FanFic.nl

Off to Japan

Off to Japan (11)

Je zou denken dat ik van alles met de jongens van Tokio Hotel zou gaan doen. Eigenlijk had ik dat ook wel gehoopt. Met Bill shoppen bijvoorbeeld; maar het enige wat hun willen is oefenen en slapen. Ik trek mijn eigen jurkje uit en trek het jurkje wat ik van Kelly in mijn handen gedrukt kreeg aan. Het valt goed, het zit goed, ik glimlach en open het gordijn. ‘Heel erg bedankt en tot de volgende keer’ grijns ik en ik maak een diepe buiging. Kelly klapt in haar handen. ‘Hij staat je goed, moet je doen’ zegt ze, ik haal mijn schouders op. ‘Ik weet het niet hoor, ik heb als best veel kleding gekocht’ grijns ik ‘alleen deze nog, dan betaal ik het drinken’ lacht ze, ik schud mijn hoofd. ‘Nee sorry, en trouwens ik heb al z’n jurkje gekocht’ glimlach ik. Kelly knikt. ‘Ja dat klopt, nou doe uit dan doe ik hem aan’ grijnst ze. Ik ga snel het pashokje weer in om mijn eigen jurkje weer aan te doen. Ik kom met het jurkje het pashokje uit en geef hem aan Kelly, ze snelt het pashokje in en gaat hem zelf passen.
Ik loop langs de rekken. Er zijn veel kleren hier, vooral in felle kleuren, maar niet echt de kleuren die mij staan. Roze bijvoorbeeld, dat staat mij niet, maar er hangt best veel roze tussen.
Kelly komt het pashokje uit en draait een rondje. Ik glimlach en knik. ‘Moet je doen’ glimlach ik ‘doe ik ook’ grijnst ze, ze kleed zich snel om en op dat moment gaat mijn telefoon. Wie kan dat nou zijn?
‘Met Sabine’
‘Ja met Tom, waar zit je?’
‘Hoezo?’
‘Omdat ik je amper gezien hebben deze week, en ik maar denken dat je met mij mee was’
‘Met jou?’
‘Ja natuurlijk?’
‘Ik ben met de band mee’
‘Ja whatever, maar kom je nog een keer naar ons of hoe zit dat?’
‘Nou eigenlijk sta ik midden in Tokio Tom’
‘Ja nou en?’
‘Dus kan ik niet komen’
‘Like i care, je komt maar gewoon’
‘Nee waarom’
‘Omdat ik het zeg, jij wou met de band mee dus dan kom je nu ook maar, en je eet ook nooit met ons’
‘Nee dat klopt, ik eet bij andere mensen’
‘Je gebruikt ons gewoon om in Tokio te komen!’
‘Dat zeg ik toch ook niet over jullie?’
‘Nee maar het is wel zo’
‘Whatever, ik kom straks wel naar het hotel’
Met die woorden hang ik op. Ik zucht. De hele week hoor ik niks van ze en nu moet ik ineens komen. Kelly komt het pashokje uit. ‘Ik moet naar het hotel’ zeg ik met een zucht. ‘Ik breng je wel’ zegt Kelly ze rekent af, houdt een taxi aan, brabbelt wat in het Japans en al snel ben ik terug in het hotel. Ik bedank Kelly voor de leuke dag. We nemen afscheid en ik loop naar binnen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.