FanFic.nl

Off to Japan

Off to Japan (6)

Ik druk weer op verzenden. Het is zo dichtbij dat ik het bijna aanraken kan, bijna maar niet helemaal. Bijna kan ik het voelen, ik begin te fantaseren over de jongens. Over hoe ze in het echt zullen zijn, hoe zorgzaam ze zullen zijn. Hoe lief.
Een hand zwaait ineens voor mijn gezicht. ‘Je kwijlt’ hoor ik mijn baas half lachend zeggen. ‘Echt niet’ roep ik, toch maar voelen of ik echt niet kwijl. Nee ik kwijl echt niet. De telefoon gaat, ik wil hem opnemen maar mijn baas is mij voor. Een beetje zenuwachtig bijt ik op mijn nagel. ‘Voor jou’ zegt mijn baas en hij reikt mij de telefoon. Ik glimlach en de baas geeft mij de telefoon.
‘Met Joy’
‘Met David, ik zou bellen over het concert in Tokio’
‘Ja klopt, ik heb dus een mailtje terug gekregen dat er een plekje was over 2 week’
‘Ja dat stond in je mail, het komt goed uit want dan is er ook plek in de agenda van de jongens, en zoals ik al vermeld heb willen we het liefst overmorgen naar Tokio vliegen, lukt dat?’
‘Ehm, mijn baas is er net, heeft u een momentje?’
Ik leg de telefoon en kijk mijn baas aan. ‘Ik ehm, heb een wedstrijd gewonnen zeg maar, en dan moet ik naar Tokio toe, ik moest proberen een concert te regelen in Tokio en dat is mij dus gelukt en dan mag ik nu mee naar Tokio, maar uh het vliegtuig vertrekt over morgen’ stamel ik een beetje, mijn baas glimlacht. ‘Het maakt niet uit, het is goed, ik red het wel, en mijn dochter kan altijd mee helpen, ga maar lekker’ glimlacht hij en hij loopt naar achter.
‘Ik heb vrij, ja het kan, ik kan mee overmorgen’
‘Mooi zo, ik zal je vanavond nog wel even mailen over de tijden van het vliegtuig vertrek overmorgen, ik hoop je dan te zien’
‘Dat komt zeker goed, tot overmorgen
‘Tot overmorgen’
We hangen op. Ik slaak een gil en spring op en neer. ‘Ik begon me al af te vragen wanneer je dat zou doen’ glimlacht mijn baas die terug komt gelopen met twee koppen koffie. Hij geeft mij een kop, dankbaar kijk ik hem aan. ‘Ik snap het, maar het voelt gewoon zo geweldig, en ik heb er ook echt zin in, ik heb altijd al eens naar Tokio gewild’ zeg ik, mijn baas knikt. ; En welke band is het?’ vraagt mijn baas, ik draai een beetje met mijn voet. ‘Tokio Hotel’ zeg ik ‘haha laat mijn dochter dat maar niet horen’ lacht hij ‘wat mag ik niet horen?’ Suzanna, de dochter van mijn baas komt de winkel in gelopen. ‘Dat ik met Tokio Hotel naar Tokio ga overmorgen’ zeg ik op en neer springend ‘get out! Mag ik mee?’ roept Suzanna. Ik glimlach. ‘I’m sorry, just for 5’ grijns ik. ‘that to bad’ lacht Suzanna. ‘Ik kwam nog even langs voor ik weer naar school moet, maar ik kwam ook even vertellen dat ik vanavond bij Belle slaap’ zegt ze, ze geeft haar vader een zoen die knikt en loopt de winkel weer uit. ‘Jij bent makkelijk’ glimlach ik, hij haalt zijn schouders op. ‘Ben ik met jouw werkuren ook’ lacht hij. Ik haal mijn schouders op en knik. Ja hij heeft gelijk, hij is erg flexibel. ‘Je kan anders straks wel naar huis, ik red het wel’ glimlacht hij, dankbaar knik ik. Ik drink snel mijn koffie op en loop naar achter om mijn tas te pakken.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.