FanFic.nl

Het Voordeel van Video

Denkt u vaak aan geld?

We liepen verder door de straten, nog steeds overal mensen die mij zochten. Ik besloot er geen aandacht meer aan te geven en zette mij blik op oneindig. De straatverlichting sprong aan en de oranje bus kwam eindelijk dichterbij. Oranje, eigenlijk best een rare kleur. Vroeger waren ze toch altijd rood?
Ik gooide snel mijn brief in het ding, stel dat de man zich bedacht en ik toch niks mocht zenden. De man keek me even lachend aan. Wat deed hij dat eng vaak. Een briesje stak op en ik voelde de enkele lange plukken uit mijn haar tegen mij gezicht slaan. De mensen die mij zochten verdwenen langzaam van het straatbeeld. Er was storm opkomst. ‘Kom,’ zei de man zacht, ‘Je loopt nu al tijden rond in deze stad, alleen wat haar echt beroemd maakt heb ik je nog nooit laten zien.’ De man liep weg en nieuwsgierig ging ik hem achterna.
Hoe verder we liepen hoe meer bevestigd werd in welke stad ik was. Overal brandde rood licht en veel mannen liepen over straat. Ze liepen haastig, met hun kragen hoog op. Ze wilden blijkbaar niet herkend worden. Ze schaamden zich en voelden zich schuldig, ze bedrogen hun vrouwen.
Ik was hier in de hoerenbuurt, the redlight district. Hier dacht ik te gaan werken, goddank niet. een jong meisje in iets te krappe kleren draafde op ons af. ‘Meneer,’ sprak ze zacht, licht verleidend, ‘Wat een verrassing.’ De man lachte en nam haar hand. Gedrieën gingen we verder. Al snel besefte ik dat niet de magische droombuurt was uit de verhalen, besefte ik dat een baantje als koerier fantastisch was voor een ‘slaaf’.
Een zachte stem sneed door de avondwinden. ‘Je bent er vogelvrij, omdat er alles kan. In elk mensenhart vind je…’ Een klap volgde. Het meisje, dat de woorden gezongen had, keek beledigd naar de man en wreef over haar wang. Blijkbaar mocht ze het liedje niet afmaken. ‘Maar… maar u vindt het altijd mooi als ik zing,’ stamelde ze. De man keek haar streng aan en siste: ‘Niet nu, niet hier!’ Ik volgde de gebeurtenis vol verbazing en begon me af te vragen hoeveel geld dat meisje waard was, hoeveel geld ik waard was.
Ze was een hoer, een niemand, het slaafje van een grote baas, uitschot in de maatschappij. De man vertelde me dat er ook meisjes waren die anders waren dan haar. Dat waren meisjes zonder pooier, dus zonder ketens, dus met minder geld. Hij vertelde me dat het hier goed toeven was, dat het geld van de stad hier was.

Reacties: