan pasta en een bord met pannenkoeken. Ik maakte de brief los en liet de uil uit mijn bord eten voordat het wegvloog. Ik opende de brief met een kloppend hart.

Lieve Nayla,
Bedankt voor je brief, ik open je cadeau rond kerst zelf.
Jij ook een prettig kerstfeest toegewenst!
De Weird Sisters, zijn na mijn tijd van Hogwarts, al heb ik wel gehoord dat ze super goed schijnen te zijn, dus ik wens je er veel plezier mee. Led Zeppelin was ook een idool van je vader, nog steeds geloof ik. Wat vind je van het nummer Rock you like A Hurricane? (Dat was het eerste nummer dat ik van ze leerde kennen, ook al ben ik meer een Beatle)
Ik vier de kerstdagen met wat oude collega’s van vroeger (je weet wel de Eerste Oorlog verzetsgroep). Maar ik zou het duizendmaal liever met jou, Norren en Harry doorbrengen, dus kan ik je reserveren voor volgend jaar? Haha!
Ik had al lang zo’n vermoeden over Severus, aangezien Neville’s boggart Severus was, dat is niet gezond. Ik betwijfel echter of meneer Longbottom de enige is… En ik ben blij dat hij zijn moed heeft gevonden. Geef hem mijn complimenten!
Rebella liep altijd te schrijven in de rustmomenten, eerst wist niemand wat, nu dus wel. Ik behoor je te berispen op inbreuk van privacy maar ik ben veel te blij dat je dit doet.
Je vragen zijn lastig te beantwoorden via brieven, ik denk ook dat noch Minerva, noch Albus je antwoorden zal kunnen/willen geven. Hoe het kon dat er niemand werd geboren, ik vermoed dat Voldemort dat probeerde te voorkomen, dus door magie stopte of verlengde hij zwangerschappen.
Hoe het kan dat het Harry was en niet Neville: Harry is a half-blood, Neville is pure-blooded. Ik weet dat het onzin is maar voor Voldemort is het belangrijk.
Dumbledore is inderdaad goed in het houden van geheimen, maar in tijden van oorlogen is dat ook belangrijk voor het geval de vijand je betrapt.
Je bent niet de enige die af en toe met hem schrijft, maar wens hem fijne feestdagen toe namens mij. Ik hoop bij de tweede opdracht te zijn, en Snuffles daar te ontmoeten.
Leuk strafwerk? Dat heb ik nog niet eerder gehoord. Ik hoop niet de ernstigere delicten die schade toebrengen?
Die neuzen uitsteken, had dat nou vorig jaar gedaan? Ik had je punten gegeven voor vindingrijkheid ook al was het Lily die het eerst deed. Maar dat wist je waarschijnlijk al.
History of Magic moet een update. Het was altijd al een saai vak, terwijl het boek zelf erg boeiend is. Het lijkt me een uitstekend idee als je langskomt, Volle maan of andere dagen, zullen we dat later bespreken?
Nayla, ik ben blij met je brief, je maakt me aan het lachen. Je vader had dat ook gedaan met de bekers. Al had hij ze sneller bijeen, dit is leuker.
Uilenfile- het is ook altijd hetzelfde liedje.

Tot gauw
Remus

P.S. Ik heb ook een kleinigheidje bijgesloten voor jou en Norren.

Ik liet de brief zakken met een tevreden grijns. Ik wendde me tot Neville, die een laatste hap nam van zijn tiramisu.
“He Neville?”
“Hm?”
“Herinner je je dat ik vroeg waarom Snape je zo haatte?”
“Ja…?”
“Nou ik denk dat ik erachter ben.”
“Serieus?”
“Jep.”
“Vertel?”
“Ik las over een profetie in mijn moeders dagboek. Ik ken het nog niet uit mijn hoofd. Maar die vertelde over een kind dat Voldi zou kunnen verslaan. Het was gemaakt ergens eind jaren zeventig. Maar sindsdien is er geen kind meer geboren in de maand dat de profetie zei dat het kind geboren werd. Tot…” Ik keek Neville aan met een blik waarvan ik hoopte dat het medeleven uitdrukte.
“Tot wat?”
“Jou en Harry, Neville… Zowel jij, áls Harry konden dat kind zijn. Voldi echter, koos Harry.”
“Maar wat heeft dat te doen met Snape?”
“Oh die was verliefd op Harry’s moeder, dus in feite wou hij dat het andersom was…”
“Wow… dat is…”
“Kinderachtig?”
“Ja… onverantwoordelijk…”
“Mee eens. Maar goed nu weet je waarom Snappie je haat…”

Reacties: