Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » Sex and the City in dé chinees » Sex and the City in dé chinees (16)

Sex and the City in dé chinees

13 juni 2009 - 22:45

651

0

363



Sex and the City in dé chinees (16)

Als de bus in Loitsche stopt stappen we allemaal uit. ‘Ik moet die kant op’ zegt Daisy en ze wijst naar rechts. ‘Ehm ik naar links, denk ik’ glimlach ik en we nemen afscheid van elkaar.
Ik loop samen met Faye wat door de straten van Loitsche tot ik de straat heb gevonden waar Bill en Tom wonen. Zou Tom een grote kater hebben, vraag ik me af en ik begin te giechelen.
Ik zoek even naar het huis, maar als ik het gevonden heb bel ik aan.
Een man van rond de veertig doet open, het is de zelfde man als in het restaurant, dan moet dit Gordon zijn. ‘Hallo, ik ehm kom voor Bill’ zeg ik en Gordon kijkt achter me en ziet Faye in de buggy zitten. ‘Hij slaapt nog’ zegt Gordon. ‘Niet!’ roept Bill en hij rent naar de deur.
‘Hier ben ik al’ zegt hij. Volgens mij komt hij wel net uit bed, want hij heeft zijn haar helemaal in de war en loopt in een badjas rond. ‘Tis oke, Gordon, ze is van het restaurant weet je nog, van gister’ zegt Bill en Gordon knikt. ‘Kom maar binnen’ zegt Bill en hij doet de deur verder open.
Ik pak de wandelwagen en loop naar binnen.
Het voelt raar om hier te lopen, niet alleen omdat ik Faye bij me heb, maar ook omdat ik bij Bill ben, en ik hem eigenlijk niet ken.
‘Ik kleed me even aan…’ zegt Bill, ja tot over een uur denk ik, ‘… en dan kom ik weer, ga maar op de bank zitten’. Ik knik en ga op de bank zitten. Faye zet in naast mij neer.
De vrouw van gister komt eraan gelopen, dat zal Simone wel zijn. ‘Jij bent vast Sabine’ zegt ze en ik knik, ik sta op en schud haar een hand. ‘Inderdaad’ zeg ik nog ter bevestiging. ‘Ik ben Simone, wil je wat te drinken?’. Zie je wel, ik wist het Simone. ‘Ja graag, heeft u misschien wat koffie?’ vraag ik en ik merk dat ik een beetje raar aangekeken word. Is ook niet zo raar, welke zeventien jarige drinkt er nou graag koffie, tja ik dus sinds Faye geboren is.
Even later staat er een kop koffie voor me. ‘Dankje’ zeg ik. Simone gaat tegen over mij zitten
Ik weet niet zo goed wat ik zeggen moet. Moet ik over de chinees beginnen?
Volgens mij weer Simone ook niet goed wat ze zeggen moet. Zwijgend zitten we tegenover elkaar, misschien was het niet z’n goed idee om hier nu al heen te gaan.
Gordon gaat ook tegenover mij zitten. Nu voelt het net als of ik bij een verhoor zit.
‘Ik vond het eten lekker gister, even dat je het weet’ zegt Gordon, eindelijk, geen stilte meer. ‘En ik vond het ook heel goed van je, dat je Tom zomaar het restaurant uit zette’ gaat hij verder. ‘Dankje’ zeg ik. Faye,die tijdens het lopen in slaap was gevallen, doet haar ogen open.
Met grote ogen kijkt ze de kamer rond. Nu gaat vast en zeker de vraag komen die altijd komt. ‘Is die van jou?’ vraagt Simone, zie daar heb je het al. Ik knik.
‘Wat een schatje’ zegt ze, alsof het niet uitmaakt dat ik zo jong moeder ben, eigenlijk maakt het ook niet uit, maar iedereen kijkt dan altijd zo raar.
Simone komt uit haar stoel en gaat bij de buggy staan. ‘Mag ik haar eens vast houden?’ vraagt ze en ik glimlach, gelukkig zegt ze niet dat ze me eigenlijk te jong vind. ‘Ja hoor, natuurlijk’ ik sta op en loop naar de wandelwagen. Ik pak Faye op en geef haar voorzichtig aan Simone.
Glimlachend kijkt Simone naar Faye. ‘Ze is prachtig’ zegt ze ‘dankje’ zeg ik en ik glimlach ook.
Bill komt naar de kamer gerent. Zonder shirt. ‘Mam waar heb je mijn shirt gelaten?’ vraagt hij en ik draai mijn hoofd naar hem. Daar staat hij, zonder shirt. Zijn haren zijn nog helemaal nat.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.