FanFic.nl

Starstruck. [JB+Own Characters]

Chapter Three / Wrong Again.

Ik deed met veel moeite mijn ogen open. Brr, koud. Waarom heb ik het koud? Hoe kan í­k het koud hebben in mijn slaapkamer met ramen dicht?
Ik ging overeind zitten. Mijn god, ik was naakt! Naakt. Ik slaap nooit naakt. Wat is er gebeurd? Ik ging weer liggen en sloot mijn ogen. Oké, wat heb ik gister gedaan? Werk op werk. Werk thuis. Met Sara gegeten. Met Sara naar disco gegaan. Sara kwijtgeraakt. Jongen tegengekomen. Met jongen naar mijn huis- Wacht. Jongen? Die mis ik hier! Ik ging weer overeind zitten en keek om me heen. Ik heb seks gehad met die gozer, en hij is naar huis gegaan! Wat een sukkel!
Ik stond op en kleedde me aan. Au. Koppijn. Ziekmelden. Nu.
Ik pakte m'n mobiel en toetste het nummer van werk in.
"Met Mr. Clark, u spreekt met het kantoor van Teen Pop Magazine, kan ik u helpen?" hoorde ik de verveelde stem van Jeffrey zeggen. Op die manier klonk hij zó aardig.
"Hé Jeffrey," zei ik, "Ik meld me ziek vandaag, ik werk het interview thuis wel verder uit, want ik heb doodop."
Ik hoorde Jeffrey lachen. "Hoe laat is het geworden gister?" vroeg hij.
"Laat," zei ik kortaf. "En nu ga ik weer in bed liggen. Doei."
"Veel plezier met je kater!" zei Jeffrey nog, en hing daarna op.
Mannen. Ze zijn allemaal hetzelfde. De één vlucht na een geweldige nacht, de ander lacht je uit omdat je een kater hebt.
Na mijn koffie opgedronken te hebben, hoorde ik mijn mobiel weer afgaan.
'Jennifer', stond er op het schermpje. Met tegenzin nam ik op.
"Hé Jen," zei ik, "Laat me raden? Je pikt het niet dat ik heb afgebeld, en je zit ook nog steeds in over het feit dat ik je 'belangrijkste project' heb afgepikt? Kan ik niets aan doen schat. Boss' orders. Nog iets interessants?"
"Ook goedemorgen Holly. Zo ziek klink je niet." zei Jennifer.
"Ik ben ook niet ziek. Kater." zei ik, met een ondertoon die zei dat ik er niét verder over wilde praten. "En ik wil nu ontbijten, dus een fijne dag verder. Tot morgen." Ik hing op. Kutwijf.

De volgende dag zat ik weer verveeld achter mijn computer. Bestonden er maar langdurige katers, dacht ik.
Ik had nog steeds niets gehoord van die jongen. Hij kon toch wel achterhalen wat mijn naam was, en daarna het emailadres van mijn werk opzoeken? Maar nee. Waarom zou je dí¡í¡r de moeite voor nemen?
Bestaat het dat je zenuwen kan hebben op je negentiende, als je een interview moet afnemen met Nick Jonas? Zou dat kunnen? Dat die tienerhormonen toch nog opspelen? Vast wel. Want anders had ik geen andere verklaring voor dit rare 'vlinders-in-buik-zonder-dat-ik-verliefd-ben' gevoel.
Ik keek op de klok van mijn computer. Halfzes. Ik kon al weggaan, maar dat deed ik niet. Ik wilde indruk maken op Jeffrey. Jennifer móest eerder weggaan dan ik, dan was het me gelukt.
"Tot maandag, Holly!" zei Jennifer, en liep richting de lift.
Ik zwaaide even met mijn arm. Na een paar minuten kwam Jeffrey van zijn kantoor naar buiten. "Zo zo, ben jij nog bezig?" vroeg hij.
Ik knikte. "Ik ga zo naar huis. Even dit afmaken."
"Je werkt véél te hard. Ruim je spullen op en ga lekker iets met mij drinken." zei Jeffrey, en leunde tegen mijn bureau. Ik keek hem verbaasd aan.
"Wí¡t zeg je?" vroeg ik.
"Je hoorde me toch! Ga wat met me drinken." zei Jeffrey.
Ik trok een wenkbrauw op, en richtte me weer op mijn werk.
"Leuk aanbod, maar je kan beter een meisje zoeken dat dom genoeg is om daarop in te gaan. Jennifer bijvoorbeeld. Dag Jeffrey, een fijn weekend nog."
Zonder iets te zeggen liep Jeffrey weg. Achteraf kon ik mezelf wel voor mijn kop slaan. Nu zou hij me natuurlijk helemaal geen streepje voor geven.

"Hé Saar," zei ik, toen ik aan de bar ging zitten. Sara was aan haar derde baantje deze maand begonnen. Ze ging snel.
"Goedemorgen Holly!" zei Sara vrolijk, "Koffie?"
"Doe maar een cola'tje." zei ik.
Sara knikte, en liep naar de keuken. Ik keek een beetje om me heen. Gezellig hier. Naast me zat een wat oudere vrouw een kopje thee te drinken. Toen onze blikken kruisden, glimlachte ze vriendelijk. Nadat ik haar zachtjes had begroet, keek ik verder. Aan de andere kant van me zat een jongen van dezelfde leeftijd als ik. Hij had een zonnebril op, eentje die me bekend voorkwam. Toen hij zich naar me toe richtte, keek ik gauw weg. Sara kwam aanlopen met een flesje cola in haar hand.
"Voilí¡!" zei ze, en zette het flesje voor me neer. Ik pakte mijn portomonnee uit mijn tas.
"Nee nee, deze is van mij!" zei Sara.
"Saar, ik heb, in tegenstelling tot andere mensen, wél geld." zei ik, en gaf haar drie vijftig. Sara ging er niet op in, maar pakte het geld toch aan.
"Hé, Mike!" riep Sara naar een andere jongen. "Ik neem effe pauze!"
Ze pakte een blikje fanta uit de koelkast, en ging bij me staan.
"Op jou, mij, en mijn nieuwe baantje!" zei ze.
Ik glimlachtte, en toastte. Ik begon te vertellen over Jeffrey die me had gevraagd iets met me te drinken. Sara zag er niet meer zo geïnteresseerd uit. Ze keek nogal afwezig naar de 'Mike'.
"Oh jee." zei ik, "Je bent verliefd."
Sara keerde zich weer naar me toe. "Misschien.." zei ze zacht.
Er viel even een stilte. "Oké, ik ben verliefd!" zei ze, "Maar Holly, hij is zó leuk! Hij lacht zo lief, en ik weet zeker dat hij met me flirt."
"Ik hoop voor je dat je gelijk hebt." zei ik.
"Trouwens," begon Sara, "Heb jij je nog vermaakt met die jongen van de disco maandag?"
Ik zuchtte. "Ja, heel erg. Maar de volgende ochtend was hij weg."
"Aw," zei Sara, "Dan moet je het maar zo bekijken: Als hij niet de moeite heeft gedaan, was hij jou niet waard."
Ik haalde mijn schouders op. "Ik heb het gewoon een beetje gehad met jongens."
"Daarom," zei Sara, "Jij gaat je gewoon helemaal storten op je werk, en wachten tot die jongens naar jóu komen!"
"Helemaal mee eens!" zei ik trots.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.