FanFic.nl

Starstruck. [JB+Own Characters]

Chapter Two / Meeting You.

"Oké, klaar." zei ik hardop, en bekeek mijn werk. Ik was er eigenlijk totaal niet tevreden mee, maar als ik het zou uitstellen tot het weekend, zou er niets van komen.
Net toen ik begon met opruimen, hoorde ik de bel van mijn (veel te kleine) appartement. Ik maakte haastig een stapeltje van mijn werk, en gooide het in mijn 'werk-la'. No way dat Sara daarin ging neuzen.
"Sí¡í¡í¡í¡r!" zei ik toen ik de deur opengooide.
"Hí²í²í²lly!" kaatste Sara terug. "Dus, hoe zit het met je 'ongelóóflijk' belangrijke interview?"
"Hm. Goed." zei ik nonchalant.
"En jij maar doen alsof het niets voorstelt! Je gaat wel een interview afnemen met Nick Jonas! Iedereen, elk meisje tussen de 10 en 20 jaar, wilt hem!" zei Sara overstuur.
"Ja ja. Rustig nou maar." zei ik. "Ik moet alleen de tekst nog uitwerken op de pc."
"Moet ik je daarmee helpen?" vroeg Sara.
"Dat ga ik dit weekend doen." zei ik.
Na gegeten te hebben, kwam Sara toch nog met het feit aan dat ze moest en zal gaan stappen. En ja, daar had ik niets op in te brengen.

"Is het op maandagen altijd zo druk?!" gilde ik in Sara's oor, toen we de club in waren.
"Ja!" gilde Sara terug, "Mensen willen hun maandag-stress eraf dansen!"
Voordat ik het doorhad, was Sara al aan het flirten met een lange, goed-uitziende jongen. Ik rolde met mijn ogen. Sara weer, altijd flirten met jongens.
Ik draaide me om naar de bar, maar in mijn draai botste ik tegen iemand aan.
"Oh.. Sorry, ik lette niet op.." zei ik zacht. Ik keek op om te kijken of de persoon me wel gehoord had.
"Geeft niet," zei hij, "Wat wilde je gaan doen?"
"Iets te drinken halen." zei ik.
Flirten Holly, flirten!
"Wil jij ook?" vroeg ik, me afvragend of ik wel genoeg geld had.
"Nee, dankje." zei de jongen. "Ik drink niet. Nouja, bijna niet. Straks misschien."
Ik knikte. "Loop je even mee?"
Zonder op antwoord te wachten liep ik naar de bar. De jongen liep achter me aan. Ik bestelde een drankje en klokte het snel op.
"Zin om te dansen?" vroeg de jongen, en er verscheen een ondeugend glimlachje op zijn gezicht. Vaag herkende ik zijn gezicht, maar vond het niet nodig om me daar nu druk om te maken.
Ik knikte, en trok hem mee de dansvloer op. Ik begon een beetje lichtjes te bewegen op de muziek, totdat er een nummer langskwam dat ik kende.
Dat is zo'n trekje van mij, ik moet in een disco meezingen met muziek die ik kende. Wat ik nu ook deed.
Zo ging het de rest van de avond door. Ik zong mee met nummers, danste met de onbekende jongen. Aan het einde van de avond had ik rond de negen eenheden alcohol op. De jongen wat minder, maar genoeg om behoorlijk aangeschoten te zijn. Plots deed hij zijn armen om me heen.
Tijd om naar huis te gaan, dacht ik. Ik duwde hem voorzichtig weg.
"Ik.. Ik ga naar huis!" zei ik duidelijk.
"Hoe ga je?" vroeg de jongen.
"Met de bus." zei ik, me nu paniekerig afvragend hoe laat het was.
"Die rijden niet meer." zei de jongen met hetzelfde glimlachje.
Shit.
"Moet ik je naar huis brengen?" vroeg de jongen.
Het was heel beleefd bedoeld, maar het klonk als een eng mannetje dat me van plan was te verkrachten.
"Uhm.." Ik kon geen smoes bedenken. Hij moest me wel brengen. "Is goed."
Hij leidde me naar buiten.
"M'n auto staat verderop." zei hij, en ging voorop.
Ik sms'te Sara dat ik al naar huis was, aangezien ik haar sinds het begin van de avond niet meer gezien had. Twijfelend liep ik achter de jongen aan.
Ik wist niet zeker of dit wel zo'n goed idee was. Ik wist niet eens zijn naam!
Beleefd deed de jongen de deur van zijn auto open. Aarzelend ging ik in de passagiersstoel zitten. Wacht, ik had een geweldig idee!
"Misschien is het beter als ik rijd." zei ik, net toen de jongen naast me ging zitten. Hij deed een zonnebril op. Ik had geen zin om me af te vragen waarom hij dat deed midden in de nacht.
"Hoezo?" vroeg hij.
"Ik weet waar ik woon. Je komt er niet makkelijk, begrijp je?" legde ik uit.
"Oh.. Ja, prima." zei de jongen. Hij stapte de auto weer uit, en ik schoof achter het stuur. Toen de jongen ging zitten en de deur dichtdeed, startte ik de auto en reed richting mijn huis.
Aangekomen bij het flatgebouw waar ik woonde, stapte ik gauw de auto uit en liep naar de deur, hopend dat de jongen begreep dat dit geen uitnodiging voor binnenkomst was.
Toen ik de deur van het trappenhuis opendeed, stond de jongen alweer naast me.
"Uhm.. Het is niet de bedoeling dat je mee naar binnen gaat." zei ik.
"Ik liep gewoon een stukje met je mee." zei de jongen.
"Nou.. Oké dan. Ik.. Ik ga nu naar binnen.." zei ik.
We bleven elkaar aankijken.
Nouja, ik keek. Door zijn zonnebril kon ik niet zien of hij naar mij of mijn borsten keek. Toen ik me bedacht dat het knetterlaat was, viel me ook op de hij akelig dichtbij me stond.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.