FanFic.nl

Sex and the City in dé chinees

Sex and the City in dé chinees (41)

Sabine pov:
Sascha en ik zijn aan het in zingen. Het gaat eigenlijk best goed. Zolang we elkaar maar niet aan kijken, anders schieten we in de lach.
‘Oke meiden, ik denk dat jullie wel klaar zijn, op naar de set jullie’ zegt een vrouw met een glimlach.
Tegelijk met Sascha knik ik. Weer schieten we in de lach. Het lijkt gewoon alsof we elkaar al een hele tijd kennen.
Met z’n tweeen lopen we naar de set.
Meteen mogen we beginnen.
Sascha: Oke wel liedje zullen we doen?
Ik: ja dat denk jij dan, i wanna grow old with you natuurlijk ( lachend)
Sascha: ( glimlach) dacht ik op ( typen op computer )
- muziek gaat aan, meiden beginnen te zingen -
Glimlachend kijk Sascha en in de camera.
‘Cut!’ wordt er na het liedje geroepen. ‘Dit heb ik echt nog nooit meegemaakt, jullie doen het gewoon meteen goed’ zegt de regisseur, glimlachend kijken Sascha en ik elkaar aan.
‘Kom we gaan het resultaat bekijken’ zegt de cameraman.
We lopen naar een kamertje met allemaal televiesie toestellen.
‘We hebben hier twee talenten’ zegt de regisseur trots, zegt hij vast tegen iedereen, maar het maakt mij toch heel blij.

Na verschillende stukjes opgenomen te hebben, en natuurlijk overgedaan te hebben, hebben we een soort middag pauze.
Samen met Sascha ga ik op een terrasje zitten.
We zitten nog maar net of de jongens komen er ook aan gelopen. Een steen ligt op mijn maag. Als ze maar niet naar ons toe komen.
Ik laat een zuchtje vrij als ze ní­et naar ons toe komen. Helaas gaan ze wel aan het tafeltje achter hun zitten.
Sascha glimlacht. ‘Moet je eens zien wie er achter ons zitten’ zegt ze en ik knik ‘weet ik al’ zeg ik.
Een serveerster komt naar ons toegelopen en vraagt wat we drinken willen.
‘Een ijsthee’ zegt Sascha meteen en de serveerster kijkt mij aan. ‘Hetzelfde’ zeg ik en ze knikt. Sascha en ik krijgen allebei een menukaart.
Beiden bekijken we het, als ik ineens op mijn rug getikt word.
Ik draai me om en kijk recht ik de groen grijze ogen van Georg. Hij schrikt een beetje als hij mij ziet.
Alsof hij me nog herkent. Hoe kan dat nou, hij heeft mij alleen maar die ene avond gezien, die ene avond dat hij dronken was.
‘Ken ik jou?’ vraagt hij en ik schud mijn hoofd. ‘Ehm nee nog niet, wat is er?’ vraag ik ‘ehm’ zegt Georg en hij draait zijn hoofd naar de jongens.
Gustav maakt met zijn hoofd een gebaar van “zeg hij nou”�. ‘Je telefoon nummer’ zegt hij dan ik schud mijn hoofd een beetje verward.
‘Hoezo dat nou weer?’ vraag ik. ‘Ehm…voor iemand anders’ zegt Georg, met mijn ogen ga ik langs alle jongens. Als mijn ogen bij Bill zijn draait hij zijn hoofd weg.
‘Als die gene mijn nummer wil, komt die zelf maar’ zeg ik en ik draai me weer om.
Sascha kijkt me met open mond en grote ogen aan. ‘Dat jij dat zo tegen hun zegt’ zegt ze en ik glimlach.
‘Ach dat zijn ook maar mensen’ zeg ik en Sascha knikt.
Haar ogen worden weer kleiner.
De serveerster komt er weer aan. Maar ze loopt niet naar ons. Ze loopt naar de jongens.
Ze vraagt ook aan hun wat ze drinken willen. Een stem komt er echt boven uit, die van Bill. ‘IJsthee !’ roept hij meteen. Waarom moet hij nou het zelfde nemen.
Een andere serveerster komt naar ons toe met onze ijsthee. Ze glimlachen als ze het aan ons geeft.
Meteen geven we ook onze bestelling door. Ze knikt en loopt weer weg.
‘Wie was eigenlijk die jongen met dat kindje vanmorgen’ vraagt Sascha als ze een slok van haar ijsthee heeft genomen. Snel neem ik een slok.
‘Dat kindje was Faye, en dat is mijn dochter, dat verhaal daar over vertel ik nog wel een keer, en die jongen dat was Josh, mijn vriendje’ antwoord ik en Sascha knikt.
‘Hij’s lekker’ zegt ze glimlachend en ik begin te lachen. ‘Haha weet ik’ lach ik.
Al snel word ons eten gebracht.
Lachend over van alles en nog wat eten we het op. Ik ben al helemaal vergeten dat de jongens achter ons.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.