FanFic.nl

Holiday From Hell

Holiday From Hell [2]

Tabii POV:

“Mag de muziek aan?”� zeur ik weer. “Ik heb je al gezegd dat we dan dus de GPS niet horen.”� Antwoord mijn moeder geïrriteerd. Ik haal mijn schouders op. Voor mijn part rijden we naar Alaska, kan maar even erg zijn als Zuid-Frankrijk. Sinds 3 jaar geleden, een kampeervakantie in midden-Frankrijk, waar we de hele dag in de tent moesten zitten wegens noodweer, en het zwembad, zee enzovoort dus letterlijk in het water vielen, is Frankrijk geen optie meer voor mij. Maar blijkbaar denken mijn o zo fantastische ouders daar anders over. Lekker dan. Ik haal mijn laptop en m’n iPod uit mijn zak en doe de oortjes in, ondertussen start de pc ook op, en even later speel ik 1 van mijn racespelletjes.
Ik haal voorzichtig 1 oortje uit. “Wat bedoelde je trouwens daarstraks met ‘je afschuwelijke kleren?’”� vraag ik onverschillig. “Ja, kijk nu naar wat je aan hebt, een wijde broek vol gaten, een zwarte T-shirt, een jongenstrui, jongensschoenen, een aradinges, kilo’s make-up rond je ogen, een belachelijk strikje in je haar, en zo kan ik nog uren doorgaan..”� somt mijn moeder op zonder ook maar om te kijken. “Die ‘afschuwelijke kleren’ vind ik toevallig mooi, ja. En het heet arafatsjaal, dat ding was trouwens populair in de jaren 80. Maar als jij altijd al zo’n snobistische kledingssmaak hebt gehad, verbaast het me niet dat je het niet kent. En wat zou het dat ik nu graag jongenskleren draag? Altijd beter dan die roze prul die ik van jou aan moest tot m’n 11de, en als het aan jou lag nog steeds. En dat strikje vind ik ook gewoon mooi”� val ik boos uit. “Ach, steek maar weer op mij ja”� antwoord ze zeurend. Ik ga er niet op in en doe terug m’n IPod aan die ik trouwens nog een stukje luider zet. “Wir sind durch die Stadt gerannt…”� mompel ik zachtjes.
“Trouwens, ik vind het alles behalve eerlijk dat Natasja gewoon lekker gezellig op scouts kamp mag en ik mee moet naar dat godvergeten hotel daar ergens in stront-Frankrijk”� val ik nog eens uit als ik maar niet in slaap geraak. Ik slaap nu eenmaal nooit echt geweldig in auto’s. M’n moeder antwoord niet, die slaapt. En mijn vader heeft het nog steeds te druk met naar die zaag GPS te luisteren.”�Ow, en dan nog iets, moest het nu nog Duitsland zijn, maar Frankrijk? Die heb ik al lang verbannen hoor”� zeg ik boos. “Tabitha, verdomme, ik probeer te rijden. Hou je mond!”� vliegt mijn vader woedend uit. Moest het nu ook Duitsland zijn. Daar had ik nog een beetje kans mijn idolen tegen te komen, maar daar… “Tabitha, stel je niet zo aan. We gaan naar een luxe hotel om onze twintigste huwelijksverjaardag te vieren, daar sparen we al 5 jaar voor. Waag het dus niet dat uitstapje te verpesten! En om over Natasja te spreken: je zus heeft een normaal sociaal leven, moest je ook bij een jeugdbeweging zitten was je ook op kamp kunnen gaan. Denk je niet dat je vader en ik liever alleen op vakantie waren gegaan? Maar jou alleen thuislaten is geen mogelijkheid, je hebt geen greintje verantwoordelijkheid”� zegt mijn moeder boos. Mijn mond zakt open. Dat was zó ver onder de gordel! “Slaapwel”� mompel ik boos, en probeer toch maar te slapen.

Sammy POV:

“Goedemorgen schat, wat wil jij als ontbijt?”� vraagt Wouter zacht. Ik mompel iets en slaap dan terug verder. “Sammy, ochtendstond heeft goud in de mond.”� “Nog 5 minuutjes?”� mompel ik en kruip dieper onder de dekens. Wouter trekt die terug van me af en doet de gordijnen open. Plots schijnt er fel licht in m’n ogen. “Wouter!”� roep ik chagrijnig en gooi mijn kussen naar hem toe. “Weet je, dat ochtendhumeur van je maakt me gek!”� antwoord hij kwaad. “Al goed, al goed”� zeg ik slaperig als Wouter naast me op het bed springt. “Doe maar gewoon brood en een eitje of iets, ik kom zo, even kleren aandoen en die dingen, weet je wel?”� antwoord ik half aanwezig. “Sammy, kruip terug in bed en blijf wakker, ik bel roomservice”� antwoord Wouter en grijpt naar de telefoon die op het nachtkastje staat. Ow, juist, luxehotel… “Best, wat jij wil”� gaap ik en kruip terug in bed. Even later wordt er op de deur geklopt. Wouter loopt ernaartoe en neemt de plateau over. “Ontbijt op bed voor mijn engeltje..”� Ik neem het ding dankbaar over terwijl Wouter terug naast me kruipt. Ik laat mijn blik erover glijden, en begin te watertanden. Versgeperst fruitsap, eitjes, allerlei soorten beleg, pistolets en -wat had je anders verwacht, we zijn in Frankrijk- croissants. Me valt dan ook meteen op wat er mist. “Wouter, er is geen koffie.”� De jongen naast me zucht. “Hoe kan je die troep in godsnaam drinken? En dan ’s morgens vroeg?”� “Wel, ik ben geen mens als ik geen koffie heb kunnen drinken, en het heeft ook maar weinig nut moest ik het ’s avonds drinken, he? Ik moet er wakker van worden, tenzij je liever hebt dat ik de hele dag door slaap?”� Wouter zucht nog eens diep en belt de roomservice opnieuw. “Dankje”� lach ik en bijt in mijn warme croissant.


Tabii pov:


Bill staat op het punt me te kussen. Zijn lippen zijn nog maar enkele centimeters van de mijne verwijderd. Hij opent zijn mond en fluistert zwoel..”�Tabitha, we zijn er. Rep je luie reet uit de wagen en help met de koffers.”� Grr, stomme pa.. Moet die vent mijn overheerlijke droom nu zo cru beëindigen? En op zo’n moment? Die man is echt een talent in het wek-je-dochter-op-de-meest-onmogelijke-momenten-en-op-de-meest-irri-manier.
Ik stap uit -natuurlijk stijf door mijn oncomfortabele slaappositie- en kijk mijn ouders dodelijk aan. Meteen krijg ik een loodzware koffer in mijn handen geduwd (de mijne natuurlijk, een meisje moet er goed uitzien op vakantie, al is het in een gat genaamd Zuid-Frankrijk) en word naar binnen gejaagd.
Ik volg mijn ouders braafjes naar binnen, naar de lobby en krijg bijna een beroerte. Één sleutel. Mijn vader houdt één sleutel in de hand.. Ik ben zo geschokt dat ik maar half hoor hoe mijn vader van zijn neus maakt tegen een meisje van mijn leeftijd dat -naar mijn vermoeden- hier als jobstudente werkt. “Hoe bedoel je, één kamer? Ik heb de honeymoon suite geboekt voor mij en mijn vrouw, en een kamer apart voor mijn dochter-“ Papa slingert natuurlijk louter Nederlandse woorden naar het meisje, dat er zo te zien niks van snapt. Luie Fransen.. Wij moeten nota bene én Frans én Engels én Duits op school leren, maar de dikke nekken uit la France moeten dat natuurlijk niet.
”�Ga maar alvast naar de kamer, Tabitha. Dit kan nog een tijdje duren. Mijn moeder stopt een keycard in mijn overvolle handen, en probeert mijn vader te kalmeren. Ik slof naar de lift en besterf het bijna als ik mijn weerspiegeling zie. Mijn kleren hangen op half zeven, en mijn blonde haren steken alle kanten uit. Mijn haar is misschien zo erg nog niet, erg Bill-style..
Ik stap de lege lift in en realiseer me dat ik niet eens weet op welke etage ik zijn moet. Ik kijk op het kaartje. ‘Chambre Honeymoon’ Jakkes! Alsof het nog niet erg genoeg is om op mijn leeftijd nog meegesleurd te worden op vakantie, komt er nog eens bovenop dat mijn ouders er een soort tweede huwelijksreis van willen maken! No way dat ze ‘de huwelijksdaad’ gaan uitvoeren in de kamer waar ik ook moet slapen, ik bedoel ik wil niet eens denken aan het feit dat mensen van die leeftijd dat nog doen, laat staan mijn ouders in onze gemeenschappelijke kamer!
De lift stopt (hé, ik had niet door dat ik op een knopje had geduwd!) en meteen zie ik een bordje hangen met daarop ‘Honeymoon Suite’ en een pijl naar rechts. Lucky me.. Zodra ik voor de kamer sta, zet ik de koffer op de grond, en open de deur. Wauw.. Ik vergeet mijn leeftijd, en het feit dat zowel mijn iPod en mijn laptop in mijn schoudertas zitten, en ren naar het bed. Ik begin er als een gek op te springen, en laat me vervolgens op mijn rug vallen. Dit wordt mijn bedje! Nu alleen pa en ma daarvan overtuigen...

Reacties: