FanFic.nl

Het Tweede Griffel Zusje

Toverschool Toernooi

Draco’s perspectief:

Het gevecht met een van de Wemel tweeling heeft me erg in de problemen gebracht met mijn vader. Hij had me hardhandig van de grond getrokken en had me met een klap voor mijn hoofd weer in de realiteit gebracht.
‘Wat is jouw probleem?’ had hij tierend tegen mij gezegd. ‘Ik dacht dat ik je had verteld om in het bos te schuilen?’
Ik had mijn ogen neergeslagen, ook al kon ik mijn vaders woedende gezicht niet eens zien door het Dooddoeners masker. ‘Ja, vader.’ Hij geeft mij een harde duw richting het bos en ik vol zijn bevel op.

Toen mijn vader mij de eerste keer naar het bos had gestuurd, wist ik dat een paar ex-volgelingen van de Heer van het Duister Dreuzels en Modderbloedjes zouden gaan afstraffen. Dit wist ik omdat mijn vader bij deze ex-volgelingen hoort. Hun Heer van het Duister was dan misschien niet meer in leven, maar hun geloofsovertuigingen bleven hetzelfde. Toen ik richting het bos liep, bedacht ik mij dat Liz Dreuzel geboren is. Ik draai me meteen om en probeer haar te vinden in de schreeuwende menigte, ik zie de Dreuzels van kampeerterrein boven de menigte uit zweven… Ik voel paniek opkomen, Liz kan de volgende zijn. Na een tijdje vind ik haar met een Wemel tweeling, ze stonden in een intieme omhelzing, Wemels handen om haar wangen heen gewikkeld en ik voor ik het wist lag ik bovenop hem. Natuurlijk had ik niet ingeschat dat de Wemels van nature groter zijn en hij binnen een paar minuten bovenop mij lag.
Ik had hierdoor niet alleen mijn familie in gevaar gebracht, ik had ook mijn vader schaamte gebracht door ten eerste als een barbaar te vechten en ten tweede te verliezen van een Wemel.

Terug in het Malfidus Landhuis krijg ik de wind van voren van mijn vader. Hij schreeuwt over het vechten, over het niet volgen van zijn bevelen en hij eist een verklaring voor mijn gedrag. Er kwam niet veel uit mijn mond, wat mijn vader alleen maar kwader maakt.
‘NOU?’ schreeuwt hij.
‘Lucius.’ Mijn moeder komt tussen mij en mijn vader instaan en ik heb haar altijd bewondert voor de rust die ze uitstraalt, zelfs als zijn vader een van zijn woedeaanvallen had. ‘Laat de arme jongen met rust.’
‘Ik zweer het, nog een keer zo’n domme actie en we sturen je naar Klammfels!’ hij steekt een dreigende vinger op en ik slik mijn tranen weg. ‘Nou, wat bezielde je om die Wemel aan te vallen?’
Mijn moeder draait zich om en kijkt me ongelovig aan. Op de een of ander manier vond ik mijn moeder teleurstelling veel erger. ‘Draco,’ Haar toon doordrenkt met teleurstelling. ‘Heb je magie gebruikt zonder school?’
‘Nee!’ zeg ik gauw. ‘Ik heb mijn vuisten gebruikt.’ fluister ik erachteraan.
‘Als een barbaar!’ schreeuwt mijn vader.

Als ik op het perron 9 ¾ sta voel ik een soort opluchting opkomen, ik hoef mijn vader pas weer onder ogen te zien als het kerstvakantie is. Mijn moeder laat liefdevol haar hand door mijn haar glijden. ‘Wat is er gebeurd met je haar in gel doen?’ zucht ze. Ik duw zachtjes mijn moeders hand uit mijn haar en kijk haar met rollende ogen aan.
‘Mam,’ zeg ik met een zeurstem.
‘Ik zeg alleen maar…’ zegt ze, terwijl ze haar schouders optrekt en me een kus op mijn voorhoofd geeft. Ik zoek door de menigte naar de lange gitzwarte haren en groene ogen, maar ik kan ze zo snel niet spotten in de drukte. ‘Zoek je iemand?’ mijn moeder trekt haar wenkbrauw op.
‘Nee.’ zeg ik iets te snel en mijn moeder kijkt me doordringend aan.
‘Draco!’ hoor ik Benno schreeuwen en ik draai me opgelucht om.
‘Dag, mam!’ zeg ik snel en loop gauw naar Benno.

In de trein vertel ik heel stoer dat mijn vader aan het overwegen is me naar Klammfels te sturen.
‘Hij zegt dat je daar Zwarte Kunsten leert.’ lieg ik en mijn volgelingen kijken me vol verbijstering aan.
Ik voel iemand langs me lopen en zie te laat het gitzwarte haar langs me gaan, gevolgd door Potter, Wezel, zijn zusje en de oudste Griffel. Ze kijken allemaal naar me om, behalve de enige waar ik om geef. Benno zucht en geeft me een medelevend klopje op mijn schouder.

Voor het eten in de Grote Zaal vertelt Perkamentus over het Toverschool Toernooi en dat Zweinstein de eer heeft om het dit jaar te organiseren. Dat gezegd te hebben introduceert hij de andere scholen die meedoen. Klammfels en Beauxbatons komen omstebeurt de Grote Zaal binnen. Klammfels komt aan onze tafel zitten en ik zorg ervoor dat er ruimte wordt gemaakt voor de belangrijkste in de school: Viktor Kruml. En de Beauxbatons gaan aan de Huffelpuf tafel zitten. Perkamantus gaat verder met het verhaal, waar hij vertelt dat de winnaar geld kan winnen. Ik rol met mijn ogen, dat heb ik niet nodig. ‘En,’ galmt zijn stem door de zaal. ‘De deelnemers moeten zeventien jaar of ouder zijn, om mee te doen aan dit toernooi.’
‘DAT SLAAT NERGENS OP!’ hoor ik de Wemel tweeling schreeuwen ik rol geërgerd mijn ogen. Ik vind Liz aan tafel met haar vriendinnen en ik zie haar grinniken om de tweeling. Ik voel oprechte haat opkomen voor de tweeling, of eigenlijk voor hun hele familie van verraders.

Elizabeth’s perspectief:

‘Kan ik misschien hier zitten?’ hoor ik een jongensstem in het gebroken Nederland vragen.
Ik draai me om en zie een knappe jongen in Klammfels uniform staan. De meiden beginnen te giechelen, de jongen zag er niet verkeerd uit en was duidelijk wat ouder. Ik duw Isabelle aan de kant en schuif zelf ook opzij. ‘Natuurlijk.’
Hij grijnst en ploft tussen Isabelle en mij in. Terwijl we met de jongen praten, glijdt mijn blik over de Griffoendor tafel en ik zie Harry en Ron zich omdraaien naar me. Hermelien en Ginny lijken te giechelen als ze naar me zwaaien. Ik lach hardop, om het kinderachtige gedrag van mijn zus en beste vriendin, en zwaai terug.
De jongen, Ivan genoemd, buigt zich zo naar me toe dat onze gezichten een paar centimeter van elkaar waren. ‘Wie zijn de brunette en roodharige?’ vraagt hij nog steeds in gebroken Nederlands. Ik glimlach, stiekem zijn accent schattig vindend.
‘De brunette is mijn één jaar oudere zus. De roodharige is mijn beste vriendin.’
‘En de jongens? Eén van hen je vriendje?’
Ik moet hierom lachen. ‘Nee, meer ouder broertypes.’
Nu is het zijn beurt om te lachen. ‘Even gevaarlijk.’ hij knipoogt, waardoor ik me bijna verslik in mijn pompoensap.

Lessen beginnen en Ginny en ik zijn benieuwd naar onze keuzevakken (Astronomie en Verzorging van Fabeldieren), maar eerst kregen we Verweer tegen de Zwarte Kunsten van de nieuwe professor.
Professor Dolleman stormt het lokaal in, mank door zijn houten been en zijn mechanische oog heen en weer draaiend.
‘OKE,’ schreeuwt hij, terwijl hij langs Ginny en mij loopt. ‘iedereen mond dicht.’
Iedereen stopt meteen met praten, maar ik buig naar Ginny en fluister: ‘Intens.’ Ze giechelt, maar wordt onderbroken door Dolleman.
‘Mevrouw Griffel, mevrouw Wemel, dat geldt ook voor jullie.’
Ginny en ik kijken naar zijn rug. ‘Hoe…?’ begin ik, maar als hij zich omdraait zie ik zijn mechanische oog heen en weer schieten.
Zijn lessen waren… apart? Ik mis Remus zijn lessen…

Het gaat snel de ronde dat Harry en Ron ruzie hebben gehad met Draco en dat Dolleman Draco in een fret heeft veranderd als straf. Gelukkig was professor Anderling tussen beide gekomen en had Draco er niks aan overgehouden, behalve een deuk in zijn ego. De Wemel tweeling prezen Dwaaloog, maar iets zat me niet lekker bij hem.

Op school zijn de nachten van de volle maan zwaarder. Professor Sneep zorgde voor mijn drankjes en zelfs voor een eigen kamer voor deze nachten en zelfs voor erna. Ik schrijf wekelijks met Remus over hoe het gaat met mij en mijn transformaties. Natuurlijk was ik best bang dat mijn kamergenoten erachter zouden komen. Ginny kwam met het idee om de roddel te beginnen dat ik een vriend heb en daar wel eens overnacht.

Ik kon zweren dat Kruml knipoogde naar Hermelien, toen zijn naam werd genoemd en hij naar professor Perkamentus toeliep. Ik kijk richting mijn zus en zie haar wangen opgloeien, maar word gauw afgeleid als Cedric wordt genoemd en begin heel hard te juichen. Als de drie kampioenen verdwenen zijn, maken we ons klaar om de zaal weer te vertrekken, maar we worden tegengehouden door de Vuurbeker. Hij begint te pruttelen en spuugt vervolgens een vierde papiertje uit. Perkamentus vangt hem op en leest de naam voor. ‘Harry Potter.’ Hij herhaalt het als Harry niet reageert. Ik voel mezelf opstaan en ontmoet Harry zijn blik. Hij kijkt mij aan, hopend op een uitleg, maar natuurlijk heb ik die niet voor hem. Polly trekt me weer terug op de bank. Ik voel paniek opkomen. Hoe kan Harry een kampioen zijn? Hij is niet eens oud genoeg.

Ik hoor later Harry door gaat met het Toernooi en dit veroorzaakt boze Ron (hij is niet de enige) en dat leerlingen hem keren. Zwadderaars beginnen badges te dragen waarop ze laten blijken dat ze voor Cedric zijn en niet Harry. Draco, Korzel en Kwast en zelfs mijn vriendinnen dragen ze. De eerste opdracht nadert snel en volgens Hermelien heeft Harry nog niet veel gedaan.
Toch lukt het Harry om de opdracht te overleven en het Gouden Ei van de draak te bemachtigen. Het bleek nodig te zijn om Harry bijna door te zien gaan voor Ron om in te zien dat hij toch liever wel beste vrienden wil blijven… Jongens…

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.