FanFic.nl

My white prince (schrijfwedstrijd)

You're gone as the night disappears

"Ik ben Tom." Stelt hij zichzelf voor. "Ik ben de tweelingbroer van Bill." Ik knik. "Hoe ken je me?" "Van Bill. Hij heeft alles over je verteld. En eigelijk kennen alle vampiers je. Ofja, je naam toch." "Dat had ik al door, maar hoe?" "Onze vader, is de, laten we het 'hoofdvampier' noemen. Bill had gevraagt, en gesmeekt, om jou te beschermen, en hij heeft ingestemt. Dat wil zegen dat ze jou niet mogen bijten, daardoor kent iedereen je naam, maar weet eigelijk zo goed als niemand hoe je eruit ziet." "Daarom dat ik van Bill hier 's nachts niet alleen mocht komen van Bill." zeg ik nu begrijpend. Hij knikt. "We zijn er." We staan voor een soort kappelletje. "Volg me." Ik volg hem naar binnen en overal staan ijzeren doosjes op planken met een foto voor. Ineens zie ik de foto van Bill en besef ik wat dit is. "Hij was te vroeg vertrokken, de zon was nog niet helemaal onder." Hij was op weg naar mij, hij is dood door mijn schuld. Nuja, hij was al dood, maar nu is hij er echt niet meer. "Het is mijn schuld." zeg ik zacht terwijl er een traan over mijn wang loopt. Ik krijg een krop in mijn keel en kijk naar de foto van Bill. "Het is niet jou schuld, het was zijn eigen schuld. En, ik dacht dat je dit misschien wel wilde." Zegt hij terwijl hij een ketting in mijn hand legt. Aan de ketting hangt een 'B'. "De letter is gevult met wat van het as waarin hij veranderde." Er valt een stilte terwijl in de ketting aandoe. "Zal ik je naar huis brengen?" Ik knik en volg hem weer naar buiten. De hele weg naar mij thuis wordt er geen woord gezecht. Bij mij thuis aangekomen geeft hij me een knuffel. "Sorry, had ik even nodig, en ik denk dat jij dat ook wel kon gebruiken." Ik knik dankbaar. "Je kan overdag zo vaak je wil naar het kappeletje gaan, maar blijf 's nachts weg uit het bos, oke?" Ik knik. "Zorg jij ook maar goed voor jezelf." "Tuurlijk." En hij vertrekt. Ik zucht en ga naar binnen, naar mijn kamer. Ik ga op het balkon staan en zie in de verte de zon al opkomen. Ik neem de ketting vast en sluit mijn ogen.
Hij is samen met de nacht verdwenen.

--EINDE--

Reacties: