FanFic.nl

What I like About You Is What You Like About Me.

What I Like About You Is What You Like About Me. (2)

Na het ontbijt keek Melody op de klok. “Shit, mijn bus komt al over 5 minuten.”� Mompelde ze in zichzelf. “Wat zei je liefje?”� vroeg haar moeder. “Niets mam, niets. Ik ga mijn jas halen.”� Haar moeder knikte en las verder in haar krant. Melody haalde haar jas van de kapstok en zwaaide haar tas op haar rug. Ze gaf haar moeder nog een laatste kus voor ze naar buiten ging. Het was best wel warm. De bushalte was vlak voor haar huis, dus ver hoefde ze niet te gaan. Ze stak haar neus in de lucht en luisterde naar de vogeltjes terwijl de wind door haar haren ging. De bladeren van de bomen begonnen al van kleur te veranderen. Nog een paar weken en de herfst zou aanbreken. Ze hoorde de bus al aankomen. Hij stopte en de deuren ging open. Melody stapte op en liet haar kaart zien. Zo mocht ze iedere dag gratis met de bus. Ze zocht een plekje achterin. Ze keek op haar horloge en zag dat het 8 uur was. De bus begon te rijden. Ze reed door de straten van Montreal. Heerlijke buurt was het hier. Ze kon zich niet herinneren dat ze zich ooit zo goed had gevoelt in Brussel als hier. Na een tijdje begon de weg te veranderen.
Het werd allemaal wat stedelijker. Ze kwam aan bij het Dawson College en stapte af. Het was een groot wit gebouw. Ze stapte het schoolplein op en keek om zich heen. Overal stonden groepjes. Behalve op het bankje. Daar zat een jongen met bruin/zwart haar. Hij zag er best wel cool uit, waarom zat hij alleen? Ze zuchtte en ging een eind verder op de bank zitten. Ze keek de jongen aan, maar hij zag het niet. Blijkbaar was hij op dat moment nogal redelijk geïnteresseerd in zijn gsm, want zijn blik richtte strak op het schermpje. Op dat moment ging de bel. Melody zuchtte opnieuw. Ze hoopte maar dat de school, de leerkrachten en de leerstof zelf goed ging meevallen. Ze ging met de stroom mee naar binnen en keek op het blaadje dat ze tijdens haar inschrijving in de school had gekregen. Ze had nu eerst Biologie. Ze was daar totaal niet goed in. Lokaal 14 stond ernaast op het blaadje. Oké dan, op naar lokaal 14. Ze kwam aan de trap en zag een bordje hangen. 12 -> 20 stond er. Naar boven dan maar. Ze klom de trappen op en toen ze boven kwam, lag lokaal 14 aan haar rechter kant. Ze ging binnen en zag dat een paar leerlingen er al waren. Snel ging ze achteraan aan een bank zitten en haalde haar boeken uit. De les begon. Er was nog een plaats leeg. Op dat moment liep de jongen, die Melody op het schoolplein zag, de klas binnen. “Meneer Evans, u bent te laat!”� siste de lerares. De jongen haalde zijn schouders op en ging op de lege plaats zitten. Hij opende zijn tas en haalde ook zijn boeken uit. “Aandacht graag, we hebben een nieuwe leerling in de klas. Melody, kom maar.”� Zei de lerares. ‘Nee, nee, nee, ik wil niet naar voor!’ dacht Melody. Ze stond dan toch maar recht en ging vooraan staan. Ze had geen keuze. Alle ogen waren op haar gericht. Behalve een paar ogen.

Reacties: