Er wordt getoeterd. Ik sleep de laatste tas naar beneden. Mijn moeder staat met Faye in haar handen en mijn vader met twee tassen. Ik zelf neem ook twee tassen en dan lopen we naar de auto.
Jeff zit daar al te wachten
We gooien de tassen in het busje. Ik ga naast Jeff zitten en mijn ouders met Faye achterin.
‘Ben je er klaar voor?’ vraagt Jeff en ik schud mijn hoofd. ‘Maar we doen het toch maar’ glimlach ik. Het busje begint te rijden, op naar het vliegveld.
Ik kijk naar buiten. Bomen, huizen en mensen schieten voorbij. Langzaam komen we dichterbij het vliegveld.
Op het vliegveld zijn we nog net op tijd. Snel neem ik afscheid van mijn ouders en ga ik het vliegtuig in nadat we eerst nog langs de douane zijn geweest.
Een beetje zenuwachtig zit ik in het vliegtuig.
Voor Faye hebben we een arparte stoel met een kinderzitje zodat we niet de hele tijd met haar op schoot zitten. Faye zit tussen ons in. Jeff zit bij het raam en ik bij het gangpad.
We staan op het vliegveld in Amerika. Alles is hier zo anders. Iedereen rent maar door elkaar. Ik blijf dicht bij Jeff lopen met Faye op mijn arm. Straks raak ik hem nog kwijt.
Hij slaat zijn arm om mij heen en gaat met een karretje onze koffers halen. Daarna lopen we naar de parkeerplaats.
Ik kijk om mij heen, de eerste keer in Amerika. ‘Kom daar is het busje van mijn oom’ zegt Jeff en hij wijst naar een rood busje op de parkeerplaats. Een wat dikkere man met bruin haar staat tegen het busje aangeleund. ‘Jeff, there you are’ roept zijn oom vrolijk. Jeff zwaait vrolijk met zijn handen en zijn oom komt naar ons toe. ‘And then you must be Sabine’ zegt hij en ik knik.
‘Ja en dit is Faye’ zeg ik. ‘Nou kom dan gaan we naar de boerderij, iedereen wil dolgraag zien hoe jij eruit ziet’ zegt zijn oom en hij doet de auto deur open. ‘Oja ik heet trouwens John’ zegt hij en hij staakt zijn hand naar mij uit. Ik glimlach en schud zijn hand.
We rijden een brede oprit op, voor ons ligt een grote boerderij. Ik kijk mijn ogen uit, wat mooi!.
Langzaam komt het busje tot stilstand. Jeff helpt mij met uitstappen. Met Faye op mijn arm loop ik richting de boerderij.
Jeff komt naast mij lopen. ‘En wat vind je er van?’ vraagt hij ‘het is prachtig’ zeg ik zacht. We staan nu voor een grote houten deur, de deur kraakt een beetje als Jeff hem open doet.
We lopen een ruime gang in. Een kat schiet voor mijn voeten langs. Ik glimlach.
‘Volg mij maar, ik zal wel even laten zien waar je kamer is, dan gaan we straks wel thee ofzo drinken met z’n allen buiten, en ik weet zeker dat je buiten mooi gaat vinden’ zegt Jeff, hij glimlacht.
Ik volg Jeff een grote marmeren trap op, van binnen zou je helemaal niet zeggen dat dit een boerderij is. Ik kijk met grote ogen rond, wat is het groot!