FanFic.nl

Sex and the City in dé chinees

Sex and the City in dé chinees (26)

Samen met Jeff zit ik in de bus. Ik denk na over het papiertje. Het is inderdaad een unieke kans, maar het betekend dat Faye tweetalig opgevoed moet worden. Het betekend ook dat ik alles achter laten moet. Mijn ouders, Amy, Caitlin, DeeDee, ook Bill. Misschien moet ik het maar doen, ja ik ga het doen, dat is misschien wel goed.
‘Ik doe het als mijn ouders het er mee eens zijn’ zeg ik tegen Jeff en hij draait zijn hoofd naar mij. ‘Huh wat?’ vraagt hij en ik glimlach. ‘Ik doe het als het van mijn ouders mag’ zeg ik nog en keer. Hij glimlacht. ‘Vast wel’ zegt hij geheimzinnig. Ik besteed er verder geen aandacht aan en kijk weer naar buiten.

Het eerst wat mijn moeder zegt als we binnen komen is ‘het mag!’. Verbaasd kijk ik haar aan. Ik begin het te snappen. ‘Oo wat gemeen’ lach ik ‘iedereen wist er van af’. Een grijns staat op Jeff zijn gezicht.
Met mijn vlakke hand sla ik zacht op zijn borstkas. ‘Maar oke, ik ga het dus doen, en dan ga ik dus mee, samen met Faye’ zeg ik en Jeff knikt. ‘Ik zou opschieten hoor, het vliegtuig gaat morgen’ zegt hij.
Mijn ogen worden groot. ‘Aah Dilemma’ roep ik.
Ik ren snel naar boven. Lachend komt Jeff achter mij aan.
Ik gooi alles door mijn kamer. Tassen, schoenen, kleren. De kleding van Faye gaat in een aparte tas. ‘Je weet dat je in Amerika ook kleding kopen kan?’ vraagt Jeff en ik knik. ‘Ja dat weet ik, maar ik wil ook wat mee nemen’ glimlach ik en ik gooi een schoen naar achter.
‘Hé!’ roept Jeff, blijkbaar kwam de schoen bijna tegen zijn hoofd.
‘Sorry’ zeg ik en ik ga verder met inpakken

Bill pov:
Met zware benen loop ik door het huis heen en weer. Wie was die jongen? Wat deed hij met haar? Eigenlijk wil ik het gewoon weten. Misschien moet ik naar haar gaan en het vragen. Maar is dat niet te opdringerig? Ik ken haar nog maar net? Wat is er toch aan de hand?
Als Tom mij een duwtje geeft schrik ik. ‘Man moet ik een hartaanval krijgen ofzo?’ vraag ik boos, van schrik ligt mijn hand op mijn borstkast. ‘Nee dat niet, maar doe in elk geval niet zo zenuwachtig, we hebben geen concert ofzo hoor vandaag’ zegt Tom en hij laat zich op de bank vallen
Ik stop met heen en weer lopen en kijk naar Tom. Hij is altijd zo makkelijk met meiden, ze werpen zich letterlijk voor zijn voeten. Hij hoeft er niks voor te doen, en het is alsof hij gewoon weet wat hij op z’n moment doen moet.
Ik begin weer met heen en weer lopen. ‘Bill!’ roept Tom. ‘Ja als je het irritant vind ga je maar ergens anders heen’ zeg ik en Tom rolt met zijn ogen. Hij blijft gewoon liggen en ik ga door met heen en weer lopen.
Eigenlijk moet ik mij niet zo druk maken, ik bedoel ik ken haar nog maar net. Maar ik voel me zo speciaal als ik bij haar in de buurt ben.
‘Wat heb jij toch?’ vraagt Tom terwijl hij naar de tv staart. ‘Niks’ zeg ik, weer rolt Tom met zijn ogen. ‘Ja tuurlijk, en dat moet ik geloven zeker, ik denk dat het te maken heeft dat ene meisje dat hier gister was, met dat kind’ zegt Tom, ik antwoord niet, want hij heeft gelijk. ‘Zie je wel, ik heb gelijk’ zegt hij, weer zeg ik niks.
Zonder wat te zeggen loop ik weg.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.