FanFic.nl

6th sense

12. Happy After?

Een schelle lach weergalm op mijn netvlies. 'Slaap Zacht Mirabella, Slaap zacht' Ik krijg vanuit het donker die enge, woeste blik van Finley te zien. Ik voel hoe zijn handen rond
mijn keel geklemt worden en angstig zet ik mijn handen er rond heen.

'Mira?.. Mira Gaat het?' James kijkt geschrokken naar de woelende mira. Het lijkt alsof ze stikt. Hij begint aan haar lichaam te sjoren. 'Mira!' zegt hij wat gestrest. Plots zit
ik rechtop in bed, happend naar lucht. Met een zucht valt James weer naar achtern.
'Gaat het?' vraagt hij met een bezorgde stem. Ik wrijf even over mijn keel. 'Jjja denkt ik'
breng ik uit en ga weer liggen terwijl ik me dicht tegen James aannestel. 'Het was finley..' mompel ik nog zacht waarna ik mijn ogen weer sluit. Ik voel de arm van James rond me en ik val weer rustig in slaap.

Rond 9 uur werd ik langzaam wakker terwijl ik gewoon blijf liggen in mijn bed. Die zin, en die ogen van Finley... Het blijft maar door mijn hoofd spelen, en had de rest van de nacht ook wat lichter geslapen als normaal. Ik kijk naar James die nog vredig ligt te slapen, Ah, hij was nog schattiger als hij zo lag. Ik glimlach even terwijl ik me weer tegen hem
aan neerleg. Een lichte zucht verlaat mijn keel. "Slaap zacht mirabella, slaap zacht" en dan die woeste blik van hem. Een rilling loopt over mijn rug heen.

Nee het waren gewoon dromen, omdat ik bang was dat het echt gebeurde. Of was het wel waar? Helaas kon ik geen onderscheid meer maken tussen deze twee. Ik kijk naar het plafon boven mij en voel een lichte windvlaag langs mij gaan. Mijn ogen keren zich automatisch om. 'Hallo lieveling' zegt mijn vader. 'hey pap' zeg ik zacht terug, ik wou immers James niet wakker maken.

Mijn vader gaat op een stoel zitten in mijn kamer. 'Ik wou je wat zeggen' zegt mijn vader, hij kijkt wat bedroeft. Maar tegelijkertijd ook gelukkig. 'wat dan?' vraag ik nieuwschierig. 'Je moeder, jij en Laurent zijn gelukkig, Tevreden en hebben rust' begint
hij. Ik kon het vedere andwoord eigenlijk al raden. Ik schud zacht mijn hoofd en de lichte twinkeling in mijn ogen verdwijnt. 'Jullie hebben rust, ik heb rust. Ik ga daarheen waar ik hoor heen te gaan' zegt mijn vader zacht en staat op. Hij plaatst een kus op mijn voorhoofd. 'ik begrijp het' zeg ik zacht en kijk hoe hij met een kleine windvlaag weer verdwijnt.

Ik ga rechtop zitten en leun wat tegen de muur aan. Ik verschuil mijn hoofd stussen mijn handen en benen, die ik naar me toe had getrokken. Langzaam loopt er een traan over mijn wang naar beneden. Ja ik had wel rust en ik was blij om mijn vader, maar ik had het niet verwacht. En eigenlijk heb ik hem hard nodig nu Finley achter mij aanzat. Maar ik wist dat ik zelf sterk moest zijn en hem zelf moest overwinnen. Ik veeg de volgende paar tranen die over mijn wangen rollen weg met mijn handen. Een zucht verlaat mijn keel. Wordt mijn leven ooit nog een happy after all?

Ik stap over James heen uit bed en loop op mijn blote voeten naar de deur. Sommige traptreden kraakte wat onder mijn voeten. Ik loop de keuken in en drink een glas water leeg. Een zucht verlaat mijn keel en veeg mijn warrige haren wat naar achteren. Ik leun
naar achteren tegen het keukenblad aan. Ik wrijf even in mijn ogen en haal eens diep adem. Ik kijk op de klok, half 10. Nou werd het wel eens tijd dat die slaapkop wakker werd.

Ik loop weer met mijn sluippassen naar boven en loop mijn kamer in. Ik meet even mijn landingsbaan uit en ga helemaal tegen mijn deur aan staan. Ik neem een paar grote passen en land met enige snelheid boven op James, die direct rechtop zit. 'Goedemorgen slaapkop van me' zeg ik met een vrolijke glimlach naar hem. Met wat gekreun en een diepe zucht gaat hij weer liggen en haalt zijn handen door zijn korte zwarta haren heen. 'ook goedemorgen' zegt hij moeizaam terwijl hij zich weer omdraaid en ik bijna van het bed af val. Ik ga weer naast hem liggen en zucht eens. 'Het is 11 uur hoor' grap ik direct kijkt hij me geschrokken aan. 'grapje, half 10' zeg ik met een glimlach. 'wat ben je afentoe ook een etterbak' grapt hij terug en gaat dan ook half rechtop zitten. 'zo, waar is mijn ontbijt?' vraagt hij. 'Beneden in de kast' zeg ik al klaar wakker terug. Hij kijkt me even met opgetrokken wenkbrauw aan waarna hij een scheve glimlach opzet.

Ik hoor wat sloffende voetstappen op de gang. 'ontbijten' zeg ik vrolijk en duw James uit
bed, ik trek snel even sokken aan en James loopt nog wat moeizaam achter me aan.
Ik schuif aan 1 van de stoelen die rond de eettafel stonden, ik kijk naar 3 slaaperige hoofden. 'Hallo, ook goedemorgen' zeg ik en kijk ze even met grote ogen aan. 'slechte nacht gehad?' vraag ik wat argwanend waarna ik glimlach en een broodje pak en deze
besmeer. 'Pap is overgegaan' meld ik dan richting mijn moeder die wat verbaast opkijkt. 'waarom?' vraagt ze met haar slaperige stem. 'Omdat we allen rust hebben en hij ook, ik begrijp het wel' zeg ik nu weer kalm. Ja ik had maar even een traan gelaten, maar ik wist dat het goed was en had er daarom ook vrede mee..

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.