FanFic.nl

A twincest story?!

7

Het is enkele dagen later en er zijn al enkele stukjes opgenomen.
Vandaag gaan we het begin opnemen. Daarvoor hebben ze heel wat figuranten ingehuurd. We staan nu op een set die omgebouwd is tot disco. De muziek staat al aan en iedereen is aan het dansen, om in de sfeer te komen. "Actie!" Wordt er plots geroepen. Tom staat , eigenlijk nog steeds, te dansen met een meisje, net zoals Georg en Gustav. Zijn worden om de beurt gefilmd met hun meisje, en daarna wordt de camera op mij gericht. Ik zit met een cola op een barkruk naar Tom te kijken. Ik moet spelen dat het me enorm veel pijn doet dat Tom met een meisje danst, maar ik speel het niet eens. Het doet me echt pijn. De emoties die ik moet spelen, zijn eigenlijk gewoon degene die ik echt heb. Wanneer Tom het meisje zoent drink ik mijn cola leeg, wip van de stoel en ga naar hem toe. "Ik ga naar huis." "Oke, gaan wij ook?" vraagt hij aan het meisje. Ze kijkt hem verleidelijk aan. "Dat is dus een 'ja'." zegt hij grijnzend. Ik werp het een meisje een ijskoude, dodelijke blik toe, draai mijn rug en loop weg. "CUT!" wordt er geroepen. De muziek wordt uitgezet en iedereen kijkt naar de regisseur. "Prachtig! Bill, die blik van jou, meesterlijk!" Ik lach flauw. "Oke, jullie krijgen pauze, behalve Amy!!" Roept de regisseur naar de figuranten. "En ondertussen nemen wij de volgende scène op. Volg mij." We volgen hem en stoppen bij 2 kamers die sprekend lijken op die van mij en Tom. "Jullie weten wat te doen?" We knikken. Ik ga op het bed in 'mijn' kamer liggen met mijn hoofd in het kussen. Ondertussen gaan Tom en Amy, het meisje waar hij in de 'disco' mee aan het flirten was, naar het bed in 'Tom's' kamer. "Actie!" Tom en Amy doen het bed kraken en doen alsof ze 'het' doen. Ondertussen doe ik alsof ik huil, nuja, ik probeer eigenlijk om het net niet te doen. Mijn schouders schokken en mijn snikken zijn hoorbaar, en ik fake eigenlijk niets van dit alles. na een minuutje wordt er voor de zoveelste keer 'CUT!' geroepen en we stoppen. "Geweldig jongens! Jullie zijn echte natuurtalenten!!" Beide lachen we flauw. Ik weet wel waarom ik het doe, maar Tom?

[Tom pov]
Ik lach flauw terwijl de regisseur ons 'natuurtalenten' noemt. Ik weet niet wat het was, maar toen ik Bill hoorde 'huilen' daarnet, leek het of het niet gespeeld was, en dat deed iets met me. Ik wilde eigenlijk naar hem toe, dat meisje kon me niets schelen. Ze is wel een chik, maar ergens had ik toch liever dat ze van mijn lijf bleef net.

Reacties: