FanFic.nl

Sex and the City in dé chinees

Sex and the City in dé chinees (58)

Ik doe hem snel aan en ga bij Ann staan.
‘Hé collega’ glimlacht ze. ‘Hoi’ zeg ik rustig. ‘Ik ga wel even naar het restaurant’ zeg ik en ik pak een pen en een schrijf blokje.
‘Sabine er is iemand voor je’ wordt er even later door Ann geroepen.
Ik loop terug naar de bar. Tsuki staat bij de deur.
Meteen draai ik me weer om en wil weg lopen. ‘Kom op Sabine, praat nou met me’ zegt ze, ik zucht en draai me weer om.
‘Kom maar, we gaan wel even in het restaurant zitten’ zeg ik. Tsuki knikt en loopt achter me aan.
‘Wil je koffie?’ vraag ik en ze schudt haar hoofd. ‘Dan niet’ zeg ik. We gaan aan een tafeltje zitten.
‘Nou waar wil je het over hebben?’ vraag ik en ik sla mijn handen inelkaar.
‘Over wat ik gezegd heb, ik ehm, had het misschien niet zo moeten zeggen maar ik had het moeten uitleggen het zit zo…’ begint ze, met mijn hand wuif ik het weg.
‘Luister Tsuki, ik geloof je ook wel, ik weet eigenlijk ook wel dat ik niet bij mijn echte ouders ben, en ik vind het ook geweldig om te weten wie dan wel mijn familie is, en ik wou helemaal niet bot overkomen tegen jou, maar er was gewoon te veel om nu te aan te kunnen, met het ongeluk erbij enzo’ leg ik, Tsuki knikt, ze snapt het wel.
‘Maar dan ga ik weer aan het werk’ zegt ik ‘hebben jullie nog mensen nodig?’ vraagt Tsuki snel, ik glimlach. ‘Volgens mij wel, heb je momentje?’ vraag ik, ze knikt.
Ik sta op en loop naar de eigenares.
‘Me…ehm…zusje vraagt of we nog mensen nodig hebben’ zeg ik ‘Amy?’ vraagt de eigenares, ik glimlach en schud mijn hoofd. ‘Tsuki’ zeg ik, de eigenares kijkt me raar aan maar knikt dan.
Ik loop weer terug. ‘Ja, en ik ga je nu lekker inwerken’ glimlach ik en ik pak Tsuki’s hand en trek haar overeind.
Ze lacht en loopt met me mee naar de bar.
‘Kijk eens Ann, onze nieuwe collega Tsuki’ zeg ik vrolijk. Ann glimlacht.
Ze slaat haar armen over elkaar heen en staart ons keurend aan. ‘Jullie lijken op elkaar’ zegt ze dan.
Ik draai mijn hoofd en kijk Tsuki aan, ze doet op het zelfde moment het zelfde.
Haar haar zit in een staart en dat van mij hangt los.
Aan de ene kant heeft ze wel gelijk, we lijken eigenlijk wel een beetje op elkaar, dat dit nooit eerder is opgevallen snap ik niet…
Om eerlijk te zijn is het een beetje alsof ik in een spiegel kijk. We beginnen te lachen.
‘Nou, dan ga ik het restaurant maar in’ zegt Ann ze loopt meteen weg.
‘Kijk dit is de kaart, en de afkortingen staan erachter’ begin ik en ik geef een kaart aan Tsuki, met grote ogen kijkt ze naar de kaart. ‘Wow, zoveel?’ vraagt ze, ik knik. ‘Dat ga ik nooit kennen!’ roept ze, ik glimlach ‘komt wel goed’.
Een grote groep mensen komt het restaurant ingelopen, smekend kijkt Ann mijn kant op. Mijn ogen gaan naar de wachtruimte, er zit niemand.
Ik doe het luikje van de keuken open, geen briefjes. Dan kijk ik op de kalender, een groep van 30 mensen zou komen eten.
‘Heel even wachten’ zeg ik tegen Tsuki, ze knikt langzaam en ik loop naar de mensen.
Ik zet een glimlach op en kijk ze aan.
‘Jullie hadden gereserveerd neem ik aan?’ vraag ik beleefd, er wordt geknikt. ‘Dan kunt u mij volgen’ zeg ik, ik draai mij om en loop naar Ann.
‘Geen zorgen’ zeg ik, de telefoon gaat. ‘Ga Tsuki maar even helpen’ zeg ik, ze knikt.
‘U kunt hier plaats nemen’ zeg ik, mijn hand maakt een gebaar naar een grote tafel. De mensen schuiven aan en ik loop weer naar de bar.
Ann is bezig met het uitleggen hoe je de dingen opschrijven moet en waar ze heen moeten.
Ik pak een schrijfblokje en loop naar de grote groep mensen.
‘Wat zouden jullie willen drinken?’ vraag ik, ik krijg een hele lading dingen die mensen als drinken willen, snel krabbel ik het op een blaadje en loop ik terug.
‘Help je even met inschenken?’ vraag ik, Ann knikt. Tsuki gaat achter ons staan en kijkt hoe we bezig zijn.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.