FanFic.nl

I´ll find you Jack

2. Lucky on my side

Ik kijk nog een laaste keer achterom. Het welgemaneerde platenland huisje in een kleine stip nog achter mij latend. Uren lang liep ik, zonder enige seconden te stoppen. Zelfs de hele nacht wandelde ik door.

Als de ochtendzon langzaam naar zijn hoogtepunt van de dag reist stop ik bij een beekje. Ik drink wat van het zoete water en gooi wat in mijn gezicht waardoor het zwart rond mijn ogen wat uitliep.

Ik sta weer op en vervolg mijn weg richting de haven. Het was nog zeker een halve dag lopen. Langzaam begon het gras eindelijk in een slordig gelegd stenen pad over te lopen. Eindelijk ik was er. Maar ik was nog niet klaar met mijn zoektocht. Nee ik wist dat me nog heel wat te voorduren stond.

Er liepen verschillende soorten mensen rond. Overal liepen soldaten in een rijtje op de pas. Ik snuif even de heerlijke zeelucht op en rotte vis. Ja honger had ik nu wel eens. Ik graai in mijn zak en zucht. Nee ik had geen cent te makken.

Ik loop naar de bakker. ´hoeveel vraagt u voor dat brood?'´ vraag ik terwijl ik 1 van de vele brooden aanwijs. ´5 zilverstukken mevrouwtje´ zegt de bakker. Een lichte zucht verlaat mijn keel. De bakker richt eens zijn ogen op het veroeste zwaard. ´Als ik 1 uur u help, mag ik het dan hebben?´ begin ik nederig te onderhandelen. De bakker zie je duidelijk nadenken terwijl hij ondertussen aan iemand anders een brood verkoopt. ´Goed, 1 uur werken en je krijgt 2 brooden´ biedt hij aan. Ik glimlach even. Hij wenkt me en ik krijg
het ook direct te voordeuren. ´heb ik weer´ mompel ik terwijl ik de volgende deegbol begin te kneden. ´en dit voor wat eten´ zeg ik al zuchtend terwijl ik maar braaf veder kneed. Na een uur bijna 20 brooddeegen te hebben weggekneed loop ik met 2 versgebakken brooden de winkel uit ik prop ze in mijn tas en breek een stuk van 1 van de broden af waarna ik deze begin op te eten. Ondertussen haal ik nog de restjes deeg tussen mijn ringen uit. Ik kijk eens rondt en een smid komt me in het zicht.

Ik blik eens op mijn zwaart. Waarna ik er naar binnen stap. Nog een stuk brood in mijn handen geklemd. De Smid kijkt op en ik kijk eens naar de vele mooie zwaarden. ´Kan je nog iets van dit maken?´ vraag ik terwijl ik mijn veroeste en botte zwaart uit zijn houder haal. Hij kijkt er even naar. ´hmmm.. dat gaat wel een hele klus worden, een nieuwe zal veel goedkoper zijn´ brengt hij uit. Ik kijk de man aan. Hij leek nog wel wat jong.

Ik neem het zwaard terug en laat deze achter mij aanslepen over de grond. Ik kijk naar de zilverglimende zwaarden. Ik pak er 1 uit het zelfgemaakte rek en kijk ernaar. ´het typische piratenzwaard´ brengt de man uit. ´100 zilverstukken en hij is van jou´ begint hij direct over de prijs. Ik hang het zwaard terug. ´Sorry..´ breng ik kalm uit. ´maar zoveel geld heb ik niet´ geef ik hem een toelichting.

Ik loop het wat vervallen schuurtje eens rond en stuip op een bak met zo te zien weggegooie zwaarden. ´mislukt en niet goed voor de koop´ zegt de man met een glimlachje. Ik grijns eens scheef en pak er een paar uit. Uiteindelijk heb ik er 1 vast. Hij zag er redelijk uit alleen het slagwerk was wat minder. Ik stop mijn veroeste zwaart in de pak en stop het nieuwe in de houder. ´eerlijke deal´ zeg ik en kijk hem aan. Hij knikt even, anders waren ze toch weer omgesmolten. Ik loop het zaakje weer uit en zet mijn weg voort naar de haven.

Alsof het geluk aan mijn kant stond zag ik daar een enorm schip. Het schip met zwarte zeilen. Ik loop er naar toe en kijk hoe bemaningsleden op en af lopen met spullen. ´the black pearl´ breng ik zacht uit. ´Jazeker, een pracht van een boot´ ik kijk op en mijn ogen worden even groot. Ik grijns even, daar stond hij dan. ´Kapitein Jack Sparrow, is het niet?´ vraag ik hem. ´met alle eer´ brengt hij uit. ´Jane´ stel ik me voor en steek mijn hand uit, wat twijfeld neemt hij me aan. ´Kan ik meevaren?´ vraag ik hem. Gibs komt naast hem staan. ´Kapitein, vrouwen brengen ongeluk op een schip´ brengt hij zacht uit. ´dat hoorde ik´ sis ik wat kwaad. ´welkom aan boord!´ zegt Jack metteen. ´Maar kapitein!´ brengt Gibbs nog uit. ´Je hebt hem gehoord, welkom aanboord. Jane is de naam´ zeg ik en loop verlogens het smalle plankje op.

Ik ga op het voorste deel staan, daar waar de boot in een punt liep. Ik leun met mijn handen op de brede zwarte,sierlijke omheining. En kijk uit over de zee. Achter mij hoor ik de zeilen neergaan en kijk eens om. ´Hier.´ ik draai me om en kijk naar een slank persoon. hij drukt me een dwijl in mijn hand. ´dek schrobben´ brengt hij uit. ´dacht het niet´ zeg ik en druk de dwijl weer terug waarna ik langs hem loop. ´KAPITEIN!´ hoor ik de jongen direct zeggen. Jack loopt op dat typische maniertje van de trap en kijkt op. ´problemen op mijn schip?´ vraagt hij nederig.

´ze wilt het dek niet schrobben!´ brengt hij uit. Jack zijn bruine ogen kijken richting mij. ´Heb ik Jane aangewezen dit te doen?´ vraagt hij. De jongen schud zijn hoofd. ´precies, schrobben´ brengt hij uit en loopt de trap weer op. Ik grijns eens en loop het trappetje ook op. Ik kijk hoe hij het stuurwiel weer overneemt. ´als je slim bent, zoek je een plaats om te slapen. zonder de rest van de benanning in de buurt´ brengt hij kalm uit terwijl hij voor zich uit blijft staren. Ik ga naast hem staan en leun op de rand waarna ik hem kort aankijk. ´ze kunnen me niks maken, geloof me´ breng ik kalm uit en we kijken mekaar kort aan. ´Miss...´ hij haakt zijn zin af. ´Sparrow´ maak ik hem af. ´Miss. Sparrow. Mijn bemaningsleden zijn dagen lang op zee, ze komen haast nooit een vrouw tegen..´ brengt hij met een klein lachje uit.

Ik lach even kort. ´houd ze maar in bedwang, anders heb je straks geen bemaning meer, Kapitain sparrow´ breng ik uit. ´Miss. Sparroo...´ zijn zin breekt af en maakt een vage gezichts uitdrukking waarna hij me aankijkt. ´je hebt een verkeerde naam´ zegt hij en gaat zo staan zodat hij voor me staan. Ik blijf kalm met 1 hand op de leuning leunen. ´want?´ vraag ik met een kleine glimalch. ´Sparrow is mijn naam´ brengt hij uit en laat het stuur los. Gibbs neemt hem direct over. Hij loopt even heen en weer.

Of hij begreep het niet. Of hij wist het niet of hij was me volkomen vergeten. ´Ooit gehoord van Mary Jane?´ vraag ik hem kalm terwijl ik kijk hoe hij ijsbeerd. Hij kijkt me kort aan en staat stil. ´Lange tijd geleden´ zegt hij en doet weer een paar passen naar mij toe. ´Nooit erbij stilgestaan, dat ze een dochter gekregen heeft, van jou?´ vraag ik hem nog steeds kalm. Hij schud zijn hoofd. ´dat zij niet mijn problemen´ zegt hij.

Ik kijk hem wat nijdig aan. ´het probleem staat anders voor je´ zeg ik waarna ik wegloop, het trappetje af en zo zijn combuit in. Ik ga voor een raam staan met mijn armen overmekaar geslagen. Mijn donkerbruine ogen kijken naar de rustige zee.

Jack staat nog steeds verstijfd op het dek waarna hij er als een speer van het trappetje vliegt zijn combuit in. ´Alleen de kapitein mag hier komen, dame´ zegt hij waarna hij me vastpakt en me uit de kamer duwt. Ik zet me er echter weer in door langs hem te lopen. ´ik vondt dit wel een veilige slaapplaats´ vertel ik hem. ´bij de bemanning slaap je´ zegt hij en duwt me er weer uit.

´leuk dat je zo doet tegen je DOCHTER!´ breng ik woest uit. Direct is het over het hele dek stil en je hoort enkel nog een 1 of andere stok vallen. Iedereen staart mijn en jack´s richting uit. ´ik heb geen dochter´ brengt hij uit waarna de deur sluit. Oke, woester kon je me niet krijgen. Ik bal mijn vuisten en geef een flinke trap tegen de deur waardoor een paar spijkers in de schanieren losspringen. ´NIKS TE ZIEN!´ breng ik dreigend uit en iedereen gaat direct door met waarmeer hij bezig was.

Reacties: