FanFic.nl

6th sense

10. I know it for Sure

Daar stond ik dan, Met mijn moeder in een jurken winkel. Het liefst meet ik deze
winkels altijd, alsof ik er een alergie voor had. Ik wist het niet maar vondt jurken
nooit echt bij me staan.

'Wat vindt je van deze?' vraagt me moeder terwijl ze een robijnrode jurk voor haar houd.
'Passen' zeg ik direct. Ja Robijn rood stond haar goed en de jurk had een mooie
vorm. Ik ga op een bankje zitten voor de pashokjes en wacht geduldig terwijl ik wat
rondkijk. Na een paar minuten verschijnt mijn moeder weer. Ze draait eens vrolijk
een rondje. 'Die moet je nemen mam, die staat je echt goed' zeg ik vrolijk
waarna ik opsta en naast haar gaan staan.

'Nou ik nog' zeg ik wat pijnzend terwijl ik maar de jurken begin door te kijken. Mijn
ogen blijven op een dofe zwarte stof haken. Ik trek de jurk uit het rek. Het had een
strakke bovenkant zonder touwtjes om je nek of schouders. De onderkant bestond
uit een soort gevouwen iets waardoor het prachtig in een rondje stond. De jurk
was niet te lang en ook niet te kort.

Ik huppel al naar de kleedkamer en trek de jurk aan en loop eruit. Ik kijk naar de
jurk. 'Deze neem ik, enkel nog een roze lint voor rond mijn middel' zeg ik terwijl ik
me naar mijn moeder draai. Ja, zwart en knalroze waren mijn lievelingskleuren. Me
moeder knikt goedkeurend. 'trek hem maar uit dan reken ik af' zegt ze. Ik verdwijn
weer het pashokje in en kom er uit met de jurk in mijn handen die ik aan mijn
moeder overhandig. Achter de bali hangen allerlij soorten linten. 'Doe dat roze lint er
maar bij' Flora wijst er 1 aan en deze komt er ook bij te liggen. Mijn moeder
rekent af en ik draag mijn eigen jurk in de tas mee naar buiten.

Ik voel de gsm trillen en haal hem uit mijn broekzak. 'Met je grootste nachtmerrie' zeg ik als ik zie dat het James was. 'Ik haal je over een uur op voor de rechtzaak oke?' 'Is goed!'
zeg ik en al snel hang ik weer op. 'over een uurtje word ik thuis opgehaald door James, voor de rechtzaak' meld ik aan mijn moeder die knikt. 'Is goed, kom dan kijken we nog even voor schoenen' zegt ze en slaat een schoenen winkel in. Ik zucht even en huppel
dan vrolijk achter haar aan. Uiteindleijk komen we met nog een tas naar buiten, een
paar zwarte hakken kom ik naar buiten en me moeder had een paar donkerrode uitgekozen. Tevreden lopen we dan naar de auto. 'Even snel moet nog iets anders aantrekken' meld ik duidend om dat ik nou niet in mijn yockingbroek en haltertopje de rechtzaal in kon stappen.

Met een klein kwartiertje waren we thuis. Nog een kwartier, dat moest ik redden. Ik loop
naar boven en leg de jurk op mijn bed. Ik trek mijn kleren uit en pak mijn zwarte skinny jeans, zwarte blouse en knalroze chilettje. Ik trek het aan en doe even een lekker
geurtje op. Vervolgens trek ik mijn zwart met roze gympen aan. Net optijd wat de deur
word al opengedaan door mijn moeder.

'Ben klaar, doei mam tot vanavond' zeg ik terwijl ik haar snel een kus op haar wang
druk. Ik loop samen met James naar zijn auto waarna we instappen en direct doorrijden naar de rechtbank. We gaan op onze plek zitten en de veroordeelde word binnengebracht. Zodra de verdachte, Marius Tanerius zit word de zaak geopend. Er
woorden door James, Mij en een paar van de tegenpartij vragen gesteld. De bewijzen
worden doorgenomen. De vereiste straf was de dood. Er kwam een kleine pauze zodat
de rechter met de rest van de jury leden kon overleggen. Vervolgens moest iedereen
de zaal weer in, en de rechter spreekt zijn oordeel uit. 'Hierbij verklaar ik Marius Tanerius schuldig aan de moord op vrouw en kinderen. ' Het is doodstil in de zaal en enkel de
stem van de rechter is hoorbaar. 'Marius Tenarius verklaar ik hierbij tot levenslang' De rechter klapt met de kleine hamer. De zaak was gesloten, en wij hadden weer gewonnen.

Ik loop de zaal samen met James uit. 'Weer een zaak opgelost, Weer een zaak gewonnen' breng ik uit. 'Inderdaad, ze zouden blij met ons moeten zijn' grijns James waarna we terug naar de auto lopen. 'Heb je zin om te blijven eten?' vraag ik dan wat
met een verlegen glimlach aan hem. 'Ja lijkt me gezellig' zegt hij waarna hij de zwarte landrover start en we wegrijden richting mijn huis.

Thuis schenk ik wat te drinken voor mij en James in. Mijn moeder vondt het gelukkig
goed en was al begonnen met het eten. Wat het zou worden wist ik niet, ik wachte dat altijd af, of keek stiekem tussendoor eens in de pannen. Samen met James zit ik
op de bank en kijk ik naar het nieuws waar net de uitspraak over de zaak plaatsvindt.
Zonder het door te hebben heb ik mijn hoofd tegen James zijn schouder neergelegt en
hij zijn arm rond mijn middel.

'Aan tafel!' hoor ik mijn moeder vanuit de keuken roepen. Nu pas krijg ik de arm
van James en mijn hoofd op zijn schouder door. 'Oww..' spreken we bijna tegelijkertijd
uit. Ik lach even evanals hij. 'Kom eten is klaar' zeg ik waarna ik hem aan zijn hand
meetrek.

We gaan met zijn 3en aan tafel zitten en al snel zie ik de stoel naast mij verschuiven
en zie ik mijn vader ook zitten. 'Goedenavond pap' zeg ik alsof het doodnormaal is. James kijkt enkel even naar de stoel die beweegt maar lette er veder niet meer op. Mijn moeder glimlacht enkel vrolijk en zet het eten op tafel. 'Eetsmakelijk' zegt ze. 'Eetsmakelijk' zeg ik 'Eetsmakelijk' volgt james ook. Mijn vader bestudeert het eten en gaat er eens boven hangen en snuift de geur op. 'Pap boven dat eten vandaan' zeg ik
terwijl het net lijkt of ik iemand wegduw. Dat deed ik ook, maar hun zagen veder niemand.
Me moeder had gepakken krieltjes, met een stuk vies en wat sla klaargemaakt. We aten altijd lekker simpel als we bijde een lange dag hadden gemaakt. We aten gezellig en
we praten de avond nog even na met wat drinken op de bank.

rondt 10 uur staat James op. 'Ik ga maar eens anders word het zo laat' zegt hij. Ik knik
even 'Ik loop wel mee' zeg ik. James zegt mijn moeder gedag en hetzelfde geld omgekeerd. Daarna loop ik mee tot aan zijn auto.

'Nou ik zie je morgen denk ik vast wel?' vraag ik wat onzeker aan hem. Nee na deze
avond wist ik pas zeker dat ik wat voor hem voelde. 'Morgen zit jij volgens mij op
school' Zegt hij met een ook wat onzekere glimlach rondt zijn lippen. 'Oww ja' zeg
ik terwijl ik mijn hand even door mijn haar haal. 'Nouja ik zie je iniedergeval zaterdag'
zeg ik. Zaterdag was het bal en ik kon eigenlijk niet wachten. Hij glimlacht en gaat
alvast op de bestuurdersstoel zitten. 'Tot zaterdag dan' zegt hij en drukt me een
kus op mijn mond. 'Ja tot zaterdag' zeg ik met een vrolijke glimlach waarna ik een stap
naar achteren doe en hem nog even nakijk zodra hij wegrijd.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.