FanFic.nl

Zusje van... [AFGEWERKT]

|26|

Tom
Ik draai me om en probeer verder te slapen maar een lichtstraal die door mijn gordijn komt, doet me mijn ogen openen. Ik glimlach als ik Lies naakt naast me zie liggen en besef dat het gisterenavond echt gebeurd is. Het was een goed idee om te wachten, nu waren we er beide klaar voor. Ik schrok gisteren wel toen Lies opeens verstarde en voor zich uitstaarde. Ik dacht dat ze aan Felix dacht en dat ze er dus niet klaar voor was maar ik was fout. Ze durfde zelfs meer dan ik op een bepaald moment, dat had ik niet verwacht. Ik was expres voorzichtig omdat ik vreesde dat ze weer aan Felix ging denken. Ik druk een kus op Lies haar rode lippen, laat me uit bed glijden, trek een boxer aan en loop naar de badkamer. In de spiegel zie ik een jongen die er moe uitziet maar wel met een gelukzalige glimlach om zijn lippen en dat is precies hoe ik me voel. Ik ben veel te vroeg wakker geworden maar ik voel me super gelukkig. Ik plens wat water in mijn gezicht en loop dan de badkamer weer uit. De deur van Bill zijn kamer gaat plots open en Zelia komt er lachend uit gewaggeld, Bill volgt niet veel later. “Tommie!”� roept Zelia als ze me ziet staan en klampt haar armpjes rond mijn been ter bescherming tegen Bill. Ik til haar lachend boven mijn hoofd en draai haar een paar keer rond. “Nee, Tommie!!”� roept ze en zwaait wild met haar armpjes. Grinnikend zet ik haar op mijn arm. “Zullen we eens bij mama gaan kijken?”� vraag ik haar en ze knikt blij. “Wil jij haar bijhouden?”� vraagt Bill en wrijft slaperig in zijn ogen. “Ze is al 2 uur wakker.”� Ik knik grijnzend en draag Zelia naar mijn kamer waar Lies nog steeds slaapt. Gelukkig ligt het deken goed zodat Zelia niets ziet waardoor ze foute dingen gaat denken. Niet dat ze daar al aan denkt maar je weet maar nooit. Lies heeft het deken om zich heen geslagen en is blijkbaar niet van plan het los te laten. Haar haren liggen warrig verspreid over het kussen. Ik blijf even verliefd naar haar staren maar zet dan Zelia op het bed. Deze begint meteen te springen waardoor Lies wel moet wakker worden. Kreunend draait ze zich uit het deken maar slaat het al snel weer voor haar lichaam als ze Zelia ziet. Ik kruip naast Lies en kus haar goeiemorgen. “Morgen.”� antwoordt ze schor en probeert haar haar in een plooi te leggen. Als het zowat goed ligt springt Zelia in haar armen en trekt ze bijna het deken mee. Gelukkig kan Lies het deken nog net vasthouden. Lachend sla ik een arm om haar heen en fluister in haar oor “Sorry maar ze is al 2 uur wakker en heeft Bill helemaal afgemat.”� “Geeft niet maar kon je me niet waarschuwen? Ik zit hier wel naakt.”� sist ze terug maar is niet kwaad, dat hoor ik aan haar stem en weet ik door het kusje dat ze net onder mijn oor drukt.

Zelia is terug in slaap gevallen en Lies is haar nu terug bij Bill gaan leggen, dan kunnen die twee nog even lekker gezellig samen slapen en dan kan ik nog even gezellig met Lies alleen zijn want ik heb zo’n gevoel dat ik vandaag niet veel tijd zal hebben voor Lies. David heeft al allerhande interviews geregeld, hij houdt er niet eens rekening mee dat we maar van gisteren terug in Duitsland zijn. Ik hoop natuurlijk dat Lies mee mag gaan, Zelia ook natuurlijk. Lies komt mijn kamer ingelopen. Het topje en shortje dat ze daarstraks in de rapte heeft aangetrokken staan haar verschrikkelijk goed en ik bedenk me dat ik dit lichaam voor de rest van mijn leven wil kunnen aanschouwen. Lies springt naast me en kruipt dicht tegen me aan. Grijnzend sla ik een arm om haar heen. “Is het echt gebeurd?”� vraag ik, ik kan het eigenlijk nog altijd niet geloven, dat geef ik eerlijk toe. “Ik kan het ook niet geloven.”� fluistert Lies. Ze drukt een kus op mijn oor en gaat steeds dichter naar mijn lippen toe. Ze gaat half over me heen hangen en als onze lippen helemaal op elkaar gedrukt zijn, lig ik op mijn rug met Lies op me. Ik grijns door onze kus heen en sla mijn handen op haar kont. “Tom!”� Zuchtend rolt Lies van me af. Knorrend trek ik het deken over mijn hoofd. Moeten ze ons echt nu storen? Ze moeten niet denken dat ik reageer. Het enige dat ik nu wil doen is hier gewoon blijven liggen en dat het liefst voor de rest van de dag én met Lies. “Tom!”� wordt er weer geroepen maar weer reageer ik niet. De deur van mijn kamer vliegt open, knalt tegen de muur en valt met een klap weer dicht. “Tom, ben je doof of zo?”� vraagt de stem van Georg. “Ik sta hier al een half uur te roepen.”� Denkt hij nu dat ik naar hem ga luisteren? Hij staat nu waarschijnlijk naar Lies te staren, wat ik trouwens liever niet heb nu Lies hier in alleen maar een topje en shortje zit. Ik kijk vanonder het deken naar Georg en kijk, ik heb gelijk. Zijn ogen zijn zowat aan haar vastgeplakt. Snel kruip ik vanonder het deken en sla een arm om Lies heen. “Wat scheelt er?”� vraag ik monotoon, zonder enige emotie. “Er is telefoon voor je.”� antwoordt hij. Moet hij ons daarvoor storen? Voor een stomme telefoon? Kon hij niks beter verzinnen? Zuchtend rol ik me uit bed. Ik druk nog snel een kus op Lies haar voorhoofd en loop dan mijn kamer uit, naar de leefruimte.

Reacties: