FanFic.nl

Busted on loving my married, best friend. [Th]

Busted on loving my married, best friend. [Th] -004-

Op naar mijn kamer. Met mijn klamme handen doe ik mijn kamerdeur open en schrik als ik zie wie er op me wacht in mijn slaapkamer.. Ashley.



“Wat moet je.”� Zeg ik niet bepaald vriendelijk. Arrogant kijkt ze me aan. “Ik wil je niet als bruidsmeisje.”� Zegt ze dan terwijl ze vurig in mijn ogen kijkt. “Ga dat dan zeggen tegen Bill.”� Ik draai met mijn ogen en stap mijn kamer verder binnen. “En nu .. er uit!”� Beveel ik haar terwijl ik kordaat naar de deur wijs. Ze heeft een gemene grijns op haar gelaat staan en stapt dan uiteindelijk toch maar door naar de deuropening. “Tuurlijk, met plezier!”� Ze smijt de deur zo hard ze kan dicht. Stom wijf. Als ze me niet moet waarom klaagt ze dan niet bij Bill? Kan niemand me nooit met rust laten als ik alleen wil zijn? Een geërgerde zucht ontsnapt van tussen mijn lippen en ploffend val ik neer op mijn bed. Moet ik dit nu volhouden? Een trouw waar ik 100 procent tegen ben? Misschien word het wel tijd dat ik verhuis.


Ik kan niet eeuwig bij de twins inwonen. Ik heb ook een man nodig. En die zal niet graag willen wonen bij de tweeling.. denk ik. Misschien is het beter als ik vanavond even uitga. Maar ik kan toch moeilijk alleen weggaan? Ik stap op van mijn bed en zoek meteen mijn gsm, die ik later terug vind in mijn broekzak. Mijn ogen glijden over het scherm heen, terwijl ik bij mijn contactpersonen zoek naar een perfecte persoon. “Nee. Nee. Ook niet. Nop.”� Na de eerste vier contactpersonen, geef ik het al op. Dit is zinloos. Ik ben gewoon te lui om een persoon te zoeken. Ik laat me opnieuw op het bed vallen en sluit genietend mijn ogen. Een kleine glimlach ontstaat er op mijn lippen als ik terug denk aan vroeger.


“JA! Ik zie het al helemaal zitten! En mijn perfecte slaapkamer heb ik ook al gevonden! Met andere woorden: deze villa is per-fect!”� Bill praat enthousiast over het huis wanneer ik, Tom en zijn verloofde het hele huis goedkeuren. “Allemaal een geweldig plan, Bill. Maar ik weet niet of ik het aanneem.”� Zeg ik wat onzeker. “Wat?!”� Roept Bill ineens luid. Zijn blije, perfecte glimlach, word omgeruild naar een verbaasd gezicht. Ook Tom en Brooke kijken me ontgoocheld aan. “Nee hoor, jij gaat gewoon mee in dit huis wonen. Als je nu wilt of niet!”� Beveelt Tom me. “Maar.. Ik weet het gewoon niet, jij gaat binnenkort trouwen en waarschijnlijk krijgt Bill ook binnen een paar jaar een vrouw, dan loop ik toch in de weg?”� Piep ik. “Helemaal niet, dan ga je toch gewoon met Bill trouwen.”� Grapt Brooke.


Ik voel hoe ik lichtjes rood word, maar ga er niet op in. “En deze keer serieus. Later krijgen jullie allemaal een gezin en wat moet ik dan hier doen?”� Nog steeds hoor je in mijn stem dat ik er niet mee eens ben. “Faith, je gaat niet in de weg lopen. Wat de toekomst brengt zien we later wel, maar nu wil ik dat je bij ons komt wonen. Het gaat echt leuker en gezelliger worden.”� Spreekt Bill me toe. “Ik zal er wel een nachtje over slapen..”� Zucht ik, wetend wat mijn keuze zal zijn.


Ik open voorzichtig mijn ogen en knipper er een paar keer mee, zodat ik de belichting gewoon word. Ik zei het toch, ik zal in de weg lopen. En dit gevoel heb ik nu. Alleen wordt het met de dag groter en groter..

Lang genoeg? ^^ Ik heb het wel snel moeten schrijven, want ik moest er al lang van.

Reacties: