FanFic.nl

Standalone's & gedichten

Art drawn by vomit {niet af!}

Hier alvast een preview:
Het was een prachtige dag, althans, voor de meesten. Yuu zat in de klas, te schrijven. De felle zon scheen op zijn nek, waardoor hij lichtjes begon te zweten. Hij pakte zijn agenda, krabbelde er wat in, pakte zijn boeken, deed zijn schrift open, begon weer wat te krabbelen, liet zijn pen vallen, pakte hem op, haalde zijn hand door zijn haar en begon weer te schrijven. De hele klas was leeg, op hem na. Iedereen zat buiten te gillen en te schreeuwen. "Vakantie!" Hoorde hij een meisje gillen, iets te enthausiast. Yuu zuchtte, hij keek op de klok en zag dat het pas drie minuten over twee was. Hij zou pas wegmogen van de leraar om half vijf. De leraar staarde vanuit zijn bureau naar hem, krabte wat aan zijn kin en begon toen iets in zijn map te schrijven. Yuu liet zijn hoofd zakken op zijn tafel en zuchtte nog eens diep. Hij hief zijn hoofd op en beogn verveeld om zich heen te staren. Het klaslokaal was niet bepaald groot; Een paar kastjes met wat boeken erin, een aquarium, een terrarium, een bureau voor de leraar en zo'n vijfendertig tafeltjes en stoeltjes waar de leerlingen overdag in zaten. Op de meeste tafels waren dingen gekrast. Volgende week zouden ze vervangen worden, had de leraar verteld, en zouden ze na de vakantie fijn nieuwe bankjes hebben. Ook hadden ze gelijk een nieuwe regel opgestelt: Wie vanaf na de vakantie nog op de tafeltjes schreef, zou geschorst worden. In dat opzicht was de school heel streng. Niet dat dat nodig was; de school werd altijd omgekocht door de ouders van de rijke kinderen. De school was alleen voor rijke mensen bedoeld, waardoor iedereen een soort gelijke stand kreeg in de school, vertelden de leraren altijd weer opnieuw. Maar dat was natuurlijk helemaal niet waar. De ouders kochtten altijd de leraren om, zodat je hun kinderen hogere cijfers zouden geven, hogere positie in ranklijsten zouden krijgen en vaker gecomplimenteerd zouden worden. Yuu keek nog eens op de klok, en las zes minuten over twee. Hij begon bijna te hyperventileren toen de leraar als toefje op het ijs ook nog eens alle ramen sloot. Volgens hem was het te koud, maar het was snik- en snik heet.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.