FanFic.nl

Sex and the City in dé chinees

Sex and the City in dé chinees (72)

Ik bel aan, Caitlin doet open, ze geeft me een knuffel. ‘Je ziet er prachtig uit’ zegt ze, ik glimlach. ‘Jij ook’ zeg ik, ze loopt het huis uit en doet de deur dicht.
Ik sla mijn arm om haar heen, en zij de hare om mij.
‘Cole limosine’ zegt Caitlin, ik glimlach. ‘Weet ik’ zeg ik, de deur wordt open gedaan. ‘Stap maar in’ zeg ik, Caitlin stapt in, ik ga haar achterna.
De wagen begint te rijden, en wij zitten dicht op elkaar. ‘En waarom gaan we nou uit eten?’ vraagt Georg ‘kan je voor één keer heel even je mond houden?’ vraagt Noor, Georg knikt. ‘Haha Georg, je wordt onderdanig’ lacht Tom, waardoor iedereen begint te lachen, behalve Georg.
Na een tijdje rijden komen we bij de chinees aan, één voor één stappen we uit. Als eerste loop ik naar binnen en begroet ik mijn oude baas. Ze glimlacht. ‘Bedankt dat we hier konden eten’ zeg ik, ze glimlacht nog steeds. ‘Alles voor mijn oude werknemers’ zegt ze, we lopen door. Deze plek brengt allemaal herinneringen naar boven. Ik pak Bill’s hand vast, Bill glimlacht.
We gaan allemaal aan een lange tafel zitten.
Zodra we allemaal wat te drinken hebben kijk ik Bill even aan, hij knikt. Tegelijk staan we op. ‘We zouden graag iets willen vertellen’ zegt Bill met een grote glimlach op zijn gezicht.
‘Dat is ook de reden waarom we uit eten zijn gegaan, maar eerst, wil ik graag nog even iemand bellen’ zeg ik, Bill kijkt me raar aan. ‘Jeff’ zeg ik zacht, en ik pak mijn mobiel. Ondanks dat ik al een tijd niet meer in Amerika ben geweest heb ik nog wel steeds goed contact met Jeff.
De telefoon gaat een paar keer over voordat er opgenomen wordt. ‘Waarom bel jij midden in de nacht?’ klinkt de stem van Jeff moe aan de andere kant. ‘Omdat ik iets te vertellen heb, en daarvoor zet ik je even op speaker, dus goed luisteren’ zeg ik, voordat Jeff kan reageren heb ik hem al op speaker gezet.
‘We willen wat zeggen’ zeg ik, en ik pak Bill’s hand, Bill glimlacht. Zijn vinger gaat over mijn ring waardoor mijn ring heen en weer gaat.
‘We gaan trouwen’ zeggen we in koor, even is het stil, maar dan begint iedereen te praten.
‘Echt? Wanneer heb je haar gevraagd’ ‘wat leuk! Wanneer?’ ‘gefeliciteerd!’ alles wordt door elkaar gezegd.
‘Ga je trouwen?’ klinkt het ineens bij de ingang vandaan, iedereen is stil en draait hun hoofd naar de ingang, net als ik. Ik zucht, maar glimlach dan. Bill knijpt even in mijn hand.
‘Ja dat klopt, leuk he’ zeg ik, ‘gefeliciteerd’ zegt de man bij de deur. Bill blijft in mijn hand knijpen. ‘Komt wel goed, het is toch leuk dat een vreemde ons feliciteert’ zeg ik en ik geef hem een zoen.
‘Gefeliciteerd!’ roept Jeff die nu de kans krijgt om boven iedereen uit te komen aangezien iedereen nu stil is, meteen begint iedereen te lachen, iedereen behalve de man bij de deur.
Vaag ken ik hem wel ergens van, maar waarvan weet ik niet zo goed.
Hij loopt langzaam naar ons toe.
Hij slaat zijn armen om mij heen.
‘Ik had gehoopt je terug te kunnen krijgen, maar ik ben blij dat je gelukkig bent’ fluisterd hij in mijn oor.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.