FanFic.nl

I_love_you°°°

Donderdag (deel 2)

Donderdag (deel 2)

Ik had de hele middag nog lopen denken en ik was helemaal zenuwachtig geworden door al dat piekeren. Ik besloot dat ik maar beter een hete douche kon nemen, misschien ontspande ik dan wat. Toen ik uit de douche stapte lag er een jurk klaar. Hij was donkerblauw en superkort. Ik vroeg me af wat Alice haar probleem was. Het was wel mijn vader die kwam, een mini-jurkje was dus niet echt gepast. Ik besloot er dan maar een legging onder aan te doen. Het jurkje op zich was mooi dus kon ik het evengoed aandoen, bovendien hield Edward er nog steeds van als ik blauw droeg. Toen ik beneden kwam zat iedereen in de zetel. Ik ging juist naast Edward in de zetel zitten toen ik een auto onze straat hoorde indraaien. Ik was zo blij dat ik Charlie terug ging zien, het was bijna een half jaar geleden dat ik voor het laatst gezien had, dat ik onmiddellijk terug recht sprong en naar de deur liep.

“Schrik niet,”� fluisterde Edward. Als ik nog mens was geweest was ik nu waarschijnlijk 10 cm omhoog gevlogen van schrik. Nu had ik hem horen komen dus schrok ik niet echt.

“Waarom?”� Ik snapte er hoe langer hoe minder van.

De auto stopte en Jacob liep er naartoe om Billy eruit te helpen. Billy woonde -dik tegen zijn zin- sinds vorig jaar in een rusthuis omdat hij onmogelijk nog voor zichzelf kon zorgen. Jake had hem voorgesteld om mee te verhuizen, maar hij wilde zijn zoon niet ten last zijn dus was hij maar gewoon naar een rusthuis gegaan. Toen de deur openging kwam de geur van mensenbloed mij tegemoet, het was al enkele uren gelden sinds ik nog zuiver mensenbloed had geroken, dus moest ik er een secondje aan wennen. Ik rook nog iets anders, Seth, maar er was nog iets. Ik probeerde subtiel wat dieper in te ademen. Edward zag het en lachte zachtjes, zo zacht dat Charlie of Billy niks konden horen. De andere deur ging ook open en ik wist onmiddellijk wat die onbekende geur was. Een vampier! Alles viel op zijn plaats. Seth was ingeprent op een vampier! Ik kon het opeens niet meer houden en begon superhard te lachen, het was een beetje gíªnant maar ik kon mezelf niet meer controleren.

“Bella?”� Edward zijn stem kalmeerde me een beetje.

“Ja, … Seth…,”� en ik was terug vertrokken.

“Jasper! Help eens even!”� Hoorde ik Edward tegen Jasper zeggen. Ik voelde mezelf onmiddellijk een stuk rustiger worden, tot het lachen helemaal ophield.

“Sorry, ik had mezelf even niet in de hand.”� Excuseerde ik me toen we allemaal binnen waren. Iedereen keek me raar aan behalve Jacob.

“Ik had juist dezelfde reactie toen ik het hoorde, je bent dus niet de enige die dit grappig vindt,”� zei hij en gaf me een knipoog. Esmé kwam uit de keuken met een plateau vol lekkers. Sinds Jake hier bijna elke dag kwam eten hadden Esmé’s kookkunsten een flinke vooruitgang geboekt.

“Zo vertel eens wat over jezelf,”� vroeg Alice aan het meisje dat verlegen naar haar handen zat te kijken. Seth gaf haar een zacht kneepje in haar schouder en ze zette zich recht, klaar om te spreken. Ze vertelde het hele verhaal vanaf dat ze veranderd werd door een sadistische mannelijke vampier die zijn hormonen niet onder controle kon houden -hij was gelukkig dood, de roedel had hem vermoord -tot nu. (A/N: ik ben bezig aan het verhaal van hoe Seth inprent. Ik zet het er binnenkort wel eens op.) Ze heette Elizabeth, net als de mama van Edward en ze was 19 toen ze werd veranderd.

“Aan tafel!”� Riep Esmé toen we uitgevraagd waren. Ze had kalkoen gemaakt zoals de traditie het wilde. Diegenen die aten zeiden dat het lekker was. Ik geloofde het wel maar vond toch dat het stonk.

“O, nog leuk nieuws,”� zei Sue toen ze gedaan hadden met eten en we terug in de zetel zaten. “Emily is eindelijk zwanger!”�

“Tof, hoe lang al?”� vroeg ik benieuwd. Emily en Sam probeerden al even om zwanger te worden wist ik van Jake. Ik wist zeker dat ze goede ouders gingen worden.

“Al 3 maanden, het wordt dus voor deze zomer.”�

We babbelden nog wat over koetjes en kalfjes tot Emmett het wachten beu was.

“Gaan we de pakjes opendoen?”� vroeg hij midden in een discussie.

“Ja, we hebben nu wel al lang genoeg gewacht,”� steunde Renesmee haar lievelingsnonkel.

“Wat denk je ervan Esmé?”� vroeg Carlisle aan zijn vrouw.

“Ik denk dat hij het al ongelooflijk lang heeft uitgehouden zonder te zagen dit jaar,”� zei Esmé plagend. Emmett keek haar boos aan en toen smekend.

“Please, straks moet Nessie naar bed en dan heeft ze haar pakjes nog niet opengedaan,”� smeekte Emmett. Ik zag Elisabeth raar kijken naar de kinderlijke manieren van mijn grote broer. Edward lachte begrijpend naar haar.

“Hij is een beer, maar dan wel een knuffelbeer,”� zei hij tegen Elizabeth als reactie op iets wat ze had gedacht. Als reactie kreeg hij een stamp van Edward die hij handig ontweek.

“Mag het nu? Alsjeblieft, plaese,”� bleef Emmett samen met Nessie smeken.

“Oké, stop dan wel met zagen. Ik ga even de pot met namen gaan halen,”� zei Alice terwijl ze naar boven liep op menselijk tempo om Billy en Charlie niet teveel af te schrikken. Ze wisten het wel, maar we hielden ons toch nog wat in als ze in de buurt waren.

“Oké, Ness, neem jij de eerste naam maar,”� zei Alice tegen mijn dochter toen ze terug beneden stond met in haar handen een doosje met 15 kleine papiertjes.

“Rosalie,”� zei Nessie toen ze het briefje openvouwde.

“Kies een pakje voor mij!”� riep Emmett enthousiast.

“Natuurlijk schat,”� antwoordde Rose sarcastisch. Emmett keek haar aan met een duivelse blik.

“Oooh, nu ben ik bang!”�

“Je zou maar beter weglopen schat,”� gromde hij terwijl hij haar beetnam en haar ondersteboven heen en weer slingerde.

“Emmett, laat me los!”� schreeuwde Rosalie woedend .

“Emmett, zet haar terug naar, klein kind.”� Kwam Esmé tussenbeide. “Stoppen jullie 2 dan ook nooit met kibbelen?”� Emmett zette Rosalie terug op de grond en ze liep naar de kerstboom.

“Van wie is dit pakje?”� vroeg ze wijzend naar een goudkleurig rechthoekje met een grote strik.

“Van mij,”� zei Jacob, “het is voor Nessie.”� Dat hadden we niet kunnen bedenken.

“O, de nieuwe CD van Katy Perry,”� riep Nessie uit, ze was duidelijk blij met haar pakje, ze sprong op Jake en gaf hem een dikke knuffel.

“Dan is het terug aan Rosalie om een briefje te kiezen,”� besloot Alice.

“Bella het is aan jou,”� zei Rose toen ze zag dat mijn naam op het briefje stond. Ik liep naar de boom en nam een klein envelopje dat ergens weggestoken lag. Ik hield meer van kleine pakjes.

“Van wie is dit?”� vroeg ik zwaaiend met de witte envelop.

“Dat is van ons, en het is voor al onze kindjes,”� zei Esmé met de nadruk op kindJES.

“Mag ik het opendoen?”� Emmett begon opnieuw te zagen en hij sprong op en neer naar mij.

“Nee, Emmett, jij zaagt teveel laat Jasper het opendoen.”�

“Waarom Jasper?”� vroeg Emmett teleurgesteld aan Carlisle.

“Stop nu gewoon met zagen, Emmett,”� zei ik terwijl ik de Envelop aan Jasper gaf en achter hem ging gaan staan om te kunnen meelezen als hij het opendeed.

“We krijgen een Jacuzzi in de tuin!”� riep Rose opgewonden toen ze zag wat er op het kaartje stond dat in de envelop stak. Iedereen vond het een tof cadeau. Het ging zo de hele avond door. Emmett bleef zagen tot Esmé ermee dreigde hem naar boven te sturen.

We waren bijna 2 uur bezig geweest om alle pakjes open te doen. Ik kreeg kleren, schoenen en andere onnodige modedingen van Alice en Rosalie en Esmé. Van Jake kreeg ik een nieuw wolfje voor aan mijn armband omdat Edward het vorige per ongeluk verpletterd had. Van Edward kreeg ik verschillende boeken, hij wist wat ik graag las. Ook Carlisle gaf me boeken. Charlie gaf me verschillende fotoboeken van toen ik klein was, dit was ongeveer het mooiste cadeau dat ik gehad had. Van Renesmee kreeg ik een fiets. Ik had me onlangs eens luidop afgevraagd hoe het zou zijn om te fietsen als vampier. Niemand had dat nog gedaan dus konden ze me het niet vertellen. Nessie had daar slim op ingespeeld en ik wist zeker dat het een gevecht zou worden om ermee te fietsen vanaf Charlie, Billy en Sue zouden weg zijn. Seth en Elizabeth zouden nog iets langer blijven.

Charlie lag in onze kamer te snurken dus moesten wij ergens anders heen. We liepen samen naar buiten en gingen op een omgevallen boomstam zitten. Ik zat op Edward’s schoot. En we zaten (en lagen) daar de hele nacht.



zo, reacties zijn leuk!!
dankje voor te lezen (en hopelijk ook te reageren)

Reacties:

inke zei op 24 sep 2009 - 20:29:
leuk verhaal
laat je het me weten als er weer een nieuw deel bij is?
xx