FanFic.nl

6th sense

8. Again a Case

Een schelle lach weergalmd door het stille donkere huis. Zware voetstappen lopen de krakende trap op naar de eerste verdiepping. Dan gaat de eerste deur met een zacht
piepend geluid open. 2 kogelschoten zijn te horen, door 2 korte lichtflitsen in het donker
gevolgt. De zware voetstappen volgen zijn weg naar de volgende kamer door. Ook hier volgen 2 korte schoten. Weer gaan de zware voetstappen richting de volgende deur. Een harde gil gevolgd door 3 kogelschoten en na elk schot volgt een korte lichtflits.

Met een schok schiet ik wakker terwijl ik mijn handen stevig rond mijn buik geslagen heb. Alsof ik de kogels erdoor heb voelen gaan. Dit betekende weer een nieuwe zaak.
ik kijk op de wekker, half 4 's ochtens. Ik pak mijn gsm van het nachtkastje en zoek in het telefoonboek van mijn mobiel James op. Ik klik op het icoontje bellen en houd de gsm tegen me oor. 'James' hoor ik een zware schore stem zeggen. 'Met mira' zeg ik
ook nog wat schor. 'vanwaar dit vroege telefoontje?' vraagt hij terwijl ik hoor dat
hij wat deed. 'We hebben een nieuwe zaak' zeg ik kalm terwijl ik even in mijn ogen
wrijf. 'Oke, vertel me de rest maar op het kantoor hoelaat ben je daar?' 'ik denk 7 uur of half 8 ben nu toch wakker' 'Ik kom je wel halen, dan kan je met mij mee rijden' zegt james. 'Is goed, slaap nog lekker' 'jij ook doei' 'doei' zeg ik waarna ik de gsm weer
dichtschuif, zodat het gesprek beindigd werd.

Een zucht verlaat mijn keel. Nee slapen kon ik nog niet, ik dacht aan de nieuwe zaak, het bal en alles wat ik nog moest doen. 'het komt wel goed' ik kijk op en zie ineens het
lichtaanknippen mijn vader staat midden in mijn kamer. Ik ga op het randje van mijn bed zitten en haal mijn haren wat naar achteren toe. 'weet ik pap, weet ik' zeg ik zacht. Ik zie hem lachen en hij verdwijnt weer. Waar hij was als hij niet hier was, wist ik niet maar ik wist dat hij daar goed zat, waar het ook mocht zijn.

Plots knipt het licht weer uit en vervolgens weer aan. 'Ik heb lang op je gewacht Mirabella'
hoor ik een stem zeggen. 'Ken je me nog?' hoor ik de stem weer. Ik kijk rond mij maar zie niks. Ik kruip tegen de muur van mijn bed. Nee ik was niet bang maar ik echt kalm
was ik nou ook weer niet. 'Ik krijg je nog wel, dat waren mijn laaste worden aan jou..'
Mijn aden stokt even. Nee, dit kon niet waar zijn... 'En ik zal je ook nog wel krijgen Mirabella Apple, ik zal je achtevolgen tot dat je er niet meer tegenkan. Ik zal je achtervolgen en je dwarszitten tot dat je eigen dood ervoor betaald' Ik sta op en ga midden in de kamer staan. 'Ga weg finley. Je kan me niks maken NOOIT!' zeg ik.

Een harde windvlaag lijkt door mijn lichaam heen te gaan waardoor ik door de druk
achterover val op de grond. Enkel een schampere schele lach is nog hoorbaar. Geschrokken staat ineens mijn moeder in mijn deuropening. 'gaat het?' vraagt ze wat bezorgt aan me. 'Ja het gaat mam, het was gewoon een oude bekende' zeg ik waarna ik weer omhoog krabbel. Nee, nu kon ik zeker niet meer slapen.

Ik loop naar de douce die ik neem, ik droog me af en zoek wat kleding uit. Het bestond uit een zwarte skinny jeans en een zwarte blouse erboven. Ik trek er een knalroze chiletje
overheen warna ik mijn zwarte lange haren kam en er een roze haarband instop. Ik doe nog wat make-up op en trek mijn zwart met roze gympen aan. Mijn gsm stop ik in mijn broek en loop vervolgens naar beneden. Het was al weer 6 uur en mijn moeder was ook
net aangekleed beneden verschenen. Ik schuif aan de eettafel en smeer een broodje
met paste voor mezelf. 'James haalt me op, ik rij met hem mee naar kantoor' zeg ik
waarna ik me moeder kort aankijk en een hap van het brood neem. 'met wie ga jij naar het bal?' vraag ik dan maar om het gesrpek op gang te houden. 'Ik ga samen met Bjön Spokesman' zegt haar moeder vrolijk. 'Gezellig!' zeg ik wetend dat die 2 goede collega's waren.

We kletsen nog wat veder, waarna we tot de conclussie waren gekomen om 2 dagen voor het bal samen een juk gingen kopen. Ik sta op als de bel gaat. 'Dat zal James wel zijn. Doei mam, zie je nog wel' zeg ik en geef haar een kus op haar wang waarna ik naar
de deur huppel en deze opend. James staat zoals gewoonlijk in zijn pak voor me. 'goedemorgen' zeg ik vrolijk. Hij knikt enkel even. 'kom je mee?' vraagt hij. Ik knik 'natuurlijk ga ik mee' zeg ik vrolijk en sluit de deur achter mij. 'je ziet er weer goed uit vandaag' meld hij me. 'dankje, jij ook' zeg ik waarna ik aan de passasiers kant instap
en we opweggaan naar het buro. 'Oke laat me even denken...' begin ik direct duidend
op de nieuwe zaak. 'Van de dader weet ik eigenlijk nog niks, wapen is een pistool, 3 personen, 2 met 2 schoten en 1 met 3 schoten.' verklaar ik mij nader. 'Oke, we zullen vast gauw een telefoontje krijgen' zegt James hij was nog wat norsig. Maargoed hij kon niet zo goed tegen het vroege opstaan.

Op het kantoor warne voorbereidingen voor het bal al in volle gang. het was dan ook nog
maar een week verwijderd ervan. We lopen de afdeling moordzaken binnen en ik zeg iedereen zoals gewoonlijk gedag. 'Apple!' hoor ik ineens een stem roepen. Ik keer me
om en kijk naar de commesaris. 'We hebben een telefoontje binnengekregen, 3 doden weet jij hier ietsvan.?' vraagt hij mij. 'Ja, 3 doden, 2 met 2 schoten de ander met 3, veder heb ik nog niks doorgekregen' meld ik terug. Hij knikt en gooit een map op het buro van spokesman. 'DraftStreet 114 Erop af dan maar' zegt hij waarna hij opstaat en James, Mij en nog iemand wenkt. Met zijn 4en gaan we er heen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.