Tom pov:
Kom op Bill, hou je hoofd erbij zeg ik geïrriteerd, hij doet het nou al voor de derde keer fout. Ja sorry hoor zegt Bill en hij loopt weer naar het midden van het podium. Ik zucht en sla de arkorden weer aan. Gustav volgt met zijn drum en Georg met zijn bass.
Bill begint weer met zingen, goed dit keer.
Eindelijk het ging goed zeg ik en ik zet mijn gitaar weg. Ik loop van het podium en pak mijn flesje drinken. Ik pak mijn mobiel om te kijken of ik nog gebeld ben. Geen nieuwe berichten staat er.
Al een week heb ik niks van haar gehoord, al een week is ze weg. Ik zucht en leg mijn mobiel weer weg.
Bill komt naar me toe gelopen. Ik neem een slok water. Wat heb jij toch? vraag ik, ik draai mijn flesje dicht. Bill haalt zijn schouders op.
Ik hoop maar dat je het een beetje snel onder de knie hebt, want over twee week moeten we het al spelen zeg ik en ik zet het flesje weg. Bill knikt en pakt zijn eigen flesje. Hij drinkt het in een keer leeg.
Georg en Gustav laten zich op de bank vallen. Gustav legt meteen zijn benen op de tafel.
Bill laat zich in een stoel vallen, ik blijf staan.
Ik staar voor me uit. Waarom heeft ze niks van zich laten horen. Ik pak mijn telefoon weer. Op het moment dat ik hem met mijn vingers aanraak gaat hij af.
Snel open ik het berichtje.
Hee Tommie
Het is echt warm
gewoon niet
normaal, maar je
moet wel weten
dat ik je echt
erg mis, ik denk
elke dag aan je
xx
Een teleurstelling gaat door me heen. Ik dacht dat ze op zn minst een leuker berichtje zou sturen op de dag dat wij een maand hebben. Ik zucht en laat me naast Georg op de bank vallen. Wat is der met jou? vraagt hij ja inderdaad, normaal ben je hyper voegt Gustav er aan toe. Ik zeg niks.
Georg stoot me aan. Ik reageer amper.
En dan zeggen dat ik er niet bij ben met me kop zegt Bill en hij pakt zijn mobiel. Ja tuurlijk, hij heeft weer wat.
Nog heel even en dan ga ik het podium op. Ze kan het toch niet zomaar vergeten zijn. Ik heb niks door van de zenuwen terwijl Georg staat te spacen naast me. Bill loopt druk heen en weer.
Gustav die loopt het podium op, er wordt hard gegilt.
Georg volgt hem. Nu is het zo mijn beurt. Tom nu! wordt er gezegd. Ik reageer meteen en loop met een leeg hoofd het podium op.
Een oorverdovend gegil. Als vanzelf komt er een grijns op mijn gezicht. Mijn ogen gaan over de gillende meiden voor me.
Gustav begint met drummen. Automatisch speel ik mee.