Hoofdcategorieėn
Home » Tokio Hotel » A new life » 29) GIRLSNIGHT
A new life
29) GIRLSNIGHT
Neles pov: Met vier zaten we aan tafel in de keuken van mijn vroegere huis. Voor Lynns moeder was het goed geweest dat Lynn hier een nachtje kwam slapen en voor Tanja en haar man was het gelukkig ook goed geweest. Ik had hen al wel honderd keer bedankt voor hun gastvrijheid en omdat Lynn hier ook mocht blijven slapen. “Het was echt lekker Tanja.”¯ Zei ik als mijn bord leeg was. Iedereen was klaar en ik stond op en begon de tafel af te ruimen. “Laat dat maar Nele, dat doen wij wel, jij hebt bezoek.”¯ Ik zette de borden op het aanrecht “Bedankt Tanja.”¯ Lynn stond ook op en ik sloeg een arm over haar schouders “Wel dan denk ik dat wij maar eens een avondwandeling gaan maken, zeker?”¯ “Wel voor het donker weer thuis, he meisjes.”¯ We knikten en liepen samen de deur weer uit. We slenterden een beetje door de straten en kwamen zonder een woord over onze bestemming gezegd te hebben, uit bij het speeltuintje waar we vroeger uren samen doorbrachten. We gingen allebei op een schommel zitten, ik voelde me weer even kind en spontaan zag ik weer alles wat we hier beleefd hadden voor me. Een meisje met blond en de andere met donker haar speelden in het zand en maakte een zandkasteel...Een tijd waar we nog geen zorgen en verplichtingen hadden, een tijd waar we zonder grenzen konden spelen en plezier maken. Een groepje kinderen uit de lagere school die samen verstoppertje speelden...De lagere school was een moeilijke tijd geweest voor mij. Vaak werd ik gepest of uitgesloten en dan werd ik ineens weer tot de groep toegelaten. Het was verwarrend en ik wist nooit wie mijn echte vriendinnen waren, behalve Lynn dan, zij was me altijd trouw gebleven. Zij was de enige die me steunde en voor me op kwam. Lynn die me troostend over mijn haar aaide terwijl ik uithuilde bij haar onder de grote treurwilg... Op dat moment leek het alsof ik nooit meer nog gelukkig zou kunnen zijn, mijn hart was gebroken en mijn wereld was in elkaar gevallen toen die ene jongen mijn gevoelens niet beantwoordde. Lynn was er voor mij geweest, ze had me getroost wanneer ik het nodig had, ze had me opgebeurd wanneer ik het nodig had, ze was mijn beste vriendin. Nu besefte ik hoe stom het toen allemaal eigenlijk was. Mijn wereld leek kapot te gaan door een jongen, en toen kon ik zelfs nog niet beseffen wat liefde was. Nu deed ik dat wel, ik hield oprecht van Bill en wou hem nooit meer kwijt. Lynns stem onderbrak mijn gedachten “Nele, hoe ben je van plan om dit allemaal op te lossen?”¯ ze stelde de vraag waar ik me ook al dood had over gepiekerd. “Ik denk dat het beste wat we kunnen doen is het aan je moeder te zeggen.”¯ “Maar Nele..”¯ “Het spijt me Lynn, ik zie geen andere oplossing, je moeder heeft het recht dit te weten, we zien daarna wel wat er gebeurt. Maar wat het ook is, ik blijf hier bij jou om je te steunen.”¯ Lynn had geen argumenten meer om te protesteren, ze wist dat ik gelijk had. “Kom, we gaan naar huis, het begint te schemeren.”¯ **Met het licht gedimd en pot chocolade ijs dicht bij de hand zaten mijn beste vriendin en ik in de zetel te gieren van het lachen. Zoals altijd hadden we 3 film gekozen. Eerst een komedie, dan een thriller en om weer te ontspannen eentje met veel romantiek of drama. Nu lagen we dicht bij de rare movekes en hilarische uitspattingen van Jackie Chan. ** Se7en stond als 2de op het programma, vol spanning en beiden met een kussen vast, keken we hoe er weer iemand een zonde onderging. De spanning was te snijden, ik zat op het puntje van de zetel en beet nu bijna in mijn kussen... “BOE!!!”¯ we schoten wel 10 cm de lucht in van het verschieten. Ik draaide me vliegensvlug om en zag een luidlachende Dirk in het deurgat staan. “Dat was zo niet grappig!”¯ “Oh jawel!”¯ Tanja kwam nu naast haar man staan. Ze waren nog even naar de stad geweest en waren nu dus blijkbaar thuis gekomen. “Wij gaan slapen, meisjes.”¯ We zeiden goedenacht en keken verder naar de film. ** Om te bekomen van de schrik was er na Se7en, A Walk To Remember. Een portie romantiek met veel drama, een knapperd die meespeelde en traantjes die op het einde van de film over onze wangen vloeiden. Ik geeuwde luid na onze laatste film, “Ik ben echt moe, we gaan misschien maar beter slapen.”¯ Lynn schudde haar hoofd en ik keek haar verbaasd aan. Ze greep naar haar zak, rommelde er even in en haalde er dan een vierde dvd uit. “Ik vind dat we de traditie van 3 film vanavond even moet breken, en omdat je moe bent moet je je terug wakker DANSEN!”¯ Ik zag nu duidelijk dat ze Highschool Musical vast had. We waren beiden meteen verslaafd geweest aan de film, konden alle liedjes meezingen en dansten elk dansje zonder problemen mee. Zelf na de zoveel keren dat we hem gezien hadden waren we de film nog steeds niet beu. “Ok daarvoor kunnen we een uitzondering maken.”¯ Zei ik lachend terwijl ik de dvd aannam en hem opstartte. We dansten, lachten en zongen, maar na eigenlijk wel een intensieve -door het dansen- 2uur waren we nu echt wel doodop. Strompelend vonden we de weg naar de logeerkamer waar al een luchtmatras was bijgelegd voor Lynn. Ik viel met mijn kleren aan, neer op mijn bed en hoorden een luide plof van Lynn op de matras. Een fluisterende stem van Lynn zei nog net “Bedankt dat je naar hier bent gekomen, Nele.”¯ En daarna werd alles zwart.
gaaf,
ik houd het maar vol om een film op een avond te kijken,
maar het is best wel slim,
na een thriller nog een romantische film te kijken,
ga ik misschien nog wel een keer uitproberen,
moet ik eerst aan een thriller komen
mijn boodschap luidt natuurlijk,
ga maar weer snel verder,
xx kirsten