FanFic.nl

Off to Japan

Off to Japan (3)

Ik open onze balkon deur. Ons balkon is niet groot maar het is net groot genoeg om een verjaardag buiten te vieren. Als er dan echt te weinig ruimte op het balkon is kunnen we ook nog de schuifdeuren open zetten om meer ruimte te creëren. Ik leun een beetje over de leuning en snuif de geur van vers gevallen regen op. Heerlijk, alles is nat en ruikt zo nieuw. Ik sluit mijn ogen en luister naar de geluiden van de stad. Vele mensen zouden hier druk of chagrijnig van worden. Ik niet, ik word er best rustig van. Heerlijk toch? Allemaal mensen nog druk in de weer en dat jij zelf even helemaal niks hoeft te doen. Ja ik vind dat een heerlijk gevoel.
Nu de dag bijna ten einde loopt gaat de zon weer onder. Een heerlijk zomerse dag is voorbij, en dan nu op naar de volgende. ‘Ik ga naar bed’ zeg ik tegen Hope, Hope zwaait haar hand als teken dat het goed is. Ik leg mijn laptop op zijn plek onder de bank en loop naar mijn slaap kamer. Ik sluit de gordijnen, doe mijn badjas uit en haal de handdoek van mijn hoofd. Ik ga ik mijn heerlijk zachte bed liggen. Snel val ik in slaap, op naar de volgende dag.

En klein straaltje zonlicht schijnt naar binnen, recht op mijn gezicht. Ik draai mijn moe om en kijk duf naar wekker die 7 uur aan geeft. Moe sla ik mijn rode deken van mij af. Lusteloos zet ik mijn benen naast het bed en sta ik op. Zodra ik de woonkamer in loop zie ik Hope alweer aan de tafel zitten. ‘Je hebt toch niet de hele nacht door gewerkt he’ zeg ik duidend op de kop koffie. Hope schudt haar hoofd. ‘Nee, vanaf 5 uur’ zegt ze, met een zucht ga ik naast haar zitten. ‘Maar nu ben ik wel klaar’ zegt ze trots ‘en over moe’ voeg ik er aan toe. ‘Geef me nog maar een kop koffie dan red ik het wel’ zegt ze, ik zucht maar pak toch haar mok. Mijn eigen mok pak ik uit het kastje en ik schenk de twee mokken vol.
‘Hier’ zeg ik en ik reik Hope haar mok toe. ‘Dankje’ zegt ze dankbaar, ik glimlach. ‘Is goed hoor, maar ik ga me aankleden, ik moet om 8 uur bij de winkel zijn’ zeg ik ‘is goed’ zegt Hope, ik loop weer terug naar mijn kamer met mijn mok in mijn handen. Mijn mok zet ik op het lage kastje terwijl ik met mijn andere hand mijn kast deur open.
Met mijn handen in mijn zij sta ik voor mijn kast. ‘De witte, de paarse of de rode jurk’ zeg ik tegen mijzelf ‘de paarse’ hoor ik Hope zeggen. Ik glimlach. ‘Dankje!’ roep ik, ik kleed mij aan, pak mijn schoenen en haal een borstel door mijn haar. Mijn bruine haar valt net over mijn schouder en langs mijn gezicht, ik knik weer tevreden.
Half 8, oke nog 10 minuten en dan ga ik weg. ‘Hope je moet je aankleden, je moet er om 9 uur zijn’ zeg ik, Hope knikt. ‘Ja ik weet het’ zegt ze en ze staat op en loopt weg. Ik pak wat cornflakes met yoghurt en eet het snel op. Precies 20 voor 8 als ik klaar ben. ‘Hope ik ga! Tot vanavond!’ roep ik, ik pak mijn tas en mijn autosleutel.
‘Mooi Joy je bent er’ zegt mijn baas, ik knik. ‘Zoals altijd he’ glimlach ik. Mijn baas knikt. ‘Ik moet weg, ik heb een afspraak, jij red je wel he vandaag?’ vraagt hij, ik knik. ‘Natuurlijk’ zeg ik en ik start de computer achter de balie op. De baas loopt de zaak uit. De zaak is niet groot, nee hij is gewoon klein. Er staan een aantal rekken met cd’s. Het is wel de enige cd winkel hier in Berlijn waar we cd’s uit heel de wereld bestellen, zelfs als ze hier niet uit uitgebracht. Verder verkopen we ook nog een aantal goodies. Zoals bijvoorbeeld T-shirt en dan soort dingen. Het is een gewone donderdag, het zal wel niet drukker worden dan anders. Natuurlijk red ik het. Ik open mijn e-mail. ‘Hé een mailtje’ zeg ik zacht bij mijzelf.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.