FanFic.nl

You're the best thing that ever happened to me.

You're the best thing that ever happened to me. -8-

Ik werd terug wakker en ging recht zitten. Ik keek verbaasd rond. Dan herinnerde ik me alles weer. Ik stond recht en zag dat Tom nog sliep. Ik kon maar beter gaan. Hij had me niet nodig en het enige wat ik hem bezorgde was last. Ik ging naar de badkamer en deed mijn kleren terug aan. Ik plooide Tom zijn T-shirt mooi terug op en legde die op tafel. Ik legde er een briefje bij, waarop stond:

“Bedankt Tom. Bedankt voor alles. Ik zal je nooit vergeten, maar mijn leven gaat verder op straat. Ik ben zo goed als op straat geboren en hier wil ik ook sterven - net zoals Juul. Nogmaals bedankt Tom. Ik ben je erg dankbaar voor hetgeen je voor me gedaan hebt en misschien komen we elkaar ooit nog eens tegen.
Kusje Vera.”�

Ik liep naar het bed toe en drukte een kus op zijn wang. Ik stond voor de deur en hield de klink vast. Ik keek nog eens achterom en ging dan de kamer uit. Ik ging snel het hotel uit, voor de mensen weer wat zouden zeggen. Wanneer ik het hotel uit was, ging ik op mijn gemak verder de straat op.
‘Hey! Hela!’ hoorde ik achter me. Ik stopte en draaide me om. Ik zag Boris staan.
‘Wat moet je?’ vroeg ik achterdochtig.
‘Wat deed je daar in dat hotel?’ vroeg hij.
‘Zijn je zaken niet!’ antwoordde ik. Ik draaide me om en liep verder.
Ik hoorde een bonk achter me. Ik stopte en keek om. Boris lag op de grond en Tom stond ernaast met gebalde vuist.
‘Wat… wat is er gebeurt?’ vroeg ik.
‘Hij wou je aanvallen met een mes’, antwoordde hij. Ik zag inderdaad een mes liggen naast Boris. Tom kwam voor me staan.
‘Waarom ging je weg?’ vroeg hij. Ik kon niet antwoorden.
‘Tom, kijk uit!’ schreeuwde ik. Boris stond met opgeheven hand -waar hij het mes in vasthield- achter Tom. Tom draaide zich geschrokken om. Boris hief zijn hand nog wat hoger op. Ik ging voor Tom staan en ving de messteken op. Ik viel neer en zag nog hoe Boris wegvluchtte. De lafaard. Ik zag Tom zijn gezicht voor me.
‘Vera, de hulpdiensten zijn onderweg. Niet opgeven, oké? Ik ben hier. Niet weggaan. Blijf bij me, Vera. Vera? Vera!’ Ik viel weg in een groot, donker zwart gat. Alles verdween. De wereld rondom mij. De mensen. Tom.

Reacties: