Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » My white prince (schrijfwedstrijd) » A nightmare come true
My white prince (schrijfwedstrijd)
A nightmare come true
Het is nu al half 1, en hij is er nog steeds niet. Dit is niet normaal, anders is hij er om half 11 al. Mijn ouders slapen toch al, dus ik besluit om hem te gaan zoeken. Ik trek mijn schoenen aan en ga naar buiten. Ik ga terug naar de open plek waar we elkaar voor het eerst ontmoet hebben. Het voelt raar, anders, alsof ik bekeken wordt. Voorzichtig ga ik op zoek naar het huis waar Bill moet wonen. Ineens hoor ik een tak achter mij kraken. Vliegensvlug draai ik mij om, maar er staat niemand. Ik draai me weer om en dan staat er een jongen met een gemene grijns voor mijn neus. "Hallo." Ik slaak een gil en draai me om. Ook daar staat een jongen met een gemene grijns. Ik kijk om me heen en vanuit de bosjes komen er steeds meer. Van angst krimp ik in elkaar. Mijn ademhaling versnelt van pure angs en weer geef ik een gil wanneer iemand mijn arm vastneemt. Ik kijk recht in het gezicht van de eerste jongen die ik zag. "Wat is er? Heb je nog nooit een vampier gezien?" Hij lacht gemeen en zijn hoektanden kan ik duidelijk zien. Ik knijp mijn ogen dicht en besef dat ik hier niet meer wegkan. Als het dan toch moet, dan wil ik het liever niet zien, dus ik hou mijn ogen dicht. Een traan rolt over mijn wang als ik 2 koude, natte punten tegen mijn hals voel. "STOOOOOOOP!!!!!!!!!" De 2 punten in mijn nek verdwijnen en ik kijk op. Een jongen komt uit een van de bosjes en iedereen begint te fluisteren. De jongen hurkt voor me neer en kijkt diep in mijn ogen. Hij lijkt op Bill, en ook zijn ogen voelen vertrouwd aan. Hij staat weer recht. "Dit is Ylena." zegt hij zacht. Het gefluister stopt en het is doodstil in het bos. Hij rijkt zijn hand naar me uit. "Kom mee, ik moet je iets laten zien." Hij helpt me recht en samen wandelen we weg van de rest.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.