FanFic.nl

Through your Eyes

Day One ((Girls))

‘Lieve heer, mijn hoofd,’ kreun ik en open voorzichtig mijn ogen. Een slaapkamer, maar dewelke? Ik herken ze niet. Aan de muren posters van auto’s en centerfolds uit de playboy. Ben ik gisteren met mijn dronken kop de kamer van Try’s broer Max binnengewandeld? Ik hef mijn hand op om in mijn haar te krabben...
Ho, wacht, huh? Hier klopt iets niet. Slaap ik nog? Voorzichtig breng ik nog een hand omhoog en voel aan mijn hoofd. What the... En wat is dat met mijn mond? Ik smak even, lik langs mijn lippen... Is dat? Oh fuck me! Dat ga je niet menen!
Met een sprong vlieg ik overeind van het, struikel mijn eigen voeten, ren naar de spiegel aan de muur en sta oog in oog met mijn spiegelbeeld. Of tenminste, wat mijn spiegelbeeld zou moeten zijn. Want ik kijk recht in het geschokte gezicht van een jongen met dreadlocks, gekleed in een te wijd shirt shirt en een boxer.
‘Aaaaaaaaaaah!’ schreeuw ik, trek de deur open, ren een onbekende gang in en ga nog harder gillen als er nog drie deuren openzwaaien en ik drie gezichten zie die absoluut niet van mijn vriendinnen zijn. Die kijken mij aan, dan elkaar, en doen meteen mee met de gemeenschappelijke paniekaanval.
‘What the fuck!’ schreeuwt een jongen met halflang bruin haar op een toon die me meteen aan Try doet denken.
‘Try, godverdomme! Had je niet even kunnen waarschuwen dat die onzin echt werkt?’ Lia’s jongensversie trekt in paniek aan het zwarte t-shirt, alsof ze denkt dat haar borsten daar ergens in verdwenen zijn. Ze heeft nog steeds een lang zwart kapsel, maar daar houdt elke verdere gelijkenis dan ook op.
‘Kalmeer! Hysterie is nergens goed voor!’ Jerri voelt zelf ongelovig aan het korte blonde haar dat haar hoofd bedekt. ‘Dat boekje werkt dus blijkbaar.’
‘Goed opgemerkt, Sherlock!’ gilt Lia, een zenuwinzinking nabij.
‘Hou op, Li! Als de instructies kloppen, veranderen we na een week gewoon terug. Ik had er ook niet op gerekend dat dit echt zou gebeuren, maar eerlijk gezegd... Dit lijkt me wel wat.’
‘Het lijkt je wel wat? We zijn behekst door één of andere zigeuner-voodoo-vloek en dat is alles wat jij kan zeggen? We moeten hiermee naar de politie! Of dat boekje overhandigen aan een instituut en laten onderzoeken! En op z’n minst onze ouders op de hoogte brengen!’ schreeuw ik terwijl ik nog steeds probeer te wennen aan het gevoel van die lippiercing.
‘Marilou, jij kijkt niet genoeg Hollywoodfilms,’ grijnst Jerri. ‘Dit is een prachtige kans om een week lang een echt avontuur te beleven. Dit is een kans die elk meisje zou willen! Eén week alles beleven vanuit het standpunt van een jongen.’
‘Ehm... Niet zomaar een jongen,’ mompelt Try. ‘Hebben jullie het nog niet door?’ Ik bekijk haar een seconde lang fronsend, maar dan valt ook bij mij het kwartje. Net als bij Jerri en Lia, zo te zien.
‘Oh mijn God...’
‘We zijn...’
‘Jep.’
‘Maar betekent dat dan...’
‘Ik geloof van wel.’
‘En wij hebben...’
‘Oh ja.’
Een paar seconden praten we alle vier door elkaar heen, staren dan voor ons uit en barsten tegelijk uit in een schaterlach.

‘Dus om het nog even te herhalen, wij hebben een ritueel uitgevoerd dat onze geest tijdens de nacht heeft verwisseld met die van onze mannelijke evenbeelden, dat blijken de vier leden van een rockgroep te zijn, en wij lopen nu nog een week lang met hun lichamen rond?’ somt Lia de feiten op.
‘Dat zou het ongeveer moeten zijn,’ zegt Try. Lia grijnst breed en mompelt ‘Nice...’
‘Wel, ik weet niet wat jullie gaan doen, maar als we een week als die jongens gaan leven, zullen we misschien best beginnen met ons aan te kleden en uit te vissen waar we zijn,’ zegt Jerri en loopt weer naar de kamer waar ze daarnet wakker is geworden in de gedaante van Gustav Schäfer.
‘Ik ga eerst naar het toilet,’ mompel ik en wankel nog steeds een beetje in onhandig in dit nieuwe lijf door de gang. Na drie pogingen heb ik de deur van de badkamer gevonden en kijk bedenkelijk van de wc-pot naar mijn onderbuik.
‘Oké, rustig, dit is niks bijzonders,’ zucht ik en morrel aan de boxer, staar naar het plafond en krijg meteen een knalrode kop. Pissen in de gedaante van iemand anders, ik voel me een voyeur. ‘Kom op, Lou. Jongens pissen rechtstaand. En jij bent nu nog een week lang een jongen, wen er maar aan...’ Ik blijf mezelf moed inspreken maar ik kan er niet overheen dat dit het lichaam van Tom Kaulitz is. Met een zucht breng ik mijn rechterhand naar omlaag en denk aan iets anders terwijl ik zonder te kijken naar de pot mik.
Als de druk van mijn blaas verdwenen is, slaak ik een opgeluchte zucht en wil doorspoelen. Maar… Wacht eens even... Nee hè. Ik kijk omlaag en geef een gil.
‘Lou? Gaat het?’ De stem van de bassist, Georg, dus dat is Try. Ik draai de deur van het slot en steek mijn gloeiende gezicht om de hoek. Bill, Lia dus, en Jerri in de gedaante van Gustav staan achter haar en kijken me met opgetrokken wenkbrauwen aan. Ik schraap mijn keel en zeg zo neutraal mogelijk ‘Tom Kaulitz heeft een eikelpiercing.’

Ik heb een haarband en een pet gevonden en de dreadlocks samengebonden met een elastiekje. Met zijn traditionele kapsel voelt het lichaam van Tom Kaulitz hebben al wat aangenamer, hoewel mijn hoofd nog steeds jeukt. Hoe houdt die kerel dat uit? Oh, en ik kan maar niet van die lippiercing afblijven, ik knabbel er zonder ophouden aan.
‘Zeg, ik bedenk net... Die vier zijn nu toch niet op tournee, he?’ vraagt Jerri plots.
‘Nee, dit is een studio, waarschijnlijk in Duitsland. Ik heb al een paar lokalen gezien en te oordelen naar de rommel in de keuken zijn ze hier al een paar dagen alleen om in alle rust nummers te schrijven. Waarom?’
‘Omdat, lieve Lou, zij vandaag wakker zullen worden in Londen, in de gedaantes van vier meisjes en geen idee hebben wat er aan de hand is.’ Ik hou op met in de dreadlocks krabben en staar fronsend voor me uit.
‘Oh ja. Shit.’

Reacties: