FanFic.nl

Return of the Evil.

3. The journey continues.

'Legolas wat vertellen je Elven ogen'?
'Een ruiter van... Zuid- Aarde'.
Aragorn ging naast me staan.
Zijn hand om het heft van zijn zwaard.
De ruiter kwam dichterbij.
Vlak voor ons stopte de ruiter.
Het bleek een jonge vrouw te zijn.
'Mijn naam is Eí¡manë' ze overhandigde me een brief.
'Ik kom woord brengen van Zuid - Aarde'
Een glimlach sierde mijn gezicht.
Ook Aragorn wist wat Eí¡manë bedoelde.

Liefste Legolas,
Het is echt lang geleden dat ik je gezien heb.
Ik mis je.
Het is stil hier in Zuid - Aarde.
Ik wilde vragen of je daarom langs kwam.
Ik hoor het van je.
Liefs,
Findëmaxa

Ik knikte naar Eí¡manë, als teken dat ze kon vertellen dat ik zou komen.
Tijd om een brief te schrijven had ik nu niet.
En de avond kroop langzaam dichterbij.
Langzaam vulde de hemel zich met de diepe kleur van de nacht.
Ik keek naar de volle maan, zoals ik altijd met Sidh' deed.
De glimlach, die nog altijd op mijn gezicht af te lezen was vervaagde langzaam.
Ik voelde alleen even Aragorn's hand op mijn schouder.

'Legolas, morgen vertrek je, waarom probeer je dan nu niet te gaan slapen'?
Ik knikte.
Aragorn zuchtte en zocht een plekje om te slapen.
De hobbits waren al in diepe slaap, en de zware ademhaling van de dwerg was niet te missen.
Maar na een tijd was iedereen in slaap, ook de twee mensen van Gondor.
Ik besefte me dat dit mijn kans was.
Langzaam keek ik om me heen.
Ik had het gevoel dat ik bekeken werd.
Ik schudde het idee van me af en boog me over Frodo.
Hij hield de Ring vast in zijn hand en de ketting hing nog om zijn nek.
Ik hield mijn adem in en voorzichtig haalde ik de Ring uit zijn hand.
Hij murmelde wat in zijn slaap en hij draaide zich bijna om.
Nog steeds hield ik mijn adem in.
Mijn longen begonnen moe te worden.
Dit moest snel gebeuren.
Zo voorzichtig mogelijk schoof ik de Ring van de ketting af.

Ik liet de Ring rond draaien in mijn handen.
Hij voelde ijskoud en verdoofde me.
Ik bleef er naar staren.
Maar toch moest ik hier weg.
Zwijgend stond ik op van de omgevallen boomstam.
Ik strekte mijn benen en borg de Ring op.
Langzaam deed ik mijn ogen dicht en snoof de buitenlucht op.
Het voelde slecht om dit te doen en toch zo goed.

Toen ik onderweg was voelde ik me schuldig.
En de krachten van de Ring werkte me tegen.
Ik werd moe en langzaam viel de donkerte voor mijn oogleden.
Een doffe klap van mijn eigen lichaam was het laatste wat ik nog hoorde.



'Legolas'?
Verbaasd keek ik rond.
'Aragorn'? Frodo porde me in mijn zij.
Hij keek me angstig aan met zijn grote blauwe ogen.
'De Ring is weg'
Mijn gedachten sloegen op hol.
'De Ring is weg. Legolas is weg...'
Het was het enige wat ik nu uit mijn mond kon krijgen.
Frodo keek me nog steeds aan.
'Ik kan het niet uitleggen' beet ik hem toe.
Fronsend keek hij me aan.
'Laat me meehelpen met een oplossing'
'Nee'! schreeuwde ik. 'De Ring is weg en Legolas is weg. Legolas heeft de Ring ik heb de oplossing al'!
Ik klemde mijn kaken op elkaar.
Slaperig keken de andere hobbits me aan.
Boromir en Gimli keken me ook aan.
Niet begrijpend.
Ik zuchtte.
'Legolas, was de laatste tijd anders toch'?
Sommige knikte instemmend.
'Ik denk dat de macht van de Ring te veel voor hem is geworden. Of ik bedoel hij kon zich niet meer beheersen. Nu is hij overgelopen'
Ik boog mijn hoofd.

'Iemand moet het vertellen aan Sidh'
Mijn ogen flitstten langs de groep.
'Pepijn, Merijn kan ik jullie vertrouwen'
Ze knikten en gingen op weg.

Reacties: