FanFic.nl

Take Everything, Give Nothing back.

8.

Samen met mike loop ik de nog rustige stallen in. Het was dan ook nog maar half 5 in de ochtend. Enkel stalhulpen waren bezig met voeren en het uitmesten. Enkel maar een paar jockey's en trainers waren er al voor de vroege trainingsuren.

Devil klemt nedrig zijn tanden op de tralies en kijkt waarschuwen. 'hallo grote jongen' zeg ik met een lachje. Ik open de deur en hij valt direct aan. Enkel geef ik er geen aandacht aan, het waren enkel een paar waarschuwingen van hem, hij zou niet echt bijten. Daardoor hielt hij al snel op. Ik klip het halstertouw vast en geef hem een klopje.

Ik leid hem de stal uit en Mike klipt ook een touw aan het halster. Zo lopen we naar de zadelplaatsen. Ik laat mijn kant van de lijn vieren waardoor ik enkel nog een lichte hulp was. Dit was 1 van de eerste stappen zodat hij Mike zou accepteren. Dit kon je ook alleen maar bereiken met mij aan zijn zijde. Anders zou je met veel botbreuken terug komen.

Mike zet hem vast op de zadelplaats waardoor hij even gemeen hapt. Mike geeft zoals ik hem had uitgelegd een tik op zijn neus. Voor zover accepteerde hij hem. Zo poetste hem samen en uiteindelijk zette mike hem alleen op de weide. Wel met de zonodige streken omdat ik dit keer bij de ingang van de stallen bleef staan. 'Goed gedaan Mike' zeg ik en geef hem een klopje op zijn schouder. Hij glimlacht enkel. Ja het was een stille jongen die niet altijd evenveel zei.

Ik plof in de kleedkamer neer en zoek mijn kleding op. Een gaap ontsnapt. Vroeg opstaan was ik nog niet echt gewend. Geerart wou me vroeg op de baan. Ik zou een jonge merrie direct onder mijn voeten krijgen. Dit omdat hij wou dat ik me goed voor kom bereiden op Devil. Want die zou zo ongeveer 10x zo erg zijn. Met mijn trainingskleding loop ik de kledingkamer weer uit. 'aahh, daar ben je' bromt geerart. Ik glimlach even. Van de andere kant hoor ik drukke korte hoevstappen en richt me op een schimmel merrie. Mike had haar vast. Een nog grotere glimlach siert mijn lippen. Ik had graag dat Mike de paarden die ik reed verzorgde. En dat wist geerart ook maar al te goed.

We lopen naar de baan, er hing nog een mistdoek over de baan heen. 'Oke, ik wil dat je haar een rustige start geeft. We doen het vanuit de startbox, ze is daar nog wel bang voor.' begint geerart. 'Ik wil dat je haar in een matige handgalop over de baan brengt. Nadat je de finischlijn voorbijbent ga je over in een rengalop. Houd haar in en laat haar niet te veel gaan. Pas als je vlak voor de laaste bocht bent mag je haar alles geven.' rateld geerart door. Ik sla de info in mijn hoofd op en knik enkel. 'oke' geef ik ter bevestiging en stijg op. De merrie stapt haastig onder me naar voren toe. Met een makkelijk drafje kom ik bij de startboxen.

Er komt een leider en helpt me de startboxen in. Zoals geerart al zij zou ze het eng vinden. En dit merkte ik ook. Ze steigerde hoog en ging vol in haar remmen. Ik aaide haar over haar hals. 'rustig maar meisje, niks aan de hand' zeg ik kalm. Ze loopt weer naar voren en steigerd nog een paar keer waarna ze er toch inloopt..

De merrie trappeld ongeduldig in de startbox en loopt al bijna door het gesloten hek heen. Dan schiet het hek open, ik ga in het zadel staan en houd de merrie goed bij me, wat ze maar moeilijk vondt om vol te houden.

De merrie hangt flink aan de teugels waardoor ik moeite moet doen om ze niet te laten vieren. Halverwege voor de laaste bocht mag ik haar laten gaan, dit doe ik dan ook. De merrie spuurt in 1 keer vooruit.

Reacties: