FanFic.nl

6th sense

14. The Nightmare Begins.

´Mira wij zijn het maar´ zegt me moeder met haar lieve kalme stem terwijl ze samen met James binnenwandeld. Een zucht van opluchting verlaat mijn keel. ´Ik dacht even dat...´ ik haak mijn zin af en schud zacht met mijn hoofd waarna ik weer op de bank neerplof. ´Wat dat je even lieverd?´ vraagt me moeder die ook op de bank gaat zitten. James volgt al snel op de andere. ´Finley..´ breng ik enkel kort uit en zet de tv met een simpele druk op de knop uit.

Ik voel hoe mijn moeder en zelfs James me wat bezorgt aankijken. ´Het is niks oke?´ zeg ik direct wat in de aanval. Nee ik hield er niet van als ogen zo in mijn rug brande. ´Ik zal mijn spullen even pakken´ zeg ik zacht en sta op.
Mijn voeten zoeken een weg de trap op waarna ik in mijn kamer blijf staan en een lichte zucht slaak. ´Miraaa... ik krijg jou nog wel´ een rilling speelt over mijn rug als ik die griezelige stem weer hoor. Nee de jacht was begonnen..

Met een lichte schrik kijk ik om als James zacht op mijn deur klopt terwijl hij in de deuropening staat. Ik glimlach kort. ´Waarom klop je als ik ook nooit klop?´ vraag ik hem met een lachje terwijl ik Finley uit mijn gedachten zet. Een glimlach vormt zich rond zijn lippen. ´Omdat ik niet zoals jou ben´ zegt hij waarna hij veder loopt en op mijn bed neerploft. Ik kijk hem even aan en glimlach dan. ´zal best´ breng ik uit waarna ik een weekend tas tevoorschijn tover en er wat kleding en spullen instop. ´Ik ben klaar voor vertek´ zeg ik waarna ik de tas rond mijn schouders hang. ´dat is mooi´ zegt James terwijl zijn ogen in de mijna haken en onze lippen mekaar kort raken.

Na mijn moeder nog gedag te hebben gezegt zit ik al snel samen met James in zijn zwarte Landrover op weg naar zijn huis. ´OMG!´ breng ik met half openstaande mond uit en met ogen die het niet kunnen omvatten zodra we het elecktrische hek zijn binnengereden en het huis in zicht komt. James glimlach even schamper. Ik wist dat James rijk was, maar zo rijk. Ik kon even geen woord meer uitbrengen terwijl ik naar de lange grasvelden met bloemen en planten kijk. Een fontijn voor het huis en dan een groot huis wat ik bijna als kasteel kon omvatten. Zeker 3 keer zo groot als ons huis. ´Ik wil jou kamer wel zien!´ breng ik dan met een big smile uit. Ja als het huis al 3 keer zo groot was zou zijn slaapkamer dat ook wel zijn. James lacht even om mijn worden en zet de auto stil voor het huis. ´Die is groot zal ik je vertellen´ brengt hij uit voordat we samen uitstappen.

De deur word al open gedaan voordat we ook het kleine steenen trappetje zijn opgelopen. ´Goedenavond.´ spreekt een net gekleede man. ´Hallo Freek, dit is Mirabella´ zegt james met een vriendelijke lag. De man steekt zijn hand uit en ik neem deze aan met een nog wat verbaasde blik over alles. ´Aangenaam kennis te maken Mirabella´ ´Eveneens Freek, noem me maar Mira´ breng ik dan ook met een vriendelijke glimlach uit waarna we naar binnenlopen. ´Laat me u tas aannemen, Mira´ Ik kijk naar Freek en overhandig hem mijn weekend tas. Een butler was hij dus. ´Je weet wel wat rijk zijn is hea?´ breng ik met een kleine scheve glimlach uit. Ik schop mijn schoenen uit en loop met een klein huppelpasje naar de eerste best deur.

Mijn ogen kijken de kamer rond. Een haard, een gezellige ingerichte, eigenlijk te groote woonkamer. Ik glimlach en neem een aanloop om dan op de bank neer te ploffen. James komt niet veel later ook binnen en gaat naast mij zitten. ´Ja ik weet heel goed wat rijk zijn is, maar dat betekend nog niet dat iedereen hoeft te zien dat ik rijk ben´ brengt hij kalm uit. Ik kijk naar een grijze kat die op zijn schoot springt. Hij aait het dier even waarna hij overloopt naar mij. ´Hallo lieverd´ zeg ik en aai de kat vrolijk over zijn hoofd terwijl het begint te spinnen en gaat liggen terwijl hij me koort met zijn ijsblauwe ogen aankijkt. Ik aai het dier rustig veder terwijl ik mijn hoofd tegen James zijn schouder aanleg. ´Ik vindt het niet erg hoor, dat je rijk bent´ breng ik uit alsof het doodnormaal was dat iemand zo´n huis had en zo rijk was. James grinikt kort en slaat zijn arm rond mijn lichaam. ´Als je maar nu niet gaat doen alsof ik de machtigste man op aarde bent want daar houd ik niet van´ brengt hij uit terwijl hij ook even de kat over zijn hoofd aait. ´Dushi mag je wel´ zegt hij waarna hij een LSD scherm aanzet. ´ik mag hem ook´ zeg ik zacht.

Maar het duurt niet lang of de tv valt weer uit. ´FREEK!´ Ik kijk op naar James die keihard de naam roept. ´sorry, oude gewoonte´ zegt hij met een glimlachje. Niet veel later staat Freek in de deuropening. ´Ja meneer?´ ´De tv nokt ermee´ zegt hij op zijn platboerse manier zoals hij altijd sprak. Freek knikt en gaat kijken wat er aan de hand is. Plots springt Dushi van mijn schoot. Ik schrik me te pletter als ik plots keihard te handen om mijn schouders voel en sta direct recht naar waar ik net zat. ´wat is er?´ vraagt James maar ik richt enkel mijn ogen in die van Finley.

Langzaam zie je mijn geschrokken gezicht naar een woest gezicht veranderen. ´mira wat is er?´ vraagt James terwijl hij ook opstaat. freek gaat naast hem staan. ´Wat moet je hier?´ vraag ik alsof iedereen Finley kon zien. ´Wat ik je als meerdere keren verteld heb mira, dat weet je toch?´ zegt hij op een sacarstische toon. ´Is het wel slim, om die baan van je te houden hea?´ vraagt hij terwijl hij het in mijn oor verluisterd. ´Ja dat is heel slim ja´ zeg ik kortaf terwijl ik even naast me kijk. Hij lacht schel. ´NEE! dat is heel dom van je mira´ zegt hij.

´Je kan me niks maken Finley, NIKS!´ zeg ik en draai me om, om weg te lopen maar ik word tegen gehouden door James zijn armen die me vastgrijpen. ´Je wou toch niet vertellen dat tie kriep hier in mijn huis is hea?´ vraagt hij terwijl hij me bezorgt aankijkt. ´Ja hij is er wel, helaas´ breng ik uit. Ik maak me los en ga stug weer op de bank zitten. Freek kijkt wat verbaast naar de 2. ´leg ik later wel uit´ zegt James kort. ´Have a nice nightmare mira´ hoor ik de wegvagende stem van Finley waarna de tv weer aanspringt. ´aa, hij doet het weer meneer´ zegt Freek. ´Dat kan al gauw, Finley is weg´ zeg ik met een klein schamer lachje. Freek knikt kort en verdwijnt weer.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.