Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » People who are meant to be together always find their way back in the end » * Deel 8 *

People who are meant to be together always find their way back in the end

12 juni 2009 - 22:30

698

0

200



* Deel 8 *

Rond een uur of 2 laat ik me uitgeput vallen in een van de kleine zeteltjes in de club. Ik heb al sinds 22 uur staan dansen met Alex en heb nu echt een pauze nodig. Alex daarentegen staat dolenthousiast te dansen met de twins en lijkt niet van plan gauw te stoppen. Bill is blijkbaar ook moe, ik zie hem naar me toe stappen. Hij laat zich in het zeteltje naast het mijne neersploffen en zucht: "Man, zoveel energie heb ik zelfs niet!" Ik kijk hem even lachend aan. Als Bill zoiets zegt, wil dat wel wat zeggen. Ik bedoel, heb je hem al eens bezig gezien tijdens een concert? Dan huppelt hij heen en weer, en op en neer. Een Duracell-konijn is er niks tegen!
Ik zie hoe Alex en Tom steeds zwoeler en lichamelijker met elkaar dansen. Toms borst tegen Alex' rug, zijn handen die afglijden naar haar kont.. Ik voel een scherpe steek van jaloezie. Dat Tom met z'n pollen van mijn lief afblijft! Nouja, bijna-lief. Hoop ik toch.
Alex laat Tom achter op de dansvloer en gaat richting bar. Onderweg doet ze teken op Bill en mij om te vragen of we ook wat willen drinken. Bill schudt van niet en ik volg zijn voorbeeld. Ik zie Tom ook aankomen en hou hem nauwlettend in de gaten.
Door Alex' ogen: Lang geleden dat ik me nog zo heb geamuseerd! Ik sta al uren op de dansvloer en laat me leiden door de muziek. De jongens hebben al 1 voor 1 moeten afhaken.
Georg waren we al redelijk snel kwijt. Ongeveer een half uur na onze aankomst heeft hij een "lekker ding gespot" en is sindsdien spoorloos verdwenen. Wat hij nu doet weet ik niet, en wil ik ook niet weten denk ik.
Gustav en Bill zijn net pas gaan zitten en ik kan ze goed begrijpen. Ik ben ook wel moe, maar ik heb vooral dorst. Ik maak Tom duidelijk dat ik wat te drinken ga halen en verlos me uit zijn greep. Lichamelijk dansen is goed en wel, maar Tom had me zo stevig vast dat het even op meer leek. Maar dat zal ik me vast verbeeld hebben.
Onderweg naar de bar zie ik Gustav en Bill in zeteltjes zitten. Ik vraag of ze ook wat te drinken willen hebben, maar ze schudden beide hun hoofd. Dan niet.
Tom is me gevolgd naar de bar en bestelt 2 wodka-redbulls. "Amüsierst du dich auch?" vraagt hij met een beetje een dubbele tong en legt zijn linkerhand op mijn rechterheup. "Geht schon" antwoord ik schouderophalend en draai me zo dat zijn hand van me afglijdt. "Daar kan ik verandering in brengen.." fluistert hij en probeert me te kussen. ik duw hem weg en maak me uit de voeten.
Op 2 meter voor de deur zet de DJ 'Jump 4 Joy' op. Het wordt me te veel. Frisse lucht, nu! Ik haast me naar buiten en zet me neer op de stoep. Ik rommel in mijn tasje en vind een pakje sigaretten. Ik haal er een uit en steek ze op. Even ontstressen..
Ik ben echt wel in de war. Vandaag was gewoon pure verwarring. Ik heb geen idee hoe het verder gaat met Gustav en mij, zijn we vrienden? Geliefden? Ziet hij me als one night stand? Geen idee.
Dan de manier waarop Tom met me omgaat. Vriendelijk, maar hij kan het blijkbaar niet laten te flirten.. Hij bekijkt me alsof hij me het liefst zou bespringen en daar kan ik echt niet tegen.
En dan dat liedje.. Kendra speelde 'Jump 4 Joy' altijd als ik me slecht voelde, en dat liedje brengt heel wat gevoelens boven. Man Lexie, wat ga je nu doen? Ik trek nog eens aan mijn sigaret en probeer alle twijfels en slechte gedachten met de rook me uit te blazen.
"Slechte gewoonte, weet je?" Gustav zet zich naast me neer en wijst op de sigaret. "Je moet toch ergens van doodgaan" zeg ik schouderophalend. Gustav schudt zijn hoofd, neemt de sigaret af en dooft ze. "Kom je weer mee naar binnen?" Ik zucht. "Maak je geen zorgen over Tom, hij kan het niet helpen. Zo is hij, negeer hem gewoon." Ik glimlach en volg Gustav naar binnen.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.