Hoofdcategorieën
Home » Harry Potter » Naamloos... » Hoofdstuk 21
Naamloos...
Hoofdstuk 21
Tops zuchtte nog eens en wreef in haar ogen. Haar lichaam was al moe, maar ze had absoluut geen zin om te gaan slapen. Ze ging voor het schaakbord zitten en keek naar de oppertafel. Perkamentus zat niet meer in het midden, maar naast professor Stronk en hij had een papieren hoedje op. Professor Anderling giechelde (Tops’ mond viel open en ze vroeg zich af waar alle lege flessen waren gebleven) en toverde vlindertjes uit haar stok, die rond professor Kist dwarrelden en hem aan zijn neus de lucht in tilden. Hagrid, de terreinknecht die letterlijk reusachtig was, zong keihard een nogal onverstaanbaar lied met madame Plijster, die net zo hard mee ‘zong’. Tops grinnikte en omdat ze niet wist wat ze moest doen slenterde ze wat rond, kijkend wat andere mensen deden. Ze waagde het erop en liep naar Sam.
‘Ben ik weer. Schuif eens een stukje op.’
Sam keek op, groette haar en maakte plaats voor haar. Tops ging zitten en wreef nog eens in haar ogen.
‘Doe je mee?’ vroeg de jongen met het zwarte haar.
‘Mwoah. Misschien het volgende potje.’
De jongen knikte en deelde de kaarten uit. Tops keek nog eens naar de klok en staarde hoopvol naar de deur. May was nu al een halfuur weg. Misschien was ze gewoon vergeten dat ze nog zou gaan schaken en was ze naar bed gegaan. Vast wel. Tops gaapte en staarde naar Sam’s fiches. Haar ogen waren te moe om niet te staren. De fiches bewogen heen en weer voor haar gezicht en Tops legde haar hoofd op Sam’s schouder. Eén seconde lang besefte ze dat Pablo Sam waarschijnlijk in elkaar zou slaan, maar toen viel ze in slaap.
‘Hé! Tops! Wakker worden, joh!’
‘Huh?’
‘Wakker worden!’
‘Sliep ik?’
Sam’s hand zwaaide heen en weer voor Tops gezicht en meteen was ze wakker.
‘Wat? Wat is er?’
‘Wilde je nou nog meedoen of niet?’
O ja, knalpoker. Het feest. O ja, dacht Tops suf.
‘Nee, ik ga naar bed, denk.’
‘Oké. Slaap lekker.’
‘Jij ook. Dag iedereen!’
Een paar jongens zwaaiden en Pablo keek haar kwaad aan. Weer maakte dat Tops op een rare manier blij, en met een zelfvoldaan en moe gevoel liep ze de trap op. Ze liep meteen door naar de slaapzaal en plofte met kleren aan in haar bed. Geen May, dat was het laatste wat ze dacht. Geen May.
Dus? Waar is May? PB’tje graag! (dit lijkt wel reclame, mensen. ‘Waar is may? Raad het en krijg gratis pizza’s!’ Whaha! Maar niet heus…)
ik wil pizza ik wil pizza