FanFic.nl

Het Voordeel van Video

Bent u graag alleen?

De deur opende zich, een straal daglicht scheen fel mijn ogen in. Ik knipperde een paar keer en concludeerde dat mijn ogen het licht allang niet meer konden verdragen. Heel even kon ik door al het licht een raam zien. Vogels vlogen van boom naar boom met takjes, het was lente. Bomen werden alweer wat groener en de lucht was blauw. Met een klap werd de deur weer dichtgegooid. Een man doemde op uit het donker, dezelfde als gisteren. ‘Goedemiddag’ zei hij beleefd. Ik mompelde een groot terug en keek naar de grond. Ik kende dit soort situaties maar al te goed. Ze werden vaak genoeg beschreven. 1 van ons vieren werd ontvoerd en kwam terecht in een sekshuis. Ik hoopte vurige dat het laatste mij bespaard zou blijven. Dan man kwam naast me op de bank zitten. Angst borrelde nu toch wel in mij op. Wat zou hij gaan doen? Me aanranden? Me verkrachten? Me vermoorden? Alle drie niet, de man schraapte slechts zijn keel. ‘Vind je het erg dat je hier zo alleen zit?’ vroeg hij. Ik slikte en dacht even na voordat ik iets zei. Ik wist geen antwoord, ik had werkelijk geen idee wat ik die man nu moest zeggen. 5 minuten was het stil. Elke seconden verwachtte ik meer dat er straks een mes uit mij stak, maar dat gebeurde niet. ‘Wil je antwoord geven?’ vroeg de man veel te vriendelijk. ‘Nou… eh’ begon ik. ‘Laat ik de vraag anders stellen. Ben je graag alleen?’ zei hij. Hier wist ik beter een antwoord op. Hoe had ik ooit kunnen zeggen dat ik het wel oké vond om hier alleen te zijn. Ik wilde hier helemaal niet zijn, dat gezelschap maakte dan ook niet zoveel meer uit. ‘Nee,’ zei ik ‘Ik vind het niet erg om alleen te zijn, maar graag zal ik het niet noemen.’ De man knikte en sprak weer: ‘Ik vind het geweldig om alleen te zijn. Niemand die je stoort, niemand die je lastig valt en niemand die iets van je moet. Ik ben mijn hele leven al alleen. Geweldig. Mijn familie vindt me gek, gestoord.’ Hij lachte schel. ‘Maar ik ben niet gek. Ik ben me totaal bewust van alles.’ Hij stond op en liep naar de deur. ‘Bedankt’ zei hij over zijn schouder en hij verdween net zo als hij gekomen was, onverwacht. Wat had dit te betekenen?

Reacties: