Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » I'm looking for myself, did you see him? » ~part 20~
I'm looking for myself, did you see him?
~part 20~
We gaan weer naar mijn thuis en zien dat mam ondertussen al thuis is. "Hoi mam." zeg ik vrolijk terwijl ik binnenwandel. "Hey jongen." zegt ze als ze opkijkt. "Hey mam." Zegt ook Bill als hij binnenwandelt. Mam kijkt ons raar aan. "De dokteer heeft gebeld." Zeggen we blij. Mam moet even denken, maar lacht dan en gaaft Bill een knuffel. "Welkom thuis jongen." Ze kijken elkaar aan en lachen beiden. "Ik ben blij dat ik terug ben, mam." Er rolt een traan over haar wang en Bill vegt hem lachend weg. Ze laat hem los en doet haar best om niet te huilen van blijdschap. "Euh, mam," Vraagt Bill lachend. "moeten wij een zwembroek gaan aandoen of kunnen we gewoon onze kleren aanhouden zonder nat te worden." Ik laat me op een stoel vallen van het lachen en mam schud haar hoofd. "Het is duidelijk te zien dat julli broers zijn, maar ik ben gewoon zo blij dat je terug bent." Even is er niets anders te horen dan mijn gelach, maar ook dat sterft weg. "Waar kan ik mijn spullen laten?" vraagt Bill als hij naar zijn rugzak kijkt. "Leg ze voorlopig maar op Tom's kamer. Je zal er ook een tijdje moeten slapen, tot je kamer af is." "Oke." Hij neemt zijn rugzak en gaat naar boven. Ik laat me in de zetel vallen en terwijl mam verder doet met het eten klaar te maken zap ik wat rond. Na een paar minuten komt Bill naast me in de zetel zitten. "Wat is er op?" "Niets. zeg ik zuchtend terwijl ik hem de afstandbediening overhandig. "Jongens, eten!" Word er vanuit de keuken geroepen. Bill zet de televisie uit en we vliegen de keuken binnen. Aangezien dat we vandaag nog niets gegeten hebben, zijn de frieten dan ook binnen enkele minuten op.
*Enkele dagen later*
"Ziezo" zegt Bill terwijl hij het kussen op zijn bed gooit. "Nu ben ik pas echt thuis." Hij gaat op zijn bed zitten en ik ga naast hem zitten en samen kijken we zij kamer rond. De muren zijn rood, en op de muur waar niets tegen staat, staat zijn naam met zwarte letters geschreven. Het bed, de kast en zijn bureau zijn hetzelfde als toen hij nog hiernaast woonde, alleen zijn ze anders gerangschikt. Mam kijkt de kamer binnen en kijkt rond. "Ben je tevreden?" Bill knikt blij. "Dan moet er nog maar 1 ding gebeuren, je gegevens gaan aanpassen op het gemeentehuis." Bill knikt, en ik hoor aan haar stem dat ze iets van plan is. "Kom, we zijn weg!." zegt ze. Ik wist wel dat het zoiets zou zijn! Bill en ik volgen haar en gaan in de auto zitten. Aan het gemeentehuis zien we Bill's adoptieouders staan, want zij moeten er uiteraard bij zijn. We gaan binnen en worden verzocht om nog even te wachten. Wanneer we naar binnen kunnen worden alle papieren in orde gemaakt. Wanneer ook de laatste handtekening is gezet steekt de burgmeester zijn hand uit naar Bill. "Proficiat, je bent weer een echte Kaulitz." Bill lacht en schud zijn hand. We rijden weer naar huis en daar beginnen we aan de voorbereidingen van ons, in 11 jaar, eerste verjaardagsfeest samen.
Zo, ik hoop dat jullie erg genoten en gelachen hebben, en zouden jullie zo lief willen zijn om voor de laatste keer een reactie achter te laten???
Reacties:
Yeahoe^^ lang leve Bill & Tom!!
Wat cool dat ze weer samen zijn^^
Het was echt een ubertof verhaal^^
Xx Melissy
is het gedaan?
*gaat snel je andere quizjes lezen*
mooi geschreven^^
hij was geweldig
jammer dat het eind er nu al is
maar kheb er van genoten
Het is echt een mooi verhaal! ^^
X