FanFic.nl

You're the best thing that ever happened to me.

You're the best thing that ever happened to me. -4-

‘Kom!’ zei ik tegen Lucas, zo heette de jongen.
‘Wat is er?’ vroeg hij. Ik antwoordde niet en probeerde het busje zo goed mogelijk te volgen. Wat niet al te makkelijk was. Ik raakte hem twee keer kwijt, maar kon ze telkens terug vinden. Dat noem ik geluk hebben. Het busje stopte voor een chique hotel. Ze stapten uit en gingen het hotel binnen. Wat verder ging ik zitten en hield het hotel in de gaten. ‘Kom! Dan gaan we terug’, zei Lucas.
‘Nee! Ga maar! En neem dit maar mee’, zei ik. Ik gaf hem het geld dat ik had. ‘Maar zeg wel dat het van mij komt’, waarschuwde ik hem.
‘Je weet toch dat dit raar is? En dat zei dat ook raar gaan vinden?’ zei Lucas. Ik haalde mijn schouders op.
‘Kan best zijn’, mompelde ik terwijl ik de ingang geen moment uit het oog verloor. Lucas ging weg. Wanneer ik mijn ogen over de ramen op de derde verdieping liet glijden, kruiste mijn blik met die van een jongen met donkerbuine ogen. Ik probeerde verdere details te vinden, maar het enige wat ik nog duidelijk kon zien, was zijn zwarte haar. Hij keek mij peinzend aan, ging toen weer van het raam weg en kwam even later weer terug met de jongen met de dreadlocks. Hij wees naar beneden, recht naar mij. Ik zag Tom zijn gezicht verkrampen. Hij liep van het raam weg. Ondertussen was het donker en ik vroeg me af of hij naar beneden zou komen of niet. Op dat moment kwam de jongen het hotel uitlopen en keek me strak aan. Ik deed niets. Ik wou zien wat hij zou doen.
‘Wat doe jij hier?’ vroeg hij wanneer hij vlak voor me stond.
‘Ik woon hier’, antwoordde ik. Hij keek me verbaasd aan. Eindelijk had hij het door.
‘Wat doe je hier dan?’ vroeg hij me. Wat een domme vraag. ‘Ik bedoel maar. Zo’n jong meisje telkens alleen op straat. Jij hoort hier toch niet.’
‘Blijkbaar wel’, zei ik achteloos. Ik zag hem verbaasd naar me kijken.
‘Juul zag er toch ook zo uit, toen in België. Jos en Leo toch ook.’
‘Wie zijn dat?’ vroeg hij.
‘Herinner je, je die dag nog. Dat we elkaar voor het eerst zagen?’ vroeg ik hem. Hij knikte.
‘Toen die vriend van je de straat op liep en wij hem omver reden?’ Ik knikte.
‘Ja, die vriend, dat was Juul. Leo en Jos waren die twee anderen’, mompel ik. ‘Maar waarom vertel ik je dit ook. Het gaat je toch niets aan.’ Hij haalde zijn schouders op.
‘Ik heb tijd genoeg. Als je wilt mag je me alles eens vertellen’, zei hij.
‘Doe ik niet’, zei ik. Ik zag dat hij me bekeek. Wat een pervert.

Reacties: