FanFic.nl

Het Voordeel van Video

Vindt u oesters geil?

Een paar straten voordat we ‘thuis’ aankwamen, kwam Amber aanrennen. ‘Waar kom jij vandaan?’ vroeg de man streng. Amber kleurde rood en mompelde: ‘Jeroen.’ De man knikte en loodste haar naar binnen. Ik volgde. In de gang leek een bom af te gaan, zo boos werd de man opeens. ‘Wat! Je hebt wat?’ gilde hij, ‘Wacht laat maar! Ik wil het niet eens weten!’ Kwaad ging hij de trap op, om in zijn kamer te verdwijnen. Ik snelde naar de huilende Amber toe. ‘Wat is er gebeurt?’ vroeg ik bezorgd. ‘Ik… ik vertelde hem net dat hij overgrootvader wordt,’ bracht Amber moeizaam uit. Grote, van haar make-up zwarte tranen gleden over haar gezicht. ‘Hij sommeerde me het weg te laten halen. Als ik een kind krijg kan ik niet werken en dus geen geld binnen brengen.’ Amber gleed verslagen langs de muur naar beneden. Ik ging naast haar zitten en vroeg: ‘En, wat ga je nu doen?’
Amber slikte en keek even naar het plafond. ‘Ik heb geen keuze… Wil je alsjeblieft meegaan als ik…’ Ze slikte nogmaals, maar maakte haar woorden niet af. Ik knikte en pakte haar hand vast. ‘Wil je een knuffel?’ Amber knikte en kroop dicht tegen me aan. Zo zaten we een hele tijd.
We kropen steeds dichterbij elkaar. De nacht vorderde en het werd kouder. Amber begon te trillen. ‘Heb je een deken nodig?’ vroeg ik. Ze schudde haar hoofd en legde het daarna op mijn borst. Ik streelde met mijn vingers door haar haren heen. Dichter en dichter kwamen we bij elkaar, ze zat bijna bij me op schoot. Onze handen streelden elkaar en Amber maakte eindelijk een iets ontspannen indruk. Amber begon zacht te spreken, haar lippen dicht bij mijn oor. Ze klonk zo ontzettend zielig.‘Jeroen wil me ook nooit meer zien. Hij wil geen meisje dat iets in zich heeft groeien zei hij.’ Opnieuw biggelden de tranen over haar wangen en begon ze weer zacht te trillen. Ik nam haar in mijn armen en droog haar voorzichtig de trap op naar haar kamer.
Nog nooit was ik in haar kamer geweest, in geen enkele ‘privé’-kamer van de familie trouwens. De kamer was niet al te groot, de wanden waren wit geschilderd en er lag een rood, versleten tapijt op de grond. Ik legde Amber neer op het bed en dekte haar toe met een deken. ‘Ga maar slapen,’ zei ik zacht en ik drukte een zachte kus op haar wang. Toen liep ik naar het raam en ging ik op de vensterbank zitten.
Ik staarde over de stad, zoals ik al zo vaak had gedaan. Vanuit Amber haar kamer zag ze er niet anders uit. Ik zag alleen wat meer. Ik keek uit op een enorm plein met een gigantisch huis en een oorlogsmonument. Op het plein stonden wat mensen, geen idee waarom.
Stiekem schaamde ik me wel voor het monument. Zonder mijn volk had het daar nu niet gestaan. Ik corrigeerde me meteen in mijn hoofd. Ik was absoluut niet verantwoordelijk voor wat die gekken zo’n 65 jaar geleden hadden gedaan.
Amber draaide zich om in haar slapen en mompelde zacht wat. Buiten was het echter wat minder rustig. Een paar mannen hadden knallende ruzie onder het raam…

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.