Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » Lost.. » [ Part nine.. ]

Lost..

23 juni 2009 - 19:42

406

0

194



[ Part nine.. ]

Next part, nine.

Langzaam loopt de zaal leeg, en wij verlaten als laatste de zaal. Beide met een glimlach op ons gezicht geplakt, helemaal in extase van de film. Ja, we hebben het goed te pakken. Neem dat maar van mij aan. Edwards knappe gezichtje blijft door mijn gedachtes spoken. Rosa lijkt ook niet helemaal aanwezig te zijn met haar gedachtes. Grinnikend bedenk ik waar ze al zal denken nu, gezien de glimlach op haar gezicht steeds groter lijkt te worden. Ik lach. Rosa kijkt op en met een vragend gezicht kijkt ze me aan. ‘Wat is er?’ vraagt ze. ‘Niets hoor, ik vroeg me alleen af waar jij net met je gedachtes zat. Aangezien je glimlach alsmaar groter en groter werd.’ Aha, betrapt. Rosa begint te blozen en grinnikt. ‘None of your business’ antwoord ze, en steekt haar hand arrogant naar me op. Ik schiet in de lach. ‘Dan niet, miss arrogant’ grap ik. Rosa doet alsof haar mond nu open valt van verbazing. Ondertussen zijn we de bioscoop al uitgesjokt, terug het winkelcentrum in. Ik wuif haar gekuch weg en wijs naar een winkel. ‘Daar heen?’ ‘Ja is goed hoor’ antwoord Rosa, de hele toestand van net alweer lijkend te zijn vergeten. Gelukzalig glimlach ik. Ik heb me al in tijden niet meer zo goed gevoeld, niet sinds.. Ach je weet wel, laten we het er maar even niet meer over hebben oké? Ik heb voorlopig genoeg depri gedaan. Ik zet weer een glimlach op, dit keer een klein beetje fake, maar wie let daar nou op? We lopen de winkel in, en beide met armen vol met kledingstukken lopen we tevreden naar de pashokjes. Daar proberen we de mafste combinaties, die we vervolgens aan elkaar showen. Meestal schieten we direct in de lach, vooral wanneer we nog een blik op de geïrriteerde winkelbediende werpen die ons al praktisch de winkel uit kijkt met haar vernietigende blik. Gauw vluchten we onze pashokjes weer in en kleden ons om. De kleren dumpen we netjes op het rek voor kleding die je toch niet wil kopen, naast de pashokjes. Gauw maken we dat we weg komen uit de winkel, en buiten schieten we in de lach zodra we elkaar aankijken. ‘Dat was geweldig!’ giert Rosa lachend. Instemmend knik ik, een nieuwe lachkriebel proberen te onderdrukken. Tevergeefs, en ik schiet weer in de lach. Gott, wat hou ik toch van mijn BFF =D. Nobody or nothing is gonna change that..


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.