FanFic.nl

What if I told you, it was all ment to be. Would you believe me? Would you agree? { ... Bill ... }

Part 59: What you gonna see?

nog steeds POV Mandy

Bill zetten zijn zonnebril op om zijn rode ogen te verbergen. Jullie liepen koel daar naar binnen en gaf de pers geen aandacht. Bill ging direct naar jullie kamer want hij was ondertussen al in huilen uitgebarsten. Je zetten je neer in de zetel en je mama keek je vreemd aan. Mam: Mandy want is er met Bill? Jij: Ruzie gehad. Mam: Alweer Mandy ! Jullie hebben de laatste tijd alleen maar ruzie. Jij: Mama laat het nu zo! Het komt wel weer goed zoals altijd. Je wiegde ondertussen Aliyah nog zacht op je armen. Mam: Probeer het tenminste goed te maken voor Aliyah. Ge zou toch niet willen dat ze geen vader meer hoofd. Je keek je moeder aan en kreeg ook tranen bij je ogen. Je mama ging weer de keuken in en daar zat je dan alleen in woonkamer met de kleine Aliyah in je armen.

POV Bill

Je liep snel wenend naar boven. Je kon het gewoon allemaal niet meer aan. Je sloot de deur van jullie kamer. Je liep naar je nachtkastje en haalde er een doosje uit. Je zag dat er nog 10 in zaten. Ik kan het niet doen. Ik kan Aliyah en Mandy niet alleen achterlaten. Je was nog altijd aan het huilen. Je legde het doosje op bed en ging naar de badkamer. Je zag een scheermesje liggen. Je twijfelde maar toch pakte je het en zat het op je arm. Je kneep je ogen toe en maakte een snee. De lichamelijke pijn was zo erg dat je al je problemen vergat. Je maakte nog een paar sneeën. Je draaide een handdoek rond je arm voor het bloeden en legde alles weg. Je ging weer naar je bed en je zag het doosje weer liggen. De stem in je hoofd zei het te doen. Je werd gek en probeerde de stem te negeren. Na een paar uurtjes werd het echt teveel. Je pakte een bekertje uit de badkamer en vulde het met water. Je zetten het glas op je nachtkastje en je ging aan het bureau zitten. Je schreef een briefje voor Mandy. Je pakte het en legde het op bed. Je begon hard te huilen en er klopte iemand op de deur. Jij: Laat me gerust ! Mandy: Bill, ik ben het. Doe open aub. Jij: Nee, laat me even Mandy. Heb tijd voor mezelf nodig. Mandy: Oké dan, maar kom zo snel mogelijk naar beneden. Je hoorde haar voetstappen naar onder gaan en je ging op bed liggen. Sorry Mandy zei je in jezelf. Je pakte het doosje en legde de 10 pilletjes op je hand. Je gooide ze allemaal in je mond en slikte met een heel glas water in. Goed zo Billy, het gaat niet meer lang duren. Je weende, maar je voelde je hele lichaam al afzwakken. Je voelde dat het niet meer lang ging duren. Je zicht werd wazig na een paar minuutjes. Snel zag je al zwarte vlakken en plots werd alles zwart.

POV Mandy

Bill bleef wel heel lang boven naar je gedacht. Het was nu al 5 uur geleden. Je besloot maar een tweede poging te overwegen. Je ging naar boven en klopte op de deur. Je kreeg geen antwoord en je maakte je echt wel zorgen. Hij zou toch niet . . . Je dacht al het ergste en je liep hysterisch naar beneden. Jij: MAMA !! Mam: Rustig Mandy wat is er? Jij: De deur is op slot en ik ben bang dat Bill iets doms doet. Zei je al wenend. Je mama keek je met grote ogen aan en ze rende naar de keuken voor een reservesleutel. Je mama gaf het snel aan je en je opende de deur. Je keek de kamer in en zag . . .

Reacties: